Actually

Chapter 30

Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάω το δωμάτιο του Αχιλλεα γύρω μου. Υπαρχει σκοτάδι μιας και που τα παντζούρια είναι κλειστά και μπαίνει ελάχιστο φως απο έξω.

Κουκουλωνομαι για λίγο κάτω απο το ζεστό πάπλωμα μυρίζοντας το άρωμα του που υπάρχει σε ολο τι δωμάτιο και κυρίως πανω στο μαξιλάρι.

Έξω βρέχει καταρρακτωδως και ο ήχος της βροχής με κανει να θέλω να κοιμηθώ παραπάνω αλλά αποφασιζω να σηκωθω.

Με το που σηκωνομαι σκοντάφτω και πεφτω πάνω στον Αχιλλεα ο οποίος κοιμαται πάνω σε ένα στρώμα στο πάτωμα.

Ευτυχώς κρατήθηκα κάπως και δεν έπεσα τελείως πάνω του. Τον είδα να γελάει μέσα απο τα δόντια του και ανοίγει τα μάτια του κοιτώντας με στα μάτια. Θεέ μου πως κρατιεμαι;

"Ωραίο ξύπνημα" λέει γελώντας και με κοιτάει ακόμα που βρίσκομαι απο πάνω του.

"Ε-εμ συγγνώμη εγω δεν... Απλά σκόνταψα, καλημέρα..." ξεφυσηξα και πήγα να σηκωθω αλλά με τράβηξε κατω προς το μέρος του με αποτέλεσμα να ειμαι ξαπλωμένη πάνω του. Με κοιτάζει στα μάτια και όσο πάει πλησιάζει. Τι στο καλό; Με κοιτάει ξανά πριν πλησιάσει για τελευταία φορά. Το σώμα μου έτρεμε πάνω απο το δικό του και η καρδιά μου κόντευε να βγεί απο μέσα μου. Πλησιαζει τα χειλη μας και ακούμε φωνές απο κατω. Ήταν ο Νικος και τον φώναζε να κατέβει.

Κοκκινησμενη σηκώθηκα όρθια και κάθησα στο κρεβάτι κοιτώντας το πάτωμα ενώ ο Αχιλλεας σηκώθηκε απο το στρώμα του και έβαλε μια μπλούζα ξεφυσωντας και μουρμουριζοντας βρισιές. Γύρισα να τον κοιτάξω για λιγο και έμεινα, τα μάτια του λαμπερά να φαίνονται στο σκοτάδι, τα μαλλια του ανακατεμενα και τα μάγουλα του κόκκινα. Με κοίταξε και αυτός στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα και κατέβηκε κάτω κάνοντας μου σήμα να μην μιλήσω.

Σκεπαζομαι με το πάπλωμα και μετακινούμαι στην γωνια του κρεβατιού στον τοίχο και παίρνω το κινητό στα χέρια μου βάζοντας το στο αθόρυβο.

Ακούω τον Νικο να μιλαει κάτω ενώ ο Αχιλλεας δεν ακούγεται. Με αυτά που λέει φαίνεται οτι μιλάει στο τηλέφωνο. Μετά απο λιγο ακούω ησυχία.

"Που είναι η μανα σου;" ρωτάει ο Νικος και απο την ένταση της φωνής του το σώμα μου αρχίζει να τρέμει. Αν με δει;

"Δεν ξέρω" ακούγεται ο Αχιλλεας ήρεμος.

Ακούω έναν θόρυβο και μετά τον Νικο να επαναλαμβανει την ερώτηση του.