OMG 46-46: Math is Life

702 29 7
                                    

Gelly's Point Of View

I cannot...

I cannot do this anymore...

I'm Dying...

Literally Dying!

Sheyttt!

Yung ilong ko!

(T^T)

"D= √(x*2-x*1)*2+√(y*2-y*1)*2"

Ano nanaman 'to?

Jeskeeee!

"Bat ang landi ng math? Dinaig pa niya ako sa dami ng ex niya." bulong ko sasarili habamg nakasubsob ang ulo ko sa libro.

"Ano ba gelly!? Kaya mo yan! Think positive! magegets mo rin yan okay?" todo cheer naman si Lalaine sa harap ko. Habang pindot ng pindot sa phone niya.

"Oo para bukas sakin ka kasi kokopya!" Bulyaw ko sakanya. Saka siya tumago. Gaga talaga 'to. Bahala siya! sariling sikap bukas 'no! Wala munang Teamwork!

Teka, kakayanin ko kaya?

"Hala pakshet!" napatingin naman kami kay Jazel. na bigla nalang nagsalita. Yea. isa itong himala marunom pala siya magsalita. kanina pa kasi siya dyang pindot ng pindot sa ipad niya.

"Samahan niyo ko bili!" Tumayo siya saka naunang maglakad. pero nung napansin niya na hindi kami nasunod...

"Manlilibre ako!" Sigaw niya. Agad naman kaming nagsitayuan saka sumunod sa kanya. Well.. That's the magic word.

Sumunod kami sa kanya... actually nanguna pala kami sa kanya sa canteen.

"Hoy mga ugok!" Liningon namin siya na papasok ng C.R. "Dito tayo. mga utouto kayo!"

Okay... Nauto kami dun ah.

Masakit pala umasa?

"Puta, Langya kang Jazel ka! Di ka na namin bati...Tara Gelly ikaw nalang manlibre!" Yinakap ni Lalaine yung braso ko.

Aba. Papauto ba ulit ako? Of course not! Pshhh.

"Jazel wait!!" Saka ako tumakbo papasok din ng CR.

"Penge nga akong 10pesos Gelly" Ay ganun. Dapat pala bumalik nalang ako sa room.. Mas pipiliin ko pang duguin ang ilong ko dahil sa math. Kesa naman hingan ako ng mga 'to.

No choice naman ako kundi bigyan siya ng 10 baka mapatay pa ako nito eh. Tamo, May tagos na siya sa palda niya. Huehuehue...And syempre dahil kaibigan niya ko di ko muna sasabihin 'no. sasabihin ko nalang pag palabas na kami ng CR. It's my time to shine! ㅋㅋㅋ

Pumasok na siya sa cubicle. At ako naman humarap sa salamin para i-check kung tao pa rim ba ako tignan... Well... mukhang tao pa naman as of now..

"Gelly right?" napatingin naman ako bigla kay Noemi na kakalabas lang sa isang cubicle bitbit ang I.D niya.

Tsk. Hindi ko nga siya kinakausap tapos kakausapin niya ako! My God!

Kafal!

I smile at her. Of course it's a fake smile. Hindi ako magaling makipagplastikan pero i'll try my best to be nice at her and be generous.

"Siguro di ko na kailangan i-introduce ang sarili ko sayo. I sure kilala mo na rin ako right?" Lumapit siya sa salamin at naghugas ng kamay sa lababo. Linapag niya yung I.D niya sa lababo saka inayos yung buhok niya.

Oh My GHOSTness! (completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon