Say My Name "Daddy" ||H.S.

feeling good⊙25

"B-Ben sizi sinirlendirmek istememiştim."

Kızaran yüzü avuçlarını yumruk yapmasi, salonda ipini salmış Boğa gibi gezinip durması sinirlendiğini gösteriyordu. Çok sinirlendiğini.... bana dönerek sakın kalmaya çalıştı.

"Bana cevap ver Julia! Ne zamandır ordaydin?"

Cümlesinin Sonunda bağırmıştı. Koltuktan sıçrayarak kalktım. Karşısına dikilmistim. Bana bağırmaya hakkı yoktu. Hem de asla.!

"Hiç bir şey duymadım.! Bana bağırmayı kes! Sen benim neyimsin Ha? Neyimsin? Bana bağırma hakkını nerden buluyorsun?"

🔘FLASHBACK🔘

"Utanmana gerek yok Julia! Ben senin ....."

Durdu. Ben senin ne? Gerisini getirememisken ona doğru döndüm. Gözlerine baktığımda benden gözlerini kaçırdı.

"Sen benim ne?"

Derin bir nefes alıp bana döndü. Hala suratıma bakamıyordu. Ellerimle yanaklarını kavrayıp bana bakmasını sağladım. Evet hadi söyle dercesine bakıyordum. Ellerini saçlarından geçirdi. Kivirciklari ahenkle dans ederken hala cevabı bekliyordum.

"Harry devam et!"

"Şey yani ben senin.... ben senin neyinim bilmiyorum ama sen benim her seyimsin!"

Verdiği cevap yüzümü güldürürken dudaklarımizi birleştirdim. Tutku ile onu öperken elleri sırtımda geziniyordu.

"Sen de benim her şeyimsin babacık!"

Kahkaha atti. Beni bırakırken tekrar konuştu.

"Hadi şimdi yikanmalisin babacık kanlı kızları sevmez!"

🔘FLASHBACK🔘

"

Sen benim neyimsin?"

Başım aniden dönmeye başlamıştı. Aklıma gelen yarım yamalak görüntü ile başım dönmüş, midem bulanmıştı. Kendimi koltuğa geri bırakmıştım. Gözlerim kapanmış sayiklamaya başlamıştım.

"Ben senin her şeyinim! Her şey..."

Harry yanıma gelmiş, ellerini bana sarmıştı.

"İyi misin? Noldu?"

Gözlerim hala kapalıydı. Ellerimle ellerini buldum ve sıcacık ellerini çevreledim.

"B-Ben sadece bir şeyler hatırladım sanırım!"

Harry kaşlarını çatmış bana ne olduğunu öğrenmek için bekliyordu.

"Neyi hatırladın? Hadi konuş benimle prenses! Neyi hatırladın?"

Başımı salladım.

"Biz biz bir tuvaletteydik. Sen kan diyordun. Babacık kanlı kızları sevmez. "

"Başka bebeğim? Başka ne oldu?"

Kendimi zorladım. Tekrar hatırlamak için zorladım.

"Ben senin neyinim? Dedim s-Sen de şey diyordun? Şey..? "Ben senin neyinim bilmiyorum ama sen benim her şeyimsin." Evet öyle dedin!"

Başını salladı. Devamını bekliyordu.

"Sonra? Sonra ne oldu?"

"S-sonra dudaklarımız birleşti. Islak öpücüklerin, Benim sırtını tirnaklamam... tutkulu opusmelerimiz... tekrar ben konuştum. "Sen de benim her şeyimsin babacık?" "

Kaşlarımı çatıp gözlerimi açtım. Gözleri beni bulduğunda titriyordum.

"Babacık mi?"

Güldü. Kahkahası derinlestiginde ona ne oldu dercesine baktım!

"Evet babacık. Yani bana böyle seslenmeyi seviyordun!"

Gülümsedim. Babacık. Gerçekten komikti. Yanımdan kalkıp mutfağa doğru yol aldı. Bir kaç dakika sonra elinde bir bardakla geri gelmişti. Bana uzattığı bardağa baktım.

"Al iç şu suyu ! Az önce çok terledin!"

Fark etmemiştim. Elindeki suyu alıp bir dikişte bitirdim. Masaya geri koyduğumda beni izlediğini fark ettim.

"Ne oldu?"

Kafasını salladı. Kıvırcık omuzlarında saçlarini ileri geri sallamıştı. Başka türlü tanissak yani ben geçmişi hatırlasam Belki de her şey çok güzel olabilirdi.

"Hiç sadece geçmişi hatirlasan her şey çok farklı olurdu. Belki şuan yanımda olmazdın!"

"Neden?"

Iç geçirdi. Ayağa kalkıp merdivenlere ilerledi. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum! Ama benden saklanan bir çok şey vardı. Bunu hissedebiliyordum.