Actually

Chapter 7

Είμαι έτοιμη να τον αρχίσω στις γρήγορες όσο μπαίνω στο αυτοκίνητο με την μαμά και τον Αρη για το σχολείο. Όσο σκέφτομαι οτι τόλμησε και μου έστειλε σε δεμα την ιδια μπλούζα που μου εσκισε, καινουργια, τρελαίνομαι.

Σήμερα άργησα λίγο για την τάξη και έτσι ήμουν αναγκασμένη να χτυπησω την πόρτα για να μπω και να με κοιτάνε όλοι λες και είμαι χρυσόψαρο. Η άλλη επιλογή μου ειναι να μείνω εξω και να πω οτι ήμουν στον γιατρό ή κάτι τέτοιο.

Καλύτερα το δεύτερο.

Έβγαλα τα ακουστικά μου και έβαλα το Goner των Twenty One Pilots για να περάσει λίγο η ώρα. Έκλεισα και λίγο τα μάτια μου για να χαλαρωσω μπας και καταφέρω να κοιμηθώ γιατί αργησα να κοιμηθώ χθες. Η πτώση του ακουστικού μου -απο το χέρι μου καταλάθος- με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου και να δω μπροστά μου τον Αχιλλεα να κάθεται.

"Ο χριστός!"

"Σε τρόμαξα;" ακούμπησε την πλάτη στον τοίχο πίσω μας και γύρισε προς τα εμένα ήρεμα.

"Τι κάνεις εδω έξω;"

"Ωριαία, έγραφα στους τοιχους στίχους και με είδε"

"Μάλιστα"

"Γιατί δεν φοράς την μπλούζα;"

"Τι;" Τι στο καλό;

"Την μπλούζα... Ξέρεις... Που σου έστειλα χθες... Δεν ήρθε;"

"Εμ ναι, ήρθε, αλλά δεν...μισό.. Εσύ την έστειλες;"

"Είναι εντάξει εάν δεν θέλεις να την φοράς. Απλά μου άρεσε πολύ επάνω σου και σου την έσκισε και θα τον..."

"Αχιλλεα;"

"Ναι;"

"Γιατί ενδιαφερεσαι έτσι ξαφνικά για εμένα; Την προηγούμενη εβδομάδα με χτυπούσες και τώρα σε νοιάζει τι κάνω; Και εάν στεναχωριεμαι;"

"Δεν ξέρεις, θα σου πω όμως κάποια στιγμή, το υπόσχομαι, απλά θέλω να φοράς την αναθεματισμένη μπλούζα για να το βουλωσει ο ηλίθιος!"

"Εντάξει. Πως είναι τα ράμματα;"

"Πραγματικά ενδιαφερεσαι για το ατύχημα και για το πως είμαι;"

"Φυσικά και ενδιαφέρομαι, σε αντίθεση με εσένα εγώ απο την αρχή δεν ήθελα το κακό σου, εξάλλου θυμάσαι πόσο πολυ καλή παρέα ήσουν και πως κατέληξες"

"Ήταν επειδή όλα τότε άρχισαν!" φώναξε.

"Οκ συγγνώμη!" ανταπεδωσα.

Χτύπησε το κουδούνι για την δεύτερη ωρα σκεφτοντας αυτο που μου ειπε, το 'ολα τοτε αρχισαν' και μπήκα μέσα, πήγα και εκατσα στο παράθυρο τέταρτο θρανίο γιατί ήταν άδειο και μαρεσε και ετσι τοποθέτησα την τσαντα στην καρέκλα δίπλα και κάθησα.