Laura Palmer ~ Dutch BΔSTILLE Fanfiction ~

~ Driving Home For Christmas ~

"Last Christmas

I was driving home for Christmas

And all I want for Christmas

Is to fall on your knees." ~ Christmas mashup

Wanneer ik de volgende ochtend wakker word en, helemaal aangekleed en opgefrist weliswaar, naar de leefruimte loop, tref ik de jongens op een hoopje op de sofa aan. Woody ligt in het midden met Dan en Will naast zich. Kyle heeft zichzelf over hun drietjes gelegd.

     Ik gniffel en loop naar de keuken om wat thee te zetten. Niet veel later hoor ik wat gerommel en komt iemand de keuken in lopen.

     ‘Goedemorgen’ fluister ik omdat de rest nog slaapt. Dan gaat aan de keukentafel zitten en haalt zijn hand door zijn haar, wat extreem warrig zit. Hij glimlacht naar me en wrijft dan over zijn schouder terwijl hij een pijnlijk gezicht trekt.

     ‘Alles oké?’ vraag ik bezorgd terwijl ik tegen het aanrecht aan leun.

     ‘Gewoon wat pijn in mijn schouder, niets erg’ stelt hij me gerust. Het is duidelijk dat hij wel meer heeft dan wat pijn.

     ‘Dan’ zegt ik zacht terwijl ik naar hem toe loop. Ik kniel voor hem neer en pak zijn schouders voorzichtig beet. 'Je hebt pijn, laat me kijken.' Hij draait zijn hoofd weg en trek dan zijn shirt uit. Ik hap naar adem wanneer ik het litteken net onder zijn sleutelbeen zie. De huid er rond is wat samengetrokken en het is duidelijk dat de draadjes er nog niet lang uit zijn. Toch ziet de wonde er mooi genezen uit.

     Ik ga zachtjes met mijn vingers over het litteken. Ik kan mijn ogen er niet van afwenden.

     ‘Het spijt me zo, Dan’ fluister ik verstikt. Ik kijk naar hem op. ‘Dit is wel degelijk mijn schuld. Durf het niet te ontkennen.’

     Dat laatste komt er feller uit dan ik bedoelde, dus buig ik mijn hoofd zodat ik me weer niet ga verontschuldigen. Mijn vingers liggen nog steeds op zijn borst. Ik kan zijn hart horen kloppen.

     Dans spieren trekken samen onder mijn hand en hij sluit kort zijn ogen. Ik kijk hem bezorgd aan en sta langzaam op. Daarna druk ik een liefdevolle kus op zijn litteken en glimlach dan naar hem voor ik weer naar het aanrecht loop om de thee die intussen klaar is.

     Wanneer ik vijf kopjes heb gevuld met dampend hete thee en me weer omdraai naar Dan, zie ik dat hij zijn shirt alweer aanheeft. De rest is ondertussen wakker geworden en ik zie dat Will Kyle van hem af duwt, zodat die met een plof op de grond land. Ik grinnik en schud mijn hoofd terwijl ik de thee op tafel zet.

    ‘Er is thee, jongens’ roep ik naar de leefruimte als ik tegenover Dan ga zitten. Meteen komen ze aangehuppeld als een stel kleuters, behalve Will dan, die net als een fotomodel naar de keukentafel toe loopt.

     Terwijl zij drietjes gaan zitten, zet ik de warme thee tegen mijn lippen en laat ik de vloeistof door mijn keel glijden. Mijn blik is gefocust op Dan, die een me stil aanstaart.

     'Wat hebben we als ontbijt?' vraagt Kyle, die het plaatsje naast mij heeft uitgekozen.

     'Er staat nog wat cornflakes in de kast' mompel ik terwijl ik mijn kopje neerzet en flauwtjes naar één van de keukenkasten wijs. Kyle knikt en haalt de doos uit de kast. Hij vult vijf kommen, haalt wat melk uit de koelkast en schotelt ons elk cornflakes op Kyles wijze voor.

     'Dank je' zeg ik zachtjes terwijl ik een hele scheut melk over mijn ontbijt pleur. Ik begin met eten en heb niet door dat ik mijn vrije hand om de melk heen geklemd houd, tot een zachte hand zich om de mijne sluit.