Actually

Chapter 39

Κατεβαινω κάτω και κάθομαι στο τραπέζι. Δεν με έχει κοιτάξει καν ακόμα και ψυθιρισε ένα ξερό καλημέρα μόνο.

Καθομαι στην θέση μου και τρώω τα δημητριακά μου. Κάθεται ακριβώς απέναντι μου και δεν τα έχει ακουμπησει ακόμα, παίζει με το κουτάλι και την χαρτοπετσετα.

"Αχιλλεα μου γιατί δεν τρως;" ρωτάει η μαμά μου και αυτός την κοιτάει στιγμιαία.

"Δεν πειναω" λέει και σηκώνεται από το τραπέζι, περνει την τσάντα του και φεύγει.

Κοιταω την Φωτεινη που κοιτάει την πόρτα απογοητευμενη και σηκωνομαι και εγώ να ντυθω. Είναι 7 και τέταρτο ακόμα, που στο καλό πήγε;

Ανοίγω την ντουλάπα μου και βγαζω από μέσα το μαύρο μου τζιν, βγαζω και μια φουτερ και τα φοράω. Βάζω και το λαδι μου μπουφάν από πάνω και αφήνω κάτω τα μαλλια μου τα οποία είναι σπαστά. Βάζω τα σουπερσταρ μου και αρπαζω την μαύρη τσάντα μου από το πάτωμα. Κατεβαινω κάτω και φεύγω χωρίς να πω κάτι. Η ώρα είναι 7 και 25 και έχουμε ακόμη σχεδόν μια ώρα για να αρχίσει η προσευχή. Που στο καλό μπορεί να πήγε;

.............

Αφού ούτε στο στεκι μας δεν ήταν τότε θα είναι στο σχολείο...αλλιώς θα τρελαθω. Είναι και η ώρα εξάλλου που πρέπει να παμε για προσευχή αποκλείεται να μην είναι. Δεν πρέπει να ασχολούμαι με αυτόν τώρα.

Περπαταω και ερχεται η Ζωή και στέκεται δίπλα μου και λέει τα δικά της. Δεν την προσεχα, δεν την άκουγα, δεν ήθελα να είμαι έτσι αλλά δεν μπορούσα να μην τον σκέφτομαι. Εάν δεν τον δω δεν θα ηρεμησω.

........

"Αααα ασε με ήσυχη ρε μαμά δεν έχω διάθεση λέμε!"

"Βρε μωρό μου θα έρθει το παιδί απο μακριά στο σπίτι μας! Μην γίνεσαι αγενης!" Μου λέει και ξεφυσαει.

"Οχου καλά! Θα έρθω, ΑΛΛΆ θα κάτσω λίγο."

"Ενταξει" χαμογελάει και φεύγει από το δωμάτιο μου.

Είναι να έρθει ένας φίλος του Αχιλλεα απο Γερμανία και με έχουν πριξει όλοι. Τι με νοιάζει εμένα που θα έρθει; έλεος. Από οσο μου είπε ο Αρης τον ξέρει και αυτός και κανανε οι 3 τους παλιά παρέα, κάτι τέτοιο. Και έχουν καταχαρει και ο Αχιλλεας και ο Αρης. Έχουν περάσει 3 μερες και ακόμη δεν μου μιλάει, μαρεσει που βρισκόμαστε και στο ίδιο σπίτι! Ακούω την μαμά μου από κάτω να με φωνάζει και βάζω πιο γρήγορα το τζιν. Έβαλα μια φουτερ των Linkin Park και ένα μαύρο τζιν. Και πολύ είναι, αντε.