Oh My GHOSTness! (completed)

OMG 34-34: Kookie's Nose

Gelly's Point Of View

I woke up and it was already 9:30 in the morning. Bumababa na ako papuntang kusina para mag almusal and naabutan ko dun si Mama at si Lola na masayang nagkwkwentuhan.

"oh gising ka na pala. Halika mag almusal ka na" yaya ni lola na tumabi ako sa kanya. i smile at her.

"Jusko Gelly. Wala ka pang suklay oh. Napakaunlady naman talaga oo" sabi ni mama. Nagpout ako at natawa naman si mama. siguro sa itsura ko? bangag pa kasi ako eh.

yes. it almost a week since i'm back. Its feel nice to be back. sobrang namiss ko 'tong feeling na 'to. and by monday back to school na ulit. and andami kong namiss na lesson kaya kawawa ako lalo na sa Math! jusko math! kababalik ko pa lang sa katawan ko ikaw na agad pinoproblema ko. jusko bat kasi hinanap mo na lagi si X!

"Hoy babae, Hanggang ba sa pagtulog mo suot mo yang kwintas na yan?" puna ni mama sa kwintas ko. tumango naman ako bilang sagot. Bakit naman hindi? sabi kasi ni mama swerte daw ang kwintas na ito. nung nagising ako sa katawan ko suot ko na 'to. i don't know where it came from but i love it. yung pagiging simple ng kwintas na ito yung napapaganda dito.

"pero ma san mo ba 'to nakuha?" tanong ko sabay subo ng sopas.

"A magician gave that to me. and he said it is a powerful necklace bring luckiness to a person who will wear it" Wika ni Mama. ewan ko ba kung nagbibiro ba si mama o bangag pa rin siya gaya ko. Sabog din kasi 'to minsan eh. now you know, may pinagmanahan ako.

"pagkatapos mo dyan kumain. magbihis ka. punta tayong salon papayos ko yang buhok mo. di ko alam kung dahil hindi ka lang nagsuklay kaya ang pangit niyan or dahil pangit talaga yan" panunukso ni mama. aba naman ma. syempre anak mo ko malamang sayo nagmana 'tong buhok ko. for your information mas panget yang iyo mama. tinignan ko yung tip ng buhok ko... sana pala di ko na tinignan. nakaka-insecure lang naman cuz dry nga siya ang andaming split ends. dapat kasi kahit wala ako sa katawan ko, kahit nakahilatay lang tong.katawan ko dun sa hospital. pinapaconditioner ako eh. yung pa-VIP ba.

•••

"Maaaa ayaw kooooo!" bulyaw ko. si mama naman kasi eh. gusto akong paiklian ang buhok kamukha ko na daw kasi yung babae sa the grudge. oo ang grabe manukso si mother. -_-

"Mas maganda nga yun eh. Fresh! and terno pa tayo" sabay hinimas himas niya yung buhok niya. yuck, ayaw kp nga. ang pangit nga nung gupit niya eh. Parang si dora

"Umm.. Ma'am magpapagupit po ba talaga kayo? kasi kanina pa po kayo nagtatalo eh... just asking lang po" singit nung babae... Yes... almost half hour na kami nagtatalo dito. Si mama kasi ang kulit.di naman siya yung magpapagupit.

"Aishh... Ayaw ko na nga" inis kong sabi saka nagmartya ako palayo ng salon...

"Oy! ikaw na bata ka. san ka pupunta?" sigaw ni mama. and the worst? pumiyok pa. pilit kong tinago yung tawa ko habang namamartya palayo.

"Lalandi!" sigaw ko. What i mean is hahanap ng mga posters ng mga asawa ko

"Langya kang bata ka. hintayin mo ko" sigaw ni mama. and once again pumiyok nanamn siya. Pero this time di ko na kinaya tumakbo na ko palayo sa humalakhak ng tawa. no choice naman si mama kundi humabol.

medyo madami na yung tao dito sa mall since weekend ngayon.

*Bosshhh*

napaupo ako sa lapag. Nyeta oo ang sakit sa pwet juskoo yung pwet ko flat na rin. gawdd.

"Mianhe miss" man voice. Tinulungan niya akong makatayo. Maputi siya ang di mashadong katangkaran. He's wearing a facemask and ang mas napansin ko is malaki ang Nose niya. Ohmyg! the first man came up into my mind is Jeon Jungkook. i wonder kung kamusta na ang pitong iyon.

"Sorry din" saka ako ng bow.

"Ayos lang po ba kayo noona?" Ohmyg! di lang niya kailong si Kookie kaboses pa niya... and... kamukha niya si Kookie? Teka.. teka... if i'm not mistaken..

"Jeon Jungkook!!" my eyes turns in a heart shape. Ohmyg! im so damn sure. The man in the front of me is Jeong Jungkook! Don't deny Kookie. Nanlaki naman yung mata niya. except na sumagot siya nagbow nalang siya at nagmadaling umalis sa harap ko.... syempre sinundan ko. aba si Jeon Jungkook ata yun. I repeat Si Jeon Jungkook lang naman yun okay. And i'm not dreaming right now. I'm not a ghost right now. This is Reality. Jeon Jungkook just notice! Ohmyg! i'm dyin— Melting pala. Ayaw kong mamatay.

Tumakbo na si Kookie palayo sakin. Ohmyg! Kookie Don't run. papapicture lang ako! Parang wala tayong punagsamahan ah, Actually wala naman talaga.

"Koookieeee" Tawag ko. napalingon siya sakin with his undescribable look. pinigilan ko yung sarili ko na matawa. Pero infairness palayo na siya ng palayo sakin. Athlete ata ito. or nahawa na rin siya kay Hoseok.

hanggang sa umepal naman yung ibang tao at nawala na ng tuluyan sa vision ko si Kookie. Magaling nga sila sa takbuhan. Aish... nakakainis. Na-miss ko rin tuloy si Taehyung. i wanna see him personally too.

Hmm, punta kaya ako sa dorm nila?

"Ikaw na bata ka kanina pa kita hinahabol langya ka" out of nowhere biglang sumulpot si Mama. at piningot yung tainga ko.

"Maaaa! Masakitt!!" Reklamo ko. Binitawan naman ni mama. Pero Nyeta. Kawawa yung tainga ko sa kamay ni mama. Baka ikamatay ko pa... Nung tainga ko

"Hinabol ko lang naman si Kookie eh. like what i said earlier lalandi ako" Sagot ko. sabay hinamas himas yung tainga ko.

"Lalandi lalandi. Hindi natakbo ang poster okay.Tara na nga" sermon ni mama. Aishh. hanggang ngayon ba naman. Poster pa rin iniisip ni mama. Duh this is reality ma. nakita ko talaga si Kookie. Ohmyg kinikilig tuloy ako.

Kaso di ako nakapagpapicture. pshh

"San tayo pupunta ma? Kakain?" Nagugutom na ako.

"Later.Pero for now, sa Salon muna tayo. Magpapagupit tayo" Sabay higit ni mama sa kamay ko.

Whhaaaat? Never give up talaga si mama. My Gawd

SAMBADEHPLISHELPMEEEEE!

Ataw maging Dora PH!

•••

End Of The Chapter

Thanks for reading
xoxo