For You I Will (KAI x SEULGI) [Unedited Version]

43

[Chapter 43]

Seulgi's POV

Habang papunta ako sa may classroom namin ay biglang may tumawag sa pangalan ko.

"SEULGI!"

I immediately looked back para makita kung sino ang tumawag sakin. At hindi nga ako nagkakamali. Siya nga yun.

I saw him running towards my direction.

"KAI!"I said excitedly.

"Sumama ka sakin."agad niyang sabi.

"Ha? Bakit? Teka---anong nangyari? May masama bang nangyari kina Mommy Kyla?"naguguluhan kong tanong.

"Of course not!"he said then cupped my face. "You're leaving right?"he asked.

I nodded as an answer.

"Then give me this whole day to spend it with you. I wanna spend most of the time with you Seulgi. Ikaw lang ang gusto kong makasama sa araw nato. So sana pumayag ka. Will you spend the whole day with me today?"he said while looking straight in my eyes.

"Kai...magcu-cut tayo ng class? Paano pag nahuli tayo ng guard? Guidance ang punta natin niyan."nag-aalala kong sagot.

"I don't care kung magcut tayo ng classes. All I want is me to be with you. And do you think I'm that stupid? I already said this to the guard. Pumayag naman siya saka I'll pay him naman basta palabasin lang tayo. Nasa labas ang sasakyan na gagamitin natin."he answered.

"Naks! Genius mo talaga. Saglit lang ah. Magbibihis kang ako."akmang aalis na sana ako ng bigla niyang hawakan ang kamay ko.

"No need. You're more beautiful when you're wearing your uniform."he uttered.

Ayan na naman ang puso ko. Ang bilis ng tibok. Hooo!

-
Third Person's POV

Habang nasa biyahe sina Kai at Seulgi papuntang Baguio. Oo Baguio ang destinasyon nila ngayon ay napapaligiran sila ng tahimik na atmosphere. Walang kibuan. At walang nagsasalita man lang.

Gusto sana nilang magsalita pareho pero parang may pumipigil sa kanilang gawin to.

"Uhmmmm."pambabasag ni Kai sa katahimikan.

Seulgi looked at him curiously.

"Can I hold your hand?"Kai asked.

Seulgi shooked her head. "Ha? Kai...magfocus ka nalang sa pagmamaneho baka mabangga..."hindi natapos ni Seulgi ang sasabihin niya ng agad kunin ni Kai ang kanyang kanang kamay.

Kai planted a smile on his lips.

"Ang basa-basa ng kamay mo."daing ni Kai.

"Aist! Alam mo namang mabilis lang ako pawisan eh."sagot ni Seulgi sa kanya.

"Ang lamig-lamig kaya tas pagpapawisan ka? Maliban nalang kung kinakabahan ka."pahayag ni Kai.

"Ako kinakabahan? Of course not! Sadyang pinagpapawisan lang ako."

"Defensive naman. But seriously Seulgi, Don't be nervous. Hindi naman kita ipapahamak. Wala ka bang tiwala sakin?"Kai

"Sayo may tiwala ako. Sa sarili ko wala."Seulgi answered.

Halos isang oras pa ang kailangan nilang biyahein para makarating sa Baguio ng dalawin ng antok si Seulgi. Habang natutulog si Seulgi ay hininto ni Kai ang sasakyan sa may tindahan upang bumili ng makakain.