Actually

Chapter 41

Αρπάζει τον Φωτη από το σβέρκο και τον κοπαναει στο τραπεζάκι του σαλονιού. Κάθομαι αμιλητη κλαιγοντας και καλύπτοντας το πάνω μέρος του σώματος μου με τα χέρια μου.

"Θα σε σκοτώσω ρε!" Ουρλιάζει ο Αχιλλεας πάνω από το κεφάλι του. Τα μάτια του γυαλιζουν και με κάθε ουρλιαχτο του και βρισια του μαζευομαι πιο πολύ στην γωνια του καναπε. Τον φοβάμαι. Ναι αλλά σε έσωσε, αχαριστη! Ναι αλλά τον φοβάμαι!

Τον πετάει έξω από το σπίτι και αυτον και την βαλίτσα του. Ειλικρινά είναι η πρώτη φορά που άκουσα τέτοιου είδους βρισιές από το στόμα του.

Μπαίνει μέσα και καθεται διπλα μου. Με πλησιαζει και βλέπει ότι απομακρυνομαι. Πιάνει απαλα την μπλούζα μου και μου την φοραει σιγά σιγά σαν να είμαι ένα μικρό μωρό.

Με το που την έβαλε με φίλησε στο κεφάλι και με αγκάλιασε. Άρχισα να κλαίω πιο πολύ.

"Τι σου έκανε;" ρώτησε.

"Δ-Δεν πρόλαβε πολλά" πάω να ξαναπομαμακρυνθω μα με προλαβαίνει και με πιανει στην αγκαλιά του ξανά. Γιατί στο διάολο να περνάω το ίδιο πράγμα με διαφορετικα άτομα; Τι στο καλό έχω κάνει στην ζωή μου και την πληρωνω έτσι;

"Γιατί με αποφεύγεις; μην κάνεις τα ίδια λάθη με εμένα." Λεει και με κοιτάει.

"Δεν μου φάνηκε για λάθος τόσες μέρες. Ειμασταν καλύτερα έτσι και καταλαβα ότι μπορώ και χωρίς εσένα. Δεν περίμενα βέβαια να ασχολουμαι με εσένα μια ζωή, αλλά τώρα είμαι καλά και χωρίς εσένα. Μην γυρνάς πάλι τις σελιδες του τελειωμένου βιβλίου μας πίσω, αφού θα με πληγωσεις."

"Τι; Τι λες; δεν πρόκειται! Εγώ δεν άντεχα χωρίς εσένα! Ήθελα κάθε λεπτό και στιγμή να είμαι κοντά σου στο γαμημενο σαλόνι να βλέπουμε παιδικά και να σε βλέπω να γελάς με τα Λουνει Τιουνς και μου λες αυτό;" φωνάζει και ξανακάθεται βαζοντας τις παλάμες στο προσωπο του.

Τον λυπάμαι, ναι. Αλλά δεν θα αντέξω πάλι τα ίδια. Τον ευγνωμωνω που με έχει σώσει ίσα με χίλιες φορές αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την υποτιθεμενη έλξη του προς εμένα τώρα.

"Ρε Αχιλλεα απλά άστο να πάει στο διάολο."

"Όχι δεν το αφηνω!" Φωναζει και τον κοιταω άγρια.

...

"Άλλο; πως τα περάσατε; ο Φώτης;" ρώτησε η μαμά μου βγάζοντας από την τσάντα της διαφορα χαρτιά.

"Ε καλά" λέω και ανεβαίνω πάνω.

Μπαινω στο δωμάτιο μου και τον βλέπω που κάθεται στο μπαλκονι και κάθομαι στο κρεβάτι μου σκεπαζοντας το σώμα μου.