Say My Name "Daddy" ||H.S.

feeling good⊙37

Yataktan doğrulup gözlerine baktım. Abim mi demişti? Hayır yanlış duymuş olmalıydım. Abisi olamazdı. Bu kadar tesadüf fazlaydı.

"Abim?"

Güldü. Doğrulup saçlarını karıştırdı.

"Üvey 'abim' diyelim!"

Gözlerimi kırpıştırıp bana bakması için bekledim. Sonunda siyahları beni bulduğunda konusabilmistim.

"Nasıl yani? Si-Şimdi sen Harry ile kardeşsin. Hem de abin!"

Başını evet anlamında salladı. Gözlerim dolmuştu. Harry gerçek miydi? Değil mıydı? Deliriyor muydum? Kafam allak bullak olmuştu.

"Bana her şeyi anlatır mısın? Lütfen"

Nefesini dışarı verip yüzündeki ellerini çekti. Kafasını sallayıp dışarı çıktı. Ben de hızla yataktan kalkıp üzerimi giymiştim. Her şeyi öğrenmek istiyordum. Koşturarak merdivenlerden indiğimde elinde viski bardağı ile oturmuş beni bekliyordu.

"Sana her şeyi anlatacağım ama iyi olacağına söz ver!"

Başımı hızla salladım.

"Tamam tamam iyi olucam!"

Hemen karşısındaki koltuğa iliştim. Bardağı masaya bırakıp geriye yaslandı. Gözlerimiz buluştuğunda ağzı aralandı ve konuşmaya başladı.

"Harry'nin babası Annem ile evlendiğinde ben 5 yaşındaydım..."

Yutkundu. Çok ağır şeyler yaşamış bir çocuk gibiydi. Sesi titriyordu. Ellerini sıkmış bacağını sallıyordu.

"Sözüm ona anneme aşıktı. Harry ozaman 7-8 yaslarindaydi. Annesi onu doğururken ölmüş. Bunu bilmiyordu. Neyse annemle Desmond pisliği evlendi ve biz onların evine taşındık. Harry ile iyi anlaşıyorduk. Ama beni sürekli kıskanıyordu..."

Güldü. Neden güldüğünü anlamamıştım.

"Hatta bir keresinde oyuncagimi kıskanmıştı. Onu parçalara ayırıp toprağa gömmüştü. Aylarca inkar etti. Ama yapmıştı işte. Yıllar geçmişti. Ikimizde liseye gidiyorduk. Ben mimar o doktor olmak istiyordu. Basardikta. O ünlü bir doktor ben de ünlü bir mimar olmuştum. Annem kanser olmuştu. Sürekli onun yanına gidip geliyordum. Harry'nin umurunda değildi. Bir gün annem vefat etti.."

Viski bardağını alıp kafasına dikti.

"Annem gidince boşlukta hissetmiştim. Babam yoktu annem yoktu. Kimsem yoktu. Harry de gelmemişti. Yalnızdım. Bir gün Deniz kıyısında otururken yanıma gelen güzel bir kız bana okuduğum kitabın içeriğini sordu. Ve ben kıza aşık oldum. Daha doğrusu sığındım. Beni seviyordu. Ben de onu seviyordum. Sadıktı. Sadiktim. Güveniyordu. Güveniyordum. Harika bir ilişkimiz vardı. Ama Harry onu da kıskandı. Kızı öldürdü. Emily tiroit bezi kanserine yakalanmıştı. Ben onun yanında oluyor ona destek çıkıyordum. Iyilesiyordu. Bunu görüyordum. Ameliyat olduğu gün doktor Harry idi. Onu öldürdü. Bile bile öldürdü. Gözümün önünde emily öldü. Yıllarca inkar etti. Tıpkı oyuncagimi parcaladigi zaman gibi inkar etti."

Yutkundum. Harry katil mıydı? O Emily'i öldürmüştü.

📹🎥🎬
Kıvırcık saçlarına burnumu gömüp derin bir nefes aldım. Mis gibiydi. Alnıma kondurdugu öpücükle gözlerimi araladım.

"Seni, bizi, Her şeyi!"

Guldu.

"Çok fazla dusunme. Bana lazimsin!"