JERSEY No. 6 (Completed)

Chapter 26. "I am Tyler"

Naiwan akong nakatulala dito sa quarter. All the things I've done with Cecelia kept on flashing in to my mind as if I'm experiencing it for the first time. Yes! I knew everything but I wish I never knew that. Wala sa sariling napaupo ako sa sofa kasabay ng pagsabunot sa buhok ko.

"Damn it!" nasipa ko ang coffee table sa sobrang inis. F*ck! I want to punch his face and kill him for coming back. Mabilis akong lumabas ng quarter. Hindi dapat makausap ni Cecelia ang lalaking yun. I run back to the gym pero napamura lang ako ng makita kong lamang na ang kalaban. I'm supposed to play in the finals but I just can't.

"I'm sorry coach!" nasabi ko na lang sa sarili ko saka tumakbo ulit palabas ng gym. Where are you Cecelia? Bumalik ako sa quarter pero wala siya. I run to the rooftop but she's nowhere to be found.

"Sa bahay." Wala akong inaksayang oras at pinuntahan si Cecelia. I knew I'm a jerk but I like her. I like that super annoying, big mouth, tough, angel in disguise woman. I like Cecelia. I really do.

But I was the one who got surprise as I reach her home. Hindi ko na nagawang lumabas ng kotse dahil kitang-kita ko si Cecelia. . . kasama ang lalaking kinamumuhian ko buong buhay ko. Mabilis kong pinaharurot ang kotse pauwi sa bahay.

"Sir kumusta po ang game niyo?" hindi ko na pinansin si ate Lilith at tuloy-tuloy akong umakyat sa kwarto ko.

"F*CK! TANG-INA!" I throw everything what my hands get. Nagsisigaw ako sa kwarto at pati ang lampshade ay nahagis ko sa dingding. I just want to shout the f*ck up!

"Sir. . ano pong nangyayari?" malakas na katok ni Ate Lilith.

"Leave me alone!" tinapon ko sa pinto ang sapatos ko at padaskol na humiga sa kama. I'm tired. Nakatitig lang ako sa kisame hanggang sa itinaas ko ang kamay ko at tinitigan ang singsing na suot ko. Her name engraves on it. Napangiti ako sa sarili ko. I've been the biggest jerk for the past 3 months.

"You're unbelievable Cecelia!" napapikit ako. We're having couple items but she's too naive to see that. Ni hindi nga siguro niya napapansin na pareho kami ng kwentas, bracelet at singsing. What she only knew is our phone that looks like the same. Yun lang!

The first time I met her was a surprise. Sino ba naman kasi ang tangang babae na mag a-apply bilang manager ng isang basketball team? Sounds crazy but I found it a big shame. Isa siyang babae at walang kayang gawin ang isang babae kundi mag-inarte lang.

I admit I want her out of the way. Wala siyang alam at naiirita ako dahil para siyang baliw na ngumingiti kahit siya lang mag-isa. She's too annoying, too immature and she kept on pissing me off every time she looks at me as if she's looking someone else at my very own face. Naaasar ako sa paraan ng pagkurap niya na parang natatauhan at bubulong na lang pagkatapos akong titigan. She's weird and I hate that.