De liefde van mijn nieuw leven

48. Twist

48. Twist

Brendan neemt me gauw me naar zijn kamer, maar zelfs de vele muren en gangen kunnen de luide stemmen niet tegenhouden. 'Het spijt me zo, Rose.'
Ik draai mijn hoofd en kijk hem terug aan. 'Dit is jou fout niet.'
'Ik had kunnen weten dat het zo ging uitdraaien.'
'Je had tenminste nog hoop.'
'Zij' en hij wijst naar de deur, 'kunnen niet veranderen.'
'Dat moet je niet zeggen.'
'Hoe kun je hen nog verdedigen na alles wat je gezien hebt! Blake is je al de hele avond aan het uitdagen en zoals gewoonlijk heeft Kiera hem geholpen' Brendan zwijgt even en haalt dan gefrustreerd zijn handen door zijn haar, 'ik kan niet wachten totdat ze allemaal terugkeren.'

Terwijl ik op mijn rug lig en naar het plafond staar probeer ik woorden van de geluiden te maken. Brendan kijkt naar een bepaalde plek op zijn muur, zijn gedachten mijlenver.
Uiteindelijk zucht ik diep.
'Laten we de televisie aanzetten om de geluiden buiten te sluiten.'
Brendan reageert alleen maar met een afwezige 'hm'.

De fictie die ze op de televisie afspelen is bijna grappig vergeleken met wat we net meegemaakt hebben. Ze proberen een familieruzie na te spelen, maar het is niets vergeleken met de werkelijkheid. In de film excuseren ze zich meteen na de ruzie, in het echte leven is iedereen te koppig en vooral te egoïstisch, ze willen alleen maar wat goed is voor zichzelf.
Ik druk op de knop, een kleurrijk kinderprogramma verschijnt op het beeldscherm. Even kijk ik ernaar, probeer er iets uit te halen maar ik moet tot de conclusie komen dat het simpelweg beelden zijn om kinderen te vermaken.
Na het zappen laat ik even een muziekzender opstaan, maar als er alleen maar depressieve en boze muziek gespeeld wordt druk ik de televisie uit en gooi de afstandsbediening op het uiteinde van Brendans bed.
De geluiden zijn luider, deze keer versta ik ze wel.
'Je bent een egoïst, Kiera. Je denkt alleen maar aan jezelf'
'Alsjeblieft zeg, alsof die Amber-Rose iets voor Brendan is.'
'Ze heeft meer classe dan Octavia.'
Kiera snuift. Het lijkt wel iemand dat tegen zichzelf in de spiegel praat, de stemmen zijn identiek. 'Amber-Rose is alleen maar in geld en status geïnteresseerd!'
'Hoe kun jij dat nu weten, je kent haar amper.'
'Heb je dan niet gezien hoe ze op de avances van Blake inging! Ben je werkelijk zo blind.'
'Open jij eens je ogen! Blake flirt met alles dat nog maar in de buurt van vrouwelijk komt.'
'Praat niet zo over mijn broer.' sist Kiera.
'Hij is ook mijn broer.'
'Iedereen weet dat je het meer voor Brendan hebt.'
'Wat?' stoot Cassandra uit. 'Ik vind gewoon dat we hen een kans moeten geven.'
'Ze verdient geen kans.'
'Dan heeft ze gelijk.'
'Ze liegt.'
'Leer haar kennen voor je je oordeel velt, zus.'
'Zus me niet. Ik vertrouw haar niet. Ze heeft amper toekomstplannen, én ze is brutaal. Je praat zo niet tegen papa.'
Het blijft even stil waardoor ik een andere ruzie hoor. Vermoedelijk Brendans vader met zijn moeder.
'Ik heb je altijd aan mijn kant nodig, Cassandra.'
'Deze keer heb je ongelijk.'
'En dat allemaal om wat die trut zei!'
'Ze heeft gelijk. Vanaf Brendan's thuiskomt is er alleen maar kritiek geweest'
'Je ovefdrijft.'
'Het is altijd zo geweest. Hij was nooit goed genoeg voor vader'
'Cassandra. Je weet wat Brendan doet. Hij spreekt tegen, hij vecht, hij spijbelt. God weet wat hij nog allemaal uitspookt.'
'Hij heeft nooit een kans gekregen. Nooit heeft hij aandacht gehad, dit is de enige manier.'
Kiera zwijgt even. Ik kijk naar Brendan. Het valt me op dat hij plots met zijn rug naar mij gericht zit.
'Brendan?' fluister ik. Hij antwoordt niet dus sta ik op, maar dan draait hij plots zijn gezicht even.
'Rose' zegt hij en mijn adem stokt in mijn keel. Ook al kan ik zijn gezicht helemaal niet goed zien, de blinkende ogen zeggen genoeg. 'even.'
Ik knik alleen maar.
'Ik heb je gewoon nodig zodat vader naar me luistert, zus. Brendan moet een kans krijgen, maar vader zal hem die nooit geven als wij hem niet proberen te overtuigen.'
Kiera zwijgt weer even. 'Je weet toch wel dat vader alles aan Blake wil geven. Als ik naar vader ga doe ik het voor jou, niet voor die beschamende broer van ons, maar als Brendan een kans krijgt, dan krijgt hij ook hoop, Cass. En vader zal hem nooit geven wat hij misschien verdient. Het is nu al allemaal van Blake.'
'We moeten het proberen.'
Ze zwijgen even, ik moet me goed concentreren om hen nog te horen. 'Goed' vang ik uiteindelijk op voor ze van de gang verdwijnen.