De liefde van mijn nieuw leven

17. Wat staat er nu weer op mijn planning?

17. Wat staat er nu weer op mijn planning?

Tot mijn verassing ben ik de volgende ochtend als enige om tien uur wakker.

Ik ben dan ook degene die de post als eerst ziet en mijn blik beland dan ook meteen op het logo van mijn nieuwe school. Een half vermoeden begint zich op te dringen en ik trek de enveloppe uit de stapel. Hij is geadresseerd aan mijn moeder, zonder er nog een tweede maal over na te denken scheur ik de enveloppe open. Ook net op dat moment hoor ik gestommel boven en zet iemand een voet op de trap.

Zonder eerst te kijken wie het is prop ik de brief in mijn topje, gelukkig heb ik er een losse blouse over waardoor je het niet ziet.

Mijn moeder is de eerste die de keuken binnenloopt, ik ben dan ook meer dan opgelucht dat ik de brief al heb weggestoken. Achter haar komt Gerald tevoorschijn.

'Goedemorgen, Amber-Rose.' begroet hij me en ik glimlach vriendelijk. Mijn moeder geeft me een kus en ik zie hoe Gerald de hoop post vastneemt.

'Jij bent vroeg op.' merkt mijn moeder dan op en ik haal mijn schouders op.

'Valt wel mee hoor, maar ik heb deze namiddag met Brendan afgesproken om aan ons groepswerk verder te werken.'

'O' zegt ze en het koffieapparaat schiet in gang. 'ontbijt je met ons mee?' vraagt ze nog en ik knik snel.

'Nu ga ik snel een douche nemen, zie je laters mams.'

Ze glimlacht nog een laatste maal naar me en dan snel ik de keuken uit, hopend dat je het geritsel tegen mijn buik niet kunt horen.

Boven sluit ik mijn deur en ga op mijn bed in kleermakerzit neerzitten. Ik ben best benieuwd naar de inhoud van de brief. Snel haal ik hem boven en mijn ogen scannen het papier. Het is precies wat ik verwacht had, dinsdagavond moet ik een uur nablijven voor mijn niet-aanwezigheid van woensdag. Ik zucht opgelucht, blij dat ik de brief voor mijn moeder onderschept heb.

Ik prop ze allebei onder mijn kussen, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om ze hier thuis in de vuilbak te smijten, en sta dan op om naar de badkamer te lopen.

Zo'n douche had ik wel nodig, al het zweet wordt van me afgewassen en gezuiverd stap ik uit de douchecabine. Mijn haar draai ik in een natte, slordige dot boven mijn hoofd. Ik trek een gemakkelijke short en top aan, voor ik naar de keuken loop.

Arielle zit tegenover Gerald aan de ontbijttafel, duidelijk net uit bed. Haar donkere haren staan alle kanten op en ze kijkt me geschrokken aan.

'Amber-Rose' zegt mijn moeder, 'jou heb ik nodig.'

Fronsend neem ik naast Arielle plaats, toevallig tegenover mijn moeder. Beide ouders kijken me aan.

'Het is wat vreemd dat Arielle woensdag alleen gespijbeld zou hebben, is het niet?' vraagt ze dan en ik slik zo onopvallend mogelijk. Alsjeblieft, laat mijn pokerface vandaag wél werken. 'Wel?' zegt ze als ik niet antwoord en ik haal mijn schouders op. Mijn ogen flitsen snel even naar Gerald die afkeurend naar Arielle kijkt én een brief in zijn hand heeft. Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan. Natuurlijk heeft Arielle ook zo'n brief ontvangen! Hoe dom ben ik niet geweest.

'Ha' zegt mijn moeder uiteindelijk waardoor ik mijn aandacht weer op haar vestig. 'Je hebt door dat je plannetje niet gelukt is. Geef mijn brief, Amber-Rose.'

Ik klak met mijn tong en sta op, net op dat moment loopt Dianna de keuken in. Ze glimlacht vals.

'Hmm, een familieonderonsje en ik ben niet uitgenodigd. Wat jammer.'

'Van jou hoeven wij al zeker geen commentaar, Dianna.' snauwt Gerald haar toe en ze verstopt snel haar glimlach, maar niet voor ze mij nog een veel betekende blik geeft.