Laura Palmer ~ Dutch BΔSTILLE Fanfiction ~

~ Your Words Make Me Feel Like I Belong ~

"These chords make her so happy,

especially when he plays them that way

Well she says she makes him so happy,

complimenting him all day

Well I don't love you, but I love your songs

Well I don't love you, but your words make me feel like I belong" ~ Irreverence (Een solo van Dan vóór Bastille ;D)

 Ik word zalig wakker in de armen van Dan wanneer het zachte ochtendlicht mijn kamer inglijdt.

     Ik glimlach zonder het zelf door te hebben en wriemel mezelf naar Dan toe zodat ik zijn gezicht kan zien. Zijn arm licht stevig om me heen alsof hij bang is dat ik weg zou rennen wanneer zijn greep zou verslappen. Daar heeft hij geen reden toe. Ik weet nu dat ik hier thuishoor. In Dans armen.

     Ik staar naar zijn slapende gezicht en streel de zachte contouren van zijn gezicht. Ik glijdt langs de ader in zijn nek naar beneden en laat mijn hand rusten op zijn borst terwijl ik nadenk over de vorige avond.

     Na onze kus in het midden van de sneeuwende straat, had ik Dan mee naar binnen gesleurd en had ik meteen aan de gezichten van mijn moeder en Luke gezien dat ze aan het raam hadden staan kijken. Het kon me niets schelen. Ik was dolgelukkig. Ik wist eindelijk weer wat ik wou.

     Dan mocht van hen blijven slapen op één voorwaarde. De deur van mijn kamer zou openblijven. Die van mijn ouders bleef ook open zodat ze een oogje in het zeil konden houden. Ze wilden niet dat Dan en ik… Nou ja, je weet wel wat ze niet wilden dat we deden. Niet met Lianne op dezelfde gang.  Dat waren ook onze prioriteiten niet. Nu wou ik vooral genieten van Dans aanwezigheid. We zouden verder gaan wanneer we er klaar voor waren.

     Plots trekt Dan zijn neus op, voor hij me dichter tegen zich aan trekt. Hij slaapt nog en ik durf hem gewoon niet wakker maken. Hij lijkt zo vredig. Net een engel.

     Wanneer ik zelf weer bijna in slaap ven gevallen, wordt Dan wakker.

     'Goeiemorgen' fluister ik mijn gezicht in zijn zij druk.

     'Hé daar' zegt hij met een slaperige stem, die ik echt ongelofelijk sexy vind. 'Goed geslapen?'

     Ik kijk naar hem op en glimlach.

     'Nog nooit zo goed.' Hij lacht en drukt dan een kus op mijn voorhoofd. Ik wurm me onder zijn arm uit en zwaai mijn benen dan uit bed.

     'Wat doe je?' vraagt Dan me nieuwsgierig. Ik kijk over mijn schouder en grijns dan uitdagend naar hem.

     'Kalm aan, tijger' grinnikt hij. Ik schud lachend mijn hoofd en duw me dan recht uit bed.

     'Kom mee' zeg ik zachtjes wanneer ik om het bed heen naar zijn kant toe loop. Ik pak zijn hand en trek hem dan uit bed.

     'Wat ben je toch van plan, Laura?' vraagt Dan achterdochtig wanneer ik mijn armen voor zijn ogen leg. Ik leid hem naar een kamer meer achterin het huis en wanneer ik mijn handen weghaal, kijkt hij vragend achterom.

     'Dit is de muziekkamer van mijn stiefvader. Hij verkoopt allerlei instrumenten ook al is hij meer een gitaarspecialist. Dit zijn de instrumenten die hij niet verkocht kreeg' leg ik uit. Dan loopt naar de grote vleugelpiano in de hoek van de kamer, naast een paar pauken. Hij gaat op het bankje voor de piano zitten en doet de klep voor de toetsen omhoog.

     'Wie wil dit nou niet kopen?' vraagt hij ongelovig als hij achterom kijkt. Ik haal mijn schouders op.

     'De mensen hier in Cambridge zijn misschien niet zo geïnteresseerd in muziek maken.' Dan klopt op het plekje naast zich en gaat met zijn vingers over de toetsen van de piano, zonder ze geluid te laten maken. Ik kruip naast hem op het bankje en kijk naar zijn ogen die de piano in zich opnemen.