Laura Palmer ~ Dutch BΔSTILLE Fanfiction ~

~ I Have Written You Down//Epiloog ~

"I have written you down

Now you will live forever

And all the world will read you

And you will live forever" ~ Poet

~ Dan: pov ~ 2 jaar later

De jongens en ik staan backstage klaar. Helemaal opgefokt voor de gig in Londen die we zo meteen gaan spelen.

     Op deze dag, een aantal jaar geleden, ontmoette ik Laura Palmer. Wanneer ik aan haar denk, heb ik nog steeds dat holle in mijn maag. Een gevoel van verlies.

     Het gaat natuurlijk al een heel stuk beter met me, je kan niet eeuwig blijven treuren, maar toch wens ik nog elke dag dat ze niet was gestorven.

     Een dialoog uit een film kondigt aan dat we op moeten. Kyle, Woody, Will en ik lopen het podium op. De spots zijn uit, de menigte joelt, maar toch pak ik de microfoon en roep ik: ‘Stop.’

     Geen Bad Blood als starter deze keer.

     ‘Stop, stop, stop.’ De spots gaan langzaam aan en verblinden me even, maar dan vind ik mijn moed terug. Ik haal diep adem.

     ‘Normaal beginnen we altijd met Bad Blood’ begin ik zachtjes. Ik kijk naar Will, de verwarring duidelijk merkbaar op zijn gezicht. ‘Maar deze keer wil ik met iets anders beginnen. Het is nu ongeveer twee jaar geleden dat het meisje waarvan ik zielsveel hield, heb ontmoet. Ze zal dit nooit horen, door haar ongelukkige, vroege dood, maar het leek me juist om het lied toch te spelen.’

     Ik kijk naar Kyle, daarna naar Will en nog even achterom naar Woody.

   ‘Zoals we geoefend hebben, jongens’ zegt ik zachter, tegen hen. Woody telt af met zijn drumstokken en ik start een klein hummend stukje. Daarna komt de tekst.

     ‘Walking out into the dark, cutting out a different path, lead by your beating heart.’ De menigte hapt collectief naar adem. Een nieuw lied. Dit hadden ze nooit verwacht. ‘All the people of the town, cast their eyes right to the ground.’

     De menigte wordt gek, maar Laura, deze is voor jou…

     ‘In matters of the heart.’

_________________

Fin.