Oh My GHOSTness! (completed)

OMG 4-4: Who's Manang Hwadang?

Gelly's Point Of View

2 weeks na ang nakalipas simula nung nangyari ang trahedyang iyon sa buhay ko.

2 weeks already pass since my life ended. I need to accept, i think i had no choice

2 weeks already pass since i feel that i lost everything.

2 weeks pass since i felt loneliness.
I feel bad to myself. All i can do is to accept my death.

There's nothing that i can do. Hindi ko na maibabalik yung oras. I had no choice but to continue living in a world where no one is on my side, living as a ghost.

Simula nung araw ng aksidente, lumayo muna ako. I think i need to move on, Sino.ba naman ang gustong makita ang sarili habang linilibing sa hukay. diba?

Masakit man sakin, But this is my fate.

Asan ako ngayon? Aba. Ewan ko. Tawagin niyo na akong ligaw na kaluluwa wala akong pake.

Lahat ng taong nakakasalubong ko. Natagos lang sa katawan ko. Ni wala akong pakiramdam. Ganto pala yung feeling ng multo.

Andami kong nakikitang pagkain and street foods kahit gusto kumain. Di naman nakakakain ang multo. At di rin naman ako nakakaramdam ng gutom.

Inikot ko yung paningin ko. Andaming tao sa lugar na 'to. Sobrang naiinggit ako.

Buti pa sila buhay pa. Madami pa silang pagdadaanan. Hays. Bat kasi ang aga kong nawalan ng buhay? Bat ako pa? Eto ba talaga ang nakatadhanang mangyari sa akin?

"Know you love me girl, so that i love you.
Know you love me boy, so that i love you~" napalingon naman ako at agad kong hinanap yung kumakanta na yun. Saka nakita ko yung babaeng naka earphone.

Hindi ako pwedeng magkamali kanta yun ng bangtan ng buhay— wala na pala akong buhay. Linapitan ko yung babae.at sinundan kung san man siya patungo. Wahhh miss ko na din pakinggan mga kanta ng mga asawa ko.

Jusko. Buhayin niyo muli ako pakiusap. Papakasalan ko lang sila isa isa.

Buti hindi natatalisod 'tong babae 'to. Nagcecellphone ba naman habang naglalakad.

Pero sa inaasahang pagkakataon bigla siya natalisod. Mutikan pa niyang mabitawan yung phone niya. Dahilan para mapamura siya.

"Dara!!"-sigaw mula sa harapan. Napatingin siya at gayun din naman ako. Kinawayan siya nung isang babae. Saka lumapit sa kanya.

"Sht sht sht besh!! Sht talaga!" -sabay pinalo ng pinalo nung girl etong si girl na natalisod.

"Aray ano ba?" -Reklamo naman ni girl na natalisod

"YUNG BANGTAN BESH YUNG BANGTAN!" -Kilig na kilig na bangit ni this girl.

Pero tama ba yung dinig ko. Bangtan ba kamo? Bangtan daw! Bangtan!! Putangina. Katawan lang ang napahiwalay sakin di tenga! Putangina Bangtan ba kamo? Putangina. Tawagin niyo na kong Fanghost pero mahar ko pa din ang bangtan.

"PUTA ANONG MERON SA BANGTAN NYETUGH!" Bulyaw ko pero parang wala naman silang narinig. Ang binge nila ah.

"BESH MAY FANMEET SILA BUKAS SA MOA. PUTAINA TALAGA BESH. YUNG FEELS KO. MAKIKITA KO NA SI JIMIN BABE KO!" -girl.