De liefde van mijn nieuw leven

11. Praatjes

11. Praatjes

Arielle komt giechelend mijn kamer binnenstormen. Ze springt op mijn bed en begint me meteen uit te vragen. Kreunend draai ik me om en leg mijn kopkussen over mijn hoofd. Dat snakt ze er onmiddellijk vanaf en ze gaat maar door met haar vragen. 

'Arielle!' zeg ik en ze zwijgt enkele tellen. 'Het is ochtend.' kreun ik weer en ze lacht. 

'Weet ik ook wel dommie!' Ik voel hoe ze naast me komt liggen, op mijn kopkussen dan nog. Met mijn ogen nog steeds gesloten draai ik me om, zodat ik op mijn rug naast haar kom te liggen. 'Nou?' zegt ze uiteindelijk. 

'Wat wil je eigenlijk weten?' fluister ik met een krakende stem. Ik ben zo moe, zodra ik Brendan zie ik geef ik hem ervan langs. 

'Ja hallo!' roept Arielle in mijn oor 'wat je met Brendan uitgestoken hebt natuurlijk!' 

'Niets.' antwoord ik. En voor ik het weet likt Arielle aan mijn wang. Ik gil het uit. 'Arielle, alsjeblieft, hoe oud ben je?' 

'Euh' zegt ze, het felle ochtendlicht brandt in mijn pas geopende ogen 'jong genoeg omdat te doen.' 

'Ik moet me douchen.' 

Voorzichtig sta ik op en slof mijn kamer uit. Arielle verschijnt niet veel later aan mijn zijde. Ik negeer haar en loop verder naar onze gedeelde badkamer. Waar ze doodleuk tegen de deurpost aanleunt en me aandachtig bekijkt als ik met mijn handen door mijn ochtendhaar ga. 

'Je blijft toch niet als ik me douch?' vraag ik geïrriteerd. 

Ze haalt haar schouders op. 'Toch wel, totdat je me wat meer verteld.' 

Mijn handen vallen op de wasbak in overgave. 'Goed dan. Jij wint. Het is echt veel te vroeg.' 

Ze maakt een piepend geluidje en verplaatst haar naar de wcpot. In kleermakerszit, net een echte yogaleerkracht, begint ze weer te vragen. 

Ik vraag me vooral af hoe je 's ochtends zo'n vrolijk humeur kunt hebben. 

'Ouh' zegt ze dan 'eigenlijk is het echt saai.' 

'Ik zei het je toch.' 

'Ik dacht dat je overdreef.'

'Nou' zeg ik, terwijl ik mijn ondergoed aantrek 'niet echt.' Arielle staat al een kwartierlang voor de badkamerdeur te wachten en naar mijn verhaal te luisteren. 

'Maar' roept ze bijna weer, 'Clint daarentegen...'

'Oh begin niet.' zeg ik en ik loop naar mijn slaapkamer. Zodra ze de deur hoort, komt ze binnen en trippelt ze weer achter me aan. 

Ze praat maar door terwijl ik mijn outfit uitkies. Terwijl ze praat houd ik haar een hoge short en een kleedje voor. Ze wijst naar de short, zonder haar vertellement te onderbreken. Waar zij haar energie haalt is me een groot vraagteken. 

'Heb je wat met Clint gedaan?' 

Ik kan het niet helpen om een beetje te grijnzen, ik heb weldegelijk iets met Clint gedaan. Misschien had ik het beter niet gedaan, maar daar is het nu te laat voor. Bovendien ben ik niet van plan om hem op te bellen ofzo, dus eigenlijk hoef ik me er niet druk om te maken. 

Arielle kirt als een baby. 'Wat heb je gedaan?' vraagt ze en ze rekt de 'a' heel erg uit. 

'Wat geflikflooi.' 

'Oh mijn god' fluistert ze en ze buigt zich dichter naar me toe, ik ben net mijn schoenen aan het aantrekken, 'hij kust goed hé.' 

Ik schiet in de lach. 'Hoe weet jij dat nou?'