Actually

Chapter 32

Γυρνάμε σπίτι σιωπηλοί και οι δύο μετά απο αυτό. Δεν ξέρω τι είναι αυτό το ξαφνικό φιλί που δώσαμε ΞΑΝΑ, με έκανε να νιώσω υπέροχα, αλλά... Είναι τόσο χαζό όταν κάνουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, παρόλο που ξερω τα συναισθήματα του μετά την εξομολόγηση του στο αυτοκίνητο. Είμαι τόσο ηλίθια που δεν του είπα τι νιώθω και εγω... Θα νομίζει οτι είμαι καμιά ηλίθια να τον φιλαω μόνο και μόνο επειδή τον λυπάμαι... Δεν είναι έτσι όμως...

Είναι όλοι σπίτι και προς έκπληξή μου είναι και η Ζωή. Την πλησιαζω και την αγκαλιαζω, με κοιτάζει με ένα βλέμμα "τι έγινε;" και της λέω καλύτερα να πάμε για καφέ με την Αριαδνη να μιλήσουμε.

Μετά απο μισή ώρα πηγαίνουμε στο στεκι μας και βλέπω εκεί την γλυκιά Αριαδνη να κάθεται και να μας περιμένει. Τα σγουρά και ατημέλητα μαλλιά της την κάνουν ακόμη πιο γλυκιά, είναι όμορφη και εχει πολύ γλυκο χαμόγελο. Γενικά, άσχετα που νευριαζει εύκολα, είναι πολύ ευχάριστο άτομο και σε κάνει να αισθάνεσαι πολύ καλά όταν είσαι μαζί της. Ακριβώς το ίδιο και η Ζωή, εμ τι λεω! Έχουν μια μέρα διάφορα στα γενέθλια τους, λεωνταρινες σωστές! 24 και 25 Ιουλιου. Οι γλυκές μου.

"Αντε μανιτσες μου!" λέει η Αριαδνη και αφήνει τον κατάλογο μπερδεμένη.

Αρχίζω να τους λεω για όλα, για τα φιλιά, για το τι γίνεται μέσα στο σπίτι μου τις τελευταίες μέρες και γενικά εχουν μείνει λίγο. 

Αφού συζητάμε ένα θέμα με την Αριαδνη για τον πρώην της ακούμε έναν ήχο ειδοποίησης απο το τηλέφωνο της Ζωής και μας κοιτάζει με γουρλωμενα μάτια ενώ είναι μπουκωμενη απο τα μπισκότα που μας έφερε ο σερβιτόρος με τους καφεδες. Ανοίγει το κινητό διστακτικά και μας χαμογελάει λοξά.

"Εεεεμ, κορίτσια εγω πρέπει να φύγω.. Με θέλει κατι η μαμά μου... Εσείς καθιστε μην πηγαίνετε απο τώρα..." ειπε χαλαρή και έφυγε. Κάτι έχει αυτή.

Αποφασίζω να παρω την μαμά μου τηλέφωνο να δω που βρίσκεται και μου είπε πως είναι με την Φωτεινή και την Κατερινα στο εμπορικό. Ε, αλίμονο.

Μετά απο 40 λεπτά περίπου έχουμε βαρεθεί την ζωή μας με την Αριαδνη εδώ μέσα και αποφασιζουμε να πάμε σπίτι μπας και βρουμε καμιά καλή ταινία να δούμε για να περάσει η μέρα.

Περπατάμε στον δρόμο λέγοντας χαζομαρες και γελώντας σαν ψυχασθενείς. Πραγματικά την πάω πολυ αυτήν την κοπέλα. Την ξέρω απο μωρό και αυτήν και την Ζωή. Γενικά οι 3 μας είμαστε πολύ δεμένες σαν team και συνεννοουμαστε μεταξύ μας.

"Ξέρεις... Τον περναω 1 χρόνο..." είπε με ένα στραβό χαμόγελο. Θέλω πολυ να της κάνω κονε με τον Δημητρη, ταιριαζουν παρα πολυ.

"Έχει χάσει χρονιά, οπότε είστε και οι δυο 17, και έλα τώρα!" λεω και την σκουνταω με νόημα.

"Καλαααα, θα δούμεεεε" λέει και μου δίνει τα κλειδιά μου που τα είχε στην τσέπη της.

Ανοίγω την πόρτα και μένω εκεί που είμαι. Τι στο διάολο βλέπω; Δεν βλέπω καλά... Όχι δεν παίζει. Η Αριαδνη έχει καλύψει το στόμα της με το χέρι της και έχει μια έκφραση που φαίνεται οτι θα αρχίσει να γελάει σε λιγο. Και εγώ χαίρομαι αλλά ήταν προτιμότερο να μου το έλεγαν ο ίδιος ο Αρης και η ίδια η Ζωή οτι λογικά κάτι τρέχει μεταξύ τους αφού τους είδαμε να φιλιούνται στον καναπέ του σαλονιού. Μας κατάλαβαν αμέσως και μας κοιτούσαν με γουρλωμενα μάτια και οι δύο.

"Μπα, μπα, μπα; Σε ήθελε κάτι η μαμά σου ε;" λέω κοροϊδευτικά στην Ζωή και αρχιζουμε και γελαμε με τις φατσες τους. Πραγματικά είναι κατακοκκινοι και οι δύο. Έχουν τόσο πλάκα!

Με την Αριαδνη έχουμε πέσει στον δίπλα καναπέ και χτυπάμε παλαμάκια μόνες μας.

"Εεεεμ, εε, εγώ να πηγαίνω πάνω..." είπε ο Αρης και πήρε την μπλούζα του πάνω απο το τραπεζάκι και ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες.

"Χαχαχαχαχαχα, όπα! Την μπλούζα δεν την είδα!" λέω και κάθομαι δίπλα στην Ζωή και την αγκαλιαζω εφόσον είναι τόσο γλυκιά όταν ντρέπεται και γελάει και αυτή μαζι μας.

"Τι είναι τόσο αστειο;" ρωτάει και μας κοιτάει μπερδεμένη.

"Είχαν τόσο πλάκα οι φατσες σας!" φωνάζει η Αριαδνη, γενικά είναι λίγο φωνακλου και παρορμητικη.

"Εγώ χαίρομαι πάντως πολυ για εσάς!" λέω και κάθομαι στον καναπέ ενώ βάζω μια ταινία που βρήκα τυχαία.

Περασαμε έτσι την μέρα μας, βλέποντας ταινίες και γελώντας με τις μιμήσεις της Ζωής και της Αριαδνης απο τους πρωταγωνιστές της ταινίας. Είναι τόσο τρελές θεέ μου.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

#Killenay

☺🔫