Actually

Chapter 44 (Ημέρα Δίκης 2)

"Ένσταση!" Σηκώθηκα όρθια με όσο θάρρος μου είχε απομεινει και όλοι γύρισαν και με κοίταξαν με εκπληκτα βλέμματα.

Ο δικαστής με κοίταξε εξεταστικα και ο Νικος πήγε να παραπονεθει αλλά του έκανε νόημα να σταματήσει.

"Η Νικολετα Δημητριάδου;"

"Μ-Μάλιστα" είπα πιο σιγα αυτήν την φορά.

"Τι άλλο θα θέλατε να προσθεσετε;"

"Κυριε πρόεδρε, τον έχω ακούσει, τον έχω ακούσει να χτυπάει τον Αχιλλεα, και μάλιστα μετά από αυτό εγώ τον φρόντισα, τον είχε παρατήσει στο πάτωμα" ειπα διστακτικά.

"Θα μπορούσατε να μας περιγραψετε τι ακουσατε;" φαίνεται να με πιστεύει. Καλό σημάδι. Γενικά φαίνονται τίμιοι, αν και στην αρχη δεν τους συμπάθησα. Αλλά τώρα αρχίζω από το ύφος τους να καταλαβαίνω ότι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, και ξέρουν επίσης πολύ καλά ότι ο Νίκος λέει ψέματα.

"Μάλιστα. Ξυπνησαμε το πρωί και ο Αχιλλεας άκουσε τον κατηγορούμενο να μιλάει στο τηλέφωνο. Μετά τον ρώτησε που είναι η μαμά του και ο Αχιλλεας του είπε ότι δεν ξερει. Μετά τον ξαναρωτησε και ο Αχιλλεας ξανά απάντησε το ίδιο και μετά άκουγα τους ήχους από τα χαστουκια και τους γδουπους. Μάζεψα γρήγορα κάποια ρούχα του και οταν σιγουρευτηκα πως ο κατηγορουμενος έφυγε κατέβηκα και τον είδα μέσα στα αίματα. Και πιο πολλά στο πρόσωπο. Τον φρόντισα και πήγαμε σπίτι μου όπου εκεί θα ήταν πιο ασφαλής."

"Έχετε κάποιες αποδείξεις;" όταν το ειπε αυτο κοκαλωσα. Έπρεπε να το περιμένω. Κοιτουσα εντρομη και πήγα να κατσω κάτω αλλά αμέσως μετά μου ήρθε κάτι το οποίο ίσως βοηθήσει.

"Έχω!" Ειπα.

"Παρακαλώ."

"Ο κατηγορουμενος μιλούσε στο τηλέφωνο με κάποιον εκείνη την μέρα πριν χτυπήσει τον Αχιλλεα. Είμαι σίγουρη. Μπορείτε να βρείτε την κλήση από το κινητό του. Η μέρα ήταν πριν περίπου 1 μήνα και 2 εβδομάδες, δείτε το κινητό του! Αλήθεια λέω! Η ώρα ήταν 1 το μεσημέρι." Ειπα σχεδόν σίγουρη. Ο Νικος με κοιτούσε με ενα δολοφονικο βλέμμα και εγώ προσπάθησα να ηρεμησω τον εαυτό μιας και που δεν ήμουν σίγουρη για την ημερομηνία και ώρα.

Το κινητό του Νικου βρέθηκε στα χέρια της γραμματέα η οποία έψαχνε για αρκετά λεπτά. Κάποια στιγμή σταματησε να κυλάει το δάχτυλο στην οθόνη και κοιτουσε προσεκτικά την οθόνη. Κοιταζομασταν όλοι μεταξύ μας ώσπου κάποια στιγμή δίνει το κινητό και στον πρόεδρο και μετά στον εισαγγελέα.