Laura Palmer ~ Dutch BΔSTILLE Fanfiction ~

~ When You Go Home ~

"Are you drifting way beyond what’s normal

'Cause 'round your mind rings the words that they would say?

When you go home everything looks different,

And you're scared of being left behind." ~ The Draw

 Ik stap in Wills auto en ruik meteen weer dezelfde geur als de vorige keer dat ik in deze auto zat. Leer, goedkope luchtverfrissers en een sterk geurende aftershave. De geuren lijken harmonieus samen te gaan, op de één of andere manier, en ik associeer ze ook meteen met Will.

       ‘Zo’ zegt Will wanneer hij de deur achter zich dichtslaat en de auto start. ‘De laatste keer dat je hier zat, was je doodsbenauwd.’

       Ik glimlach en laat me een beetje onderuit zakken zat ik mijn knieën tegen het dashboard kan leggen.

       ‘Ja,’ mompel ik, ‘dat ligt nu wel wat anders.’

       Ik kijk naar buiten en zie net Woody en Kyle voorbij rijden. Zo te zien gaan ze los op één of ander nummer. Ik moet erom lachen en stoot Will aan, die grijnst en dan ook de radio zachtjes opzet.

       ‘Will?’ vraag ik nadat het een tijdje stil is geweest. Hij antwoordt niet, maar kijkt wel mijn richtig op, wat me aanspoort om door te gaan. ‘Wat nou met Dan en mij. Ik kan hem bijvoorbeeld niet ontlopen. Niet als ik nog met jullie wil optrekken. Niet dat ik iets tegen Dan heb, ik bedoel… het is gewoon… Ik kan toch niet zomaar toelaten dat hij dat andere meisje zoende? Wat zou jij doen?’

       Ik kijk hem nieuwsgierig aan en heb al in gedachten wat ik zou kunnen doen. Will zou er nooit mee akkoord gaan.

       ‘Wat ik zou doen?’ vraagt Will terwijl hij net Cambridge met me uitrijd. Ik kijk niet meer achterom. ‘Wauw, ik heb geen idee, Laura. Misschien zou ik normaal proberen te doen en...’

       Hij stopt in het midden van zijn zin en kijkt me plots aan.

       ‘Je bent toch niet van plan om hem jaloers te maken?’

       Ik maak een verontwaardigd geluid en zeg, niet al te overtuigend: ‘Wat? Nee. Natuurlijk niet. Wat denk je wel niet van me?’

       Ik wend mijn blik af en kijk naar buiten zodat ik hem niet hoef aan te kijken. Will zucht.

       ‘Oké, zeg me wat je van plan bent.’ Ik ga meteen rechter zitten en kijk Will aan. Ik weet dat dit een slecht idee is, maar oké. Hier gaan we.

      ‘Nou ik dacht gewoon dat… misschien kon jij doen alsof je mijn eh… vriendje was’ fluisterde ik terwijl ik mijn blik weer afwend. Het blijft stil aan Wills kant, het gene wat ik wel verwachtte. Mijn plan was dan ook niet waterdicht.

       ‘Dat kan ik niet doen, Laura, ondanks alles blijft Dan mijn vriend’ zegt hij resoluut, maar ik ben niet van plan om dit plan op te geven.

       ‘Will, alsjeblieft, je moet dit voor me doen!’ smeek ik hem. Ik grijp zijn arm, voorzichtig wel aangezien hij aan het rijden is, en klem mijn handen er omheen. Ik kan nu voelen hoe gespierd hij is. ‘Alsje, alsje, alsje, alsjeblieft!’

       Will zucht en haalt mijn handen van zijn arm.

       ‘Laura, wat denk je dat het uithaalt?’ vraag hij me. Ik kijk hem fronsend aan.

       ‘Veel.’ Will schudt grinnikend zijn hoofd.

       ‘Al goed. Ik speel wel mee.’ Ik piep opgelucht en laat me weer tegen mijn stoel aanzakken. Mijn plannetje zou nog wel eens kunnen werken.

      Laura Palmer vs. the world.

~ Dan: pov

Ik zit ongeïnteresseerd naar de tv te kijken, wanneer ik weer herinnerd word aan een gebeurtenis van een paar dagen geleden. Het spookt nog vaak door mijn hoofd, maar ik kon er niets aan doen.

       Ik had het moeten doen. Ik had het moeten doen om haar te beschermen…

‘Waar zijn Laura en Will?’ vroeg ik aan Kyle wanneer de fans steeds dichter bij ons kwamen. Ik deinsde verschrikt achteruit en vroeg me af of er niet een heel beroemd iemand achter ons stond. Ze konden hier toch niet allemaal voor ons zijn? 

       ‘Die zijn kunnen ontsnappen’ piepte hij wanneer een fan zijn arm greep en zich tegen hem aan klemde. 

       Ik voelde dat ook iemand mijn arm greep, maar ik werd weg getrokken uit de massa meisjes en eindigde ergens achterin waar niemand kwam. Ik draaide me om en bemerkte een meisje voor me. Ze leek niet veel jonger dan mij en keek me geïntrigeerd aan. 

       ‘Dus dit is dé Dan Smith in levensechte persoon, wauw’ mompelde het meisje. Daarna pakte ze mijn pols en veranderde haar blik helemaal. Van een verwonderde fan ging ze over naar een moordzuchtig roofdier. 

       Ze greep mijn pols steviger beet en ik voelde haar nagels in mijn huid klauwen. Ik keek haar verschrikt aan. 

       ‘Laat me los alsjeblieft’ vroeg ik haar beleefd, maar ze lachte alleen spottend. 

       ‘Niet voor ik heb gezegd wat ik wilde zeggen. Je zal het graag horen.’ Ik keek haar vragend aan terwijl me ze vals naar me grijnsde. Ik vertrouwde dit meisje voor geen meter. 

       ‘Laat maar horen dan’ zei ik wantrouwig. Ze keek me tevreden aan en trok me dichter naar zich toe. Wat was dit meisje van plan? 

       ‘Nou, zoals iedereen wel weet, speelt er wat tussen jou en Laura Palmer. Dat is vrij… duidelijk.’ Ze stopte even om met haar vinger over mijn wang te glijden. Ik rilde en wilde haar van me afduwen, maar ze gromde me gemeen toe. 

       ‘Ik wil dat je me zoent, Daniel Campbell Smith, voor alle meisje ginds. Ik weet een paar geheimen over je geliefde Laura. Je zou toch niet willen dat die allemaal naar boven komen tijdens een onschuldig gesprek met mijn vader, de hoofdredacteur van de beroemdste Londense krant?’ vroeg ze me venijnig. 

       ‘Ik laat me niet chanteren’ mompelde ik. Ze lachte en gooide haar hoofd achterover. 

       ‘Laat me niet lachen, Daniel.’ Ik wilde me losrukken uit haar greep, maar dit meisje was verbazingwekkend sterk. 

       ‘Je hebt de keuze. Of je zoent mij voor al je fans of ik verwoest het leven van Laura Palmer.’

_________________________

Best een kort hoofdstukje ;s Sorry daarvoor peeps! Of misschien vinden jullie een kort hoofdstuk wel beter? Anyways, als jullie wat meningen hebben over de laatste gebeurtenissen in Laura Palmer, laat het dan gerust weten :)