KALP YANGINI (Tamamlandı)

30.Bölüm: "Kıskançlık..."

"Kapat ışıklarını.
Ve gözlerini.
Beni düşün,biraz olsun sızlamazsa kalbin.
Tamam kabul vazgeçeceğim."

Hayat tıpkı açık alanda yapılan bir savaşa benziyor. Bu savaşın kuralları kişinin insafına, menfaatine ve yararına bağlı. Birde bunun yanında hayatı yaşayış biçimine bağlı. Bu savaşta hiçbir kural yok ! Can yakana ve karşındaki kişiyi bitirene kadar sürer. Bir kazanan olur. Tabi bu kazanan kişi mutlu sonun da sahibi olur.

Benim hayat savaşımda Efken üzerine kurulu. Onu kazanmak ve sonsuz mutluluğa ulaşmak. Düşmanlarım da tıpkı benim gibi Efken'e sahip olmak ve mutlu sona ulaşmak istiyor. Düşman diye nitelendirdiğim kişi tabiki de Melisa. Efken'i kazanmak için çok açık oynuyor. Kaybetmeyi kabul etmiyor ve çok yüzsüz bir kız. Onun karşısında çok ama çok zorlanıyorum artık.

Şimdi ise bir kişi ile zor uğraşırken iki kişi oldular. Asmin ve Melisa iki zorlu düşman. Asmin'i ilk gördüğüm gün aklıma geldi. Ne kadarda iyi ve melek bir kızdı. Bugün ise karşımda şeytan gözleri ile bana bakan çıldırmış bir kız var.

"Asmin'cim tanıştırayım bu Masal. Abinin kendini sevdiğini sanan aptal aşık. Ama biliyorsun çocukların boş hayallere kapıldığını onlara göstermek benim hobim." Dedi Melisa iğneleyici ve bir o kadarda nefret barındıran bir sesle. Her zamanki hali olduğu için pek yabancı veya şaşılası bir durum gibi gelmedi bana. Asıl beni şaşırtan durum ise Asmin'in durduğu taraf.

"Onunki boş hayalden de öte. Ama eminim güzel bir ders vereceksin sen ona." Dedi Asmin yüzünde sinsi gülümsemesi ile. Bunları anlamıyorum gerçekten. Benim mutluğumdan ne istiyorlar? Ben ve Efken'den alıp veremedikleri ne var? Reddedilen taraf olmasına rağmen fazla dişli bir rakip Melisa. Ama artık bıktım onunla uğraşmaktan.

"İkinizide anlamıyorum. Melisa Efken daha kaç defa seni istemediğini söyleyecek sana. Peki sen Asmin bu boş düşmanlık niye. Bu kadar mı gözünüz kör olmuş sizin?" Diye sordum.

"Evet gözümü Efken'in aşkı kör etti. Bundan sanane. Bunu düşüneceğine asıl bundan sonra başına neler gelecek sen onları düşün." Dedi tekrar kin kusan sesi ile Melisa. Kız yüzsüzün önde gideni.

"Sizin bu boş sözcükleriniz ve tehditleriniz ile zamanımı burada boşa geçirmeyeceğim. Ne haliniz varsa görün." Dedim ve hızlı adımlar ile Asmin'in yanında geçtim ancak geçerken birşeyler ters gitti ve ben yeri boyladım. Kafamı kaldırdığım zaman Asmin'in şeytan gülüşünü gördüm.

Bu kız gerçekten bu kadar şeytan birisimiydi. Bana çelme takmıştı resmen. İlkin karşılaştığımız zaman benimle konuşan kız kimdi peki? Hayat ile dolu dolu olan konuştukça insanın içini açan melek kıza ne oldu? Ben çok kör biriyim demek. İnsanların gerçek yüzünü göremeyecek kadar kör biriyim.

"Umarım şimdi anladın Masal'cım sözcüklerimizin boş yada dolu olduğunu." Dedi Asmin ve Melisa ile kol kola girip gülüşerek yanımdan gittiler. Çevreme baktığım zaman herkesin bana bakıp gülüştüğünü gördüm. Tüm okula bu iki pislik yüzünden rezil oldum resmen. Tam ayağa kalkacak iken duyduğum ses ile başım o tarafa döndü.

"Öküzün trene baktığı gibi bakın kıza tamam mı? Biride gelip yerden kalkmasına yardım etmesin. Siz nasıl insanlarsınız? Anneniz sizi sıçarken mi doğurdu inek sürüsü." Diye bağırdı bana bakan insanlara karşı. Ardından yanıma gelip elini uzattı. Ben ve çevremdeki insanlar şaşkın gözler ile ona bakıyorduk.

"Elini ver canım kalkmana yardım edeyim." Dedi ve elini uzattı şaşkın gözler ile ona elimi uzattım. Böyle bir tepkiyi hiç beklemiyordum ve kısmi şaşkınlık geçiriyorum.