Actually

Chapter 3

Μπαίνω μέσα στην τάξη μου και απλά κάθομαι, δεν υπάρχει λόγος να κρύβομαι σήμερα, δεν είναι αυτός εδώ οπότε δεν χρειάζεται. Παρατηρώ ότι είμαι από τις πρώτες που μπαίνουν και περιμένω να κάνουν προσευχή για να ανέβουν όλοι οι υπόλοιποι και να αρχίσει το μάθημα, ο διευθυντής κάτι τους λέει, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ακούγεται καθαρά.

Αρχίζουν και μπαίνουν μέσα τα παιδιά και με κοιτάνε, κάποιοι λένε καλημέρα, κάποιοι μου χαμογελάνε απλά. Εφόσον μπήκε και ο καθηγητής και έβγαλα τα βιβλία μου, ξεκινά να μιλά.

"Λοιπόν παιδιά, από ότι ακούσατε κάτω στην προσευχή, έχουμε έναν νέο μαθητή που μόλις μετακόμισε στην πόλη μας. Θέλω να είστε φιλικοί. Δημητρη πέρασε μέσα και κάθισε. "

Και ξαφνικά μπαίνει μέσα το μαναρ-, θέλω να πω ο Δημητρης.

Ηταν ξανθός με πράσινα μάτια και πολύ εντονες γωνιες, ήταν υπερβολικά γυμνασμενος για την ηλικία του και φαινοταν μεγαλύτερος απο 17.

Κοίταξε όλη την τάξη και εφόσον όλοι είχαν διπλανούς, ήρθε και έκατσε δίπλα μου.

Όχι οτι με χαλάει, απλά ήταν επιλογή μου να κάθομαι μονη μου και τώρα ερχεται αυτός και απλά κάθεται. Ούτε καν συστήθηκε.

Η ώρα συνέχισε ήσυχα και επιτέλους ακούστηκε το κουδούνι.

Αρχησα να περπαταω προς τα έξω οταν ένιωσα κάποιον να με ακουμπάει στον ώμο. Πετάχτηκα από τον φόβο μου μήπως είναι ο Αχιλλεας και γυρισα να δω ποιός είναι.

Ηταν ο Δημητρης.

"Λυπάμαι που δεν συστήθηκα, ήταν πρώτη μέρα και δεν ήθελα να δώσω λάθος εντύπωση, του κακού μαθητή, που μιλάει συνεχώς."

"Αα..εμ εντάξει λοιπόν..."

"Δημητρης." άπλωσε το χέρι του για χειραψία. Πραγματικά δεν περίμενα να έρθει να μου πει κάτι τέτοιο. Άσχετα που με συγκινεί κάπως το γεγονός ότι έχει ίδιο όνομα με τον μπαμπά μου και είναι γεροδεμένος σαν εκείνον. Όπως ήταν.

"Νικη.."

"Νικη ε; Ωραίο όνομα! Αισιοδοξο!"

"Σε ευχαριστώ."

Πραγματικά δεν ήξερα τι ήθελε απο εμένα αυτός. Δεν συνηθίζω να τραβαω την προσοχή ωστε να μου μιλήσει κάποιος, γενικά των περισσότερων η πρώτη εντύπωση για εμένα είναι ότι είμαι μια σκύλα και δεν νοιάζομαι για κανέναν. Έτσι δείχνω, νοιαζομαι για τους άλλους απλά δεν το δείχνω, δεν μου αρέσει.