Chasing Pavements (GXG)

5. Haven

Beatrix

Naalimpungatan ako dahil feeling ko may nakatingin sa'kin. Dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata, but I see none.

Nag-inat na ako at tumingin sa paligid ko. I've just been here twice, but I already love this place. Mahilig talaga ako tumambay sa garden, feeling ko nasa probinsya lang ako.

May ganito din kasi kami sa'min na alagang alaga ni mommy. Sometimes tinutulungan ko sya kapag hindi ako busy sa school.

Weird.

Kanina ko pa kasi nararamdaman na hindi lang ako mag isa dito.

"Ay asungot!" Napahawak ako sa chest ko dahil sa gulat. Paano ba naman kasi, hindi nga talaga ako nagkamali sa pakiramdam ko.

Nasa likod ko mismo si Madrigal na prenteng nakaupo sa malaking roots at nakakunot ang noo na nakatingin sa'kin.

"Sinong asungot?"

Ikaw. Pero syempre hindi ko sinabi yun. Ayoko ng dagdagan yung rason na magalit sya sa'kin.

"W-wala. Nagulat lang ako sa'yo."

Pinasadahan ko ng tingin yung suot nya. She's just wearing a faded jeans, black tshirt and slippers. But how come she always still look good?

Seryuso lang itong nakatitig sa'kin kaya ito na naman pong puso ko—naghuhuramentado na naman.

Why heart? Anong meron at nagwawala ka na naman?

"Do you like what you're seeing?" She smirked.

Ano daw?

"H-hoy wag kang feeling!" Inirapan ko sya.

Eh kasi naman, bakit ba kasi di ako mapakali kapag kaharap ko tong asungot na to!

"You can deny all you want, but..."  She paused, and slowly stood up and walked towards me. "Your actions say otherwise. Tell me Villapando, crush mo ba ako?"

Nakangisi ito, obviously she's teasing me, pero eto naman ako— malalagutan na ata ng hininga sa sobrang lapit nya.

Crush?

Crush ko ba sya? Paano ba masasabing crush mo ang isang tao? I never had one, and never ko naman naquestion ang sarili ko kung bakit wala akong crush— ngayon lang.

Napailing ako at tinulak sya palayo sa'kin. "Y-you're invading my p-personal space."

Lumayo ako at narinig ko namang natawa sya kaya sinamaan ko sya ng tingin.

"A-are you nuts? Wag kang feeling and excuse me, I don't swing that way!"

I'm not sure if I'm trying convince her or myself. Because honestly, this is all confusing to me.

Why am I feeling this way when she's near? At kapag nakikita ko sya kahit sa malayo, I feel like my heart's gonna jump out of my chest.

Umupo ulit ito sa kinaupuan nya kanina. She looked amused. "If you say so."

I'm out of words. Hindi na din sya nagsalita kaya umupo ulit ako dun sa hinigaan ko kanina.

Everything is so new to me. When she asked me if I like her, it's like she introduced a new world to me.

Mga ilang minuto din na walang nagsasalita sa'min kaya akala ko makukuha ko na yung peace na hinahanap ko nang bigla naman itong nagsalita.

"I did tell you not to come here, why are you being so stubborn?"

I rolled my eyes, fixed my hair and raised my brow at her question. "Unless you tell me that you own this place, you can't stop me from coming back here."