Chapter 25

1.7K 216 1
                                    

Κοιτάζω τριγύρω να βρω τον Αχιλλεα μιας και που μόνο οι δύο μας μείνανε και μαζευαμε τα δώρα μου και τα περιτυλίγματα που ήταν στο πάτωμα. Ήταν 2 και 20 και η σερβιτόρα ήταν πτώμα. Περίμενε να φύγουμε για να καθαρίσει. Την καληνυχτιζουμε αφού σκουπίζουμε λίγο τα τραπεζια, κρίμα ειναι είναι πολύ αργά, και βγήκαμε προς το αυτοκίνητο του.

"Να έρθω σε εσένα;" ρωτάει ο Αχιλλεας με πολύ νευριασμενο/θυμωμένο ύφος.

"Συνέβη κάτι;" τον ρωταω όσο πιο απαλά γίνεται.
"Ναι...όλο μεθυσμένος γυρνάει! Δεν ξέρω τι αλλο να κάνω! Πως να προστατεψω την μαμά μου; Θέλω να τον σκοτώσω. Θέλω να σηκωθεί να εξαφανιστεί απο προσώπου γης! Θέλω... Θέλω..." με κοιτάει και παίζει με την μασέλα του κάνοντας τις γωνίες του να κουνιουνται. Το φως απο το φεγγάρι πέφτει στα κατάμαυρα μάτια του και τον κανει ακόμα πιο γλυκό και όμορφο.

"Αχιλλεα...οτι και να γίνει να ξέρεις πως είμαι εδώ για να σε στηριξω...σε παρακαλώ... Μίλα στην μαμά σου...πες της να μην κάνει μήνυση ώστε να μην κινδυνεύει, και θα του κάνει η μαμά μου και η κυρία Κατερινα εφόσον έχουν ακούσει πολλά... Θέλεις να περιμένουμε μέχρι τον άλλον μήνα για να κλίσεις τα 18 και να αρχίσει η διαδικασία; Συζητα το με την μαμά σου, θα συμφωνήσει σίγουρα! Αρκει να μην είσαι έτσι.. Σε παρακαλώ.." κάνω κίνηση να του πιάσω το χέρι το οποίο βρίσκεται πάνω στον μοχλό τωμ ταχυτήτων αλλά τραβιεμαι και κοιτάει το χέρι μου. Επίμονα.

"Είναι όλες οι ιδέες σου πολύ καλες απλα...μέχρι τότε... Θα φάει πολύ ξύλο ακόμα... Εγώ δεν πάω για να μην με αρχίσει και εμενα..."

"Έχω κάτι στο νου μου...γιατί δεν φεύγει και η μαμά σου;" ρωτάω ενθουσιασμένη.

"Και που να παει;" ρωτάει και τον κοιτάζω με νόημα.

"Τι λες ρε; Σε εσένα; Αποκλείεται να συμφωνήσουν!" λέει ηττημένος.

"Είναι να μην ανοίξει το στόμα της η μαμά μου, αμέσως θα την πισει...και ο μπαμπάς σου δεν θα καταλάβει οτι είναι σε εμάς!"

"Παρα πολύ καλή ιδέα... Να δω εάν δεν είχα εσέν..εμ εσάς τι θα έκανα" ΑΧ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΟΡΘΏΝΕΙΣ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΑΣ. ΘΈΛΩ ΝΑ ΤΣΙΡΙΞΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΓΑΜΩΤΟ.

"Ε-εμ ει-ειδες τι σου είναι ο άνθρωπος" κούνησα το κεφάλι,ενώ χτυπούσε το τηλέφωνο σαν μανιακό..κοιτάζω αριθμό και είναι άγνωστος αριθμός, 2233 ποιανου τελειώνει γαμωτο; Κάτι μου θυμίζει.. Και εφόσον είναι 3 το βράδυ κάτι θα συνέβη. Αποφασίζω να το σηκωσω.

ActuallyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin