Oh My GHOSTness! (completed)

OMG 9-9: Catch Me If You Can [pt.2]

"Peperma ka o peperma ka?!" pagpupumilit ni manang hwarang sa akin.

Nandito nanaman ako sa mala hunted house niyang bahay. Jusko. Ilayo niyo po ako sa lugar na 'to lalo na sa manang na 'to.

"Pwede po bang next time nalang. Please?" Suggest ko. I do puppy eyes but failed. Sumama lalo ang tingin niya sakin. Na parang anytime mangangain na 'to ng multo.

"PERMA NA!" Bulyaw ni Manang Hwadang sa akin... Sa lakas ng boses niya. Nagliparan ang mga ipis sa loob ng silid papalayo sa amin. Jusko. Beastmode na si manang.

"Next time na lang po. I'm not read—" Alibi ko. Napatigil ako at napatingin kaming dalawa sa isang direksyon.

Lumapit si Manang Hwadang sa pinto ng silid at dahan dahan itong binuksan at sinilip mula sa labas.

"Bwiset" Inis na sambit ni manang hwadang.

Napatayo ako sa pagkakaupo at sinilip kung ano yun pero pinigilan ako ni manang hwadang at sineyasan na dito lang ako sa loob ng silid.

Dahan dahan siyang lumabas at naiwan nga ako dito sa loob ng silid kasama ang mga gagamba at mga sapot nila. At least im not alone.

Dahil masunurin akong bata tambay ako dito. Ilang saglit pa may naririnig ako mga boses sa labas ng pinto.

"Guys. Lets go home na kaya" boses ng isang babae.

"Kakasimula lang natin kaya. Wag ka ngang duwag" boses din ng isa pang babae.

Ilang saglit pa dahan dahang nagbukas ang pinto. Habang ako pinapanood ko lang ang pangyayari habang nakaupo sa upuan sa gitna katabi ang lamesa.

Isa silang grupo ng kabataan. Apat na babae at dalawang lalaki. Pumasok sila sa silid at inilibot libot ang kanilang flashlight sa buong lugar.

"G-guys ang c-creepy dito" Nauutal na wika nung girl.

"Malamang hunted house nga diba?" Wika namun nung isang boy

Now. Kalat na sila sa buong room habang pinakekelamanan ng bawat isa ang mga gamit sa loob.

Yes. Nakaupo pa rin ako habang pinapanood sila.

"Guys look" Napalingon ako sa kanya. Nasa likod ko na pala siya at hawak niya yung itim na libro sa mesa.

Nagsilapitan ang lahat sa kanya at tinuon nila lahat ng atensyon nila sa libro.

"Anong libro yan?" tanong nung babae.

"No idea." wika nung lalaki

Binuklat buklat nila yung libro. Habang ako pinapanood lang sila.

Yes, Kulang nalang popcorn. para kunwari nanonood lang ako ng sine.

Ngayon ko lang napansin na maraming ibat ibang larawan ang nakaguhit sa libro. And i don't what it is.

"May idea ba kayo kung anong language ang ginamit sa librong 'to?" Tanong nung babae. Nagsiilingan naman sila.

*BOSHHHHH*

Lahat kami napatalon sa gulat yes including me.

Napatingin kami sa paligid kung saan nagagaling yung tunog.

Nagsitakbuhan sila sa isang sulok.

*BOSHHHHH*

Napatayo na ako at nagsimulang matakot.

"Guys alis na tayo"

"Okay. Fine lets—"

*BOSHHHH*

"WAAAAAAAAAAAHHHHHHHH" napasigaw din naman ako at nakitakbo palabas ng bahay.

Ilang saglit pa. Nasa tapat na kami ng bahay. At yung iba tila hinahabol yung hininga nila.

"Ayaw ko na ulit mag-ghost hunting. Never" sabi nung babae.

Ghsot hunting. Nyeta. Di nga nila ako nakita. pshh

Wait wait wait. Nasa labas na ako ng bahay ni manang so it means. Im free! OhmyG! Thanks to this stupid ghost hunters. Im free! Bago pa malaman ni manang bangtan na nawawala ako kumaripas na ako ng takbo papalayo sa bahay niya.

Sorry Manang Hwadang catch me if you can babush!

•••

End of the chapter

Thanks for reading
xoxo