Aşk

668 64 28
                                    

Elimdeki kitabı yana bırakıp, telefonuma instagram dan gelen bildirime baktım Zeynep çocuklarla fotoğraf paylaşmıştı. Gülücükle iki kez tıkladıktan sonra onu aradım. ''Alo, Zeynep nasılsın?''

................................................

Derin bir nefes alıp kapıyı çaldım, kısa süre sonra Zeynep kapıyı araladı ve gülümsedi ''Hoş geldin Kerem, buyur'' kapıyı daha çok aralayarak geçmem için yana çekildi kendisi mutfağa geçti ben de ardından yürüdüm ''Bir şey içmek ister misin?''  ''Hayır gerek yok lütfen gel otur şöyle'' Yanımdaki sandalyeyi çekip  sol yanıma oturdu elimdeki kağıtları önüne bıraktım önce kağıtlara sonra da tek kaşını kaldırarak bana baktı ''Bu ne?'' ''Boşanma evrakları, haftaya çarşamba günü artık evli falan olmayacağım'' ''Iııı tamam?'' şaşkınlıkla ona bakmaktan kendimi alamadım ''Sadece bunu mu diyeceksin?'' ''Kerem ben o gece buradan gittiğimde tüm bu sorulardan kaçındım, şimdi bunca zaman sonra ne söyleyebilirim?''   ''Lanet olsun ki sevindiğini, bunu aynen benim gibi 4 gözle beklediğini, sonunda beraber olacağımızı söyle artık lütfen!'' adam kadının yüzünü avuçlayıp dudaklarını birleştirdi kolları sıkıca kadının beline sarılırken kendine biraz daha yaklaştırdı,saniyeler sonra sadece dudaklarını ayırdı "Lütfen beni, bizi özlediğini itiraf et lütfen" nefes nefes'se fısıltısı kadının gözlerini açmasına neden oldu ''Sadece öp lütfen beni sadece öp'' sevdiğinin sözlerine kulak verdi ve sadece öptü yıllar önce kaybettiği nefesi tekrar ciğerlerini doldurdu ve o canı kaçırmamak için nefessiz kalana dek öptü kadını, kadının ılık gözyaşı yanağında ıslak bir yol bırakınca onu da öptü.

''Seni özledim! sensizliğe alıştığım her lanet gün özledim seni, her günden nefret ettim ama çocuklarım için savaşmayı ve sevilmeyi öğrendim"
"Lütfen benim de seni sevmeme izin ver, sevdiğimi hissettirmeme izin ver"
Kadın gülümsedi ve yanağını okşadı
"Ben hissediyorum ama korkuyorum inan bana  çok korkuyorum"
"Ben de korkuyorum sizi hakettiğiniz gibi sevemeyeceğim çocuklarımı hayalkırıklığıda uğratacağımdan deli gibi korkuyorum"
-İki beden tek bir nedenden dolayı sıkıca sarıldı hiç ayrılmamak için sıkı sıkı
"Seni seviyorum hayatımda bunca yıl boyunca arayıp bulmak için çabaladığım ve bulunca kaybettiğim kadın seni kendimden bile çok seviyorum"
Kadın gülümsedi ve parmakları iki yeşilde gezdirdi sonra sert sakallı yanaklarda oradan  da tutkuyla öpmeyi özlediği dudaklarda gezdirdi, hiç hatırladığı gibi değillerdi gözleri daha yorgun bakıyordu eskiden yumuşacık ve parlak olan yanaklarını tamamen sert sarı-turuncumsu sakallar kaplamıştı dudakları ise hatırladığı gibiydiler sanki tümünden tek tanıdığı şey onlardı tek yabancı kalmayan. Ve o an sadece tanıdığı şeyleri hissetmek istedi , hissetti de doya doya. Kerem Zeynepin hareketine karşı gövdesindeki sıcaklık aşağılara inmeye başladı ama ne yapması gerektiğinden şüphe ediyordu.
Ama şüpheleri yüzünden onu kaybettiğini hissedince düşünmeyi geri bıraktı ve onu kucağına aldı bedenine değince hissettiği sıcaklık ve yakınlık nefes almasını zorladı ve buğulu bir inilti dudaklarından döküldü.
"K-ke-erem Aksel Akselle konuşmalıyım" Keremin dizlerinin bağı çözüldü ve Zeynepi dengesizce mutfak plotuna oturttu,ama sarılmayı bırakmıyordu,bırakamıyordu aralarındaki ince pamuk ipliği tamamen kopmasından korkuyordu.
"Kerem önce onunla konuşmalı ve bu durumu açıklamalıyım, ona bunu borçluyum ve çocuklar onlar seni kabullenmeyince böyle bir şeye adım atmak istemiyorum"
"Tamam haklısın, üzgünüm bu ani tepkim için. Peki ya Özün beni hiç sevmezse hiç kabullenmeze"
"Seni sevmediğini düşünsen bile o seni seviyor ve zamanla alışıyor, bazı zamanlar onu Azizin senin hakkındaki sorularını kulak kabartarak dinlediğini görüyorum bile"
Kerem gülümsedi ve başını Zeynepin gözlerine bakmak için kaldırdı
"Aziz benim hakkımda soru mu soruyor?"
"Evet! Aziz meraklı ve sevecen bir çocuk inan bana çok kısa bir süre sonra sana tamamen alıştıklarında ve seni kabullendiklerinde "100 az mı çok mu?" "Lemi neden benim gibi görünüyor" "Ben 3 sem neden Özün 3 buçuk yaşında" gibi sorulardan gına gelebilir"
İkisi de aynı anda güldüler Kerem ise merakla gözlerini Zeynepe dikti.
"Gerçekten bu nasıl mümkün ki yani şey,ımm şey işte?"
"Neyi sorduğunu anladım ama bu sana şu aşamada paylaşmaktan sakındığım bir konu, daha sonra konuşabiliriz düşündüm kadarıyla"
"Tabi tabi sorun yok, sen nezaman istersen ben  dinlemeye hazırım."
-Kadın adamın yüzünü okşadı ve dudaklarını onunkilere değdirdi

"Beni kendinden çok sevmeni istemiyorum, bana sadece saygılı ve sadık kalmanı istiyorum"

Sen hayatımın en vazgeçilmez aşkı
Sen uğrunda en çıldırdığım esmer
Sen yolunda savaşlar verdiğim sevdam
Sen uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Sen beklediğim ..
Sen özlediğim ...
Sen gizlediğim..

-Ve adam kendine yemin etti tüm kadınların arasından tek kadına ait olacağına dair, kollarının arasındaki kadına.

▪■》Gitme《■▪Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin