Say My Name "Daddy" ||H.S.

feeling good⊙52

Anka kuşum nedir ya? Ben kimsenin kuşu değilim. Erkeklerdeki sahip olma isteği nedir yani? Hep bir benimsin havaları. Sıkıntıdan patlamak üzereydim. Beni saatlerdir bir Evde tutuyordu. Kendi odasına gitmiş duşunu almış giyinmiş yemeğini yemiş ve geri gelmişti. Bense Aynı koltukta saatlerdir kendimi yemekle meşguldüm.

"Aç mısın?"

Cevap vermedim.

"Sana bir şey sordum."

Yine cevap vermedim.

"Anlatacak mısın artık neler olduğunu?"

Göz göze geldiğimizde Tek kası havaya kalktı. Onu öldürmek istiyordum. Beni resmen rehin almıştı.

"Seni polise şikayet edicem."

Güldü.

"Komik bir şey söylemedim. Beni bu Evde zorla tutuyorsun."

"Seni zorla tutuyorum çünkü beni gördün. Polise gidebilirsin. Ve benim küçük Anka kuşları ile uğraşacak vaktim yok."

Anka kuşu senin babandir.

"Yemin ederim polise gitmeyeceğim."

Kehribar rengi gözlerini devirdi.

"Sen de bir karar ver artık. Az önce polise şikayet edeceğim diyordun."

Ben de gözlerimi devirdim.

"Beni zorla tuttuğun için gideceğim. Uyuşturucu kullandığın için değil."

Koltuktan yavaşça kalkıp yanıma geldi. Bana doğru eğildi ve büyük elleri çenemi kavradı. Konuşurken yavaş yavaş sıkmaya başlamıştı.

"1.si Anka kuşum, Ben uyuşturucu kullanmıyorum. Satıyorum. 2.si de polise beni zorla tutuyor diye gittiğinde Neden? sorusuna verecek bir cevabın yok. Her türlü ben boka batıyorum."

Çenemi kendime doğru çektim. Canımı yakıyordu. Gözlerimi gözlerine dikip elini aşağı indirdim. Hızla ayağa kalktım.

"1.si psikopat beyefendi, uyuşturucu satmak kullanmaktan daha kötü bir durum. 2.si de beni burda zorla tutamazsın."

Başını evet dercesine salladı ve kendi koltuğuna geri döndü. Eline aldığı viski bardağından iki üç yudum aldı.

"Birinden kaçıyorsun. Aslında şuan sana yardım ediyorum. Burda seni kimse bulamaz. Ama eğer illaki gitmek istiyorum dersen bana her şeyi anlatırsın ve ben bir çaresine bakarım?"

Göz devirdim.

"Gerçekten her şeyi duymak istiyor musun?"

Başını evet dercesine salladı ve gözlerini gözlerime dikti.

"Her şeyi..."

*2 saat sonra*

Olan biten, hatırladığım her şeyi ona anlattım. Tepkisini merak ediyordum. Ilk önce gözlerini benden kaçırdı. Sonra elindeki bardağı sertçe sıktı.

"Tecavüze uğradın öyle mi?"

Başımı evet şeklinde salladım.

"Annem beni istemiyordu. Hala istemiyor. Gerçek annem olmadığını da yeni öğrendim Aslında."

Gözlerini kaçırıp elindeki bardağı sertçe masaya bıraktı.

"Bazı fahiselerin anne olmasına anlam veremiyorum."

"Ben de"

"Tanrı onlara bu kutsal duyguyu Neden veriyor ki? Onlar bu duyguyu tatmamali."

Gözlerim dolmuştu.

"Peki o H harfleri? Hala duruyor mu?"

Başımı sallayıp kalcamdaki ve bileğimdeki H harflerini gösterdim. Yüzünü buruşturdu.

"Onlardan iğrenmem icin göstermedim"

Başını hayır dercesine salladı.

"Onlardan igrenmedim Julia! Sadece kendine bunu yapman ya da annenin sana bunları yapması...Ne biliyim..."

Sustu. Yaklaşık 5 dakika hiç konuşmadık. Ben onu o duvarları izledi. O 5 dk bana bir asır gibi gelmişti.

"Seni asla bırakmam. O delinin eline geçersen seni bu sefer öldürür."

Kaşlarımı çattım.

"Kendi başımın çaresine bakabilirim!"

"Julia lütfen inat etme. Bak burası en güvenli yer. Seni bulması imkansız."

Başımı Hayır dercesine salladım.

"Anlamıyorsun. Ben Ondan saklanmak istemiyorum. Kaçmak istiyorum. Onu öldürene kadar kaçmak. Ayrıca bir uyuşturucu saticisinin evi ne kadar güvenli olabilir?"

Sinirlenmişti. Gözleri yine beni hapis ettiğinde gözlerimi kaçırdım.

"O zaman onu ben öldürürüm?"

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Ne demişti? Yanlış anlamıştım herhalde.

"Ne?"

"Onu diyorum. Ben öldürürüm. Bizzat ben."

"Anlamıyorum. Bu seninle ilgili bir konu değil. Beni savunmak zorunda değilsin. Neden beni koruyorsun ki? Canını tehlikeye atmayacaksın."

Yavaşça yanıma ilerledi ve koltuğa oturdu. Artık nefeslerimiz tenlerimize değiyordu. Ellerimi ellerinin arasına aldı ve yavaşça öptü. Bu öpücük o kadar sıcak o kadar sevgi doluydu ki...

"Sana anlatamadığım çok şey var Julia. Anlatmak istediğim ama anlatamadığım. Senden Sadece Benimle burda kalmanı isteyebilirim. Lütfen benimle kalır mısın?"

Aklım karışmıştı. Benden bunu istemesi saçmaydı.

"Anlat ozaman?"

"Zamanı değil. Sadece kal!"