Chasing Pavements (GXG)

57. Let It Go

"F*ck waiting. Say that thing you've been wanting to say. Do that thing you've been wanting to do. Stop f*cking waiting. Time runs out."
- You could lose it all in a second.

Madison

Seeing the woman I love walk away from me, knowing that would be the last time I'd ever see or talk to her again really hit me hard, super hard.

No, this time, I will never let her go. I will never give up.

I started walking and followed her. No matter where life takes her, I will always come and find her. I will always follow the path which will lead her back to me.

Nasa labas na sya ng hotel nang naabutan ko sya na parang nag-aabang ng taxi.

"Beatrix!" Sigaw ko habang papunta sa kanya.

Lumingon naman sya at mukhang hindi nya inaasahan na susundan ko sya.

Tumalikod ulit sya at naghanap ng masasakyan pero nang palapit ako ng palapit ay nagsimula na syang maglakad palayo.

"Beatrix!!" I called her out again.

"Leave me alone!" Sigaw nya sakin at mabilis na naglakad.

Aisshhh!!

Ang hirap tumakbo ng naka-heels kaya kinuha ko na ito at patakbo-lakad papunta sa kanya.

Nagulat sya ng paglingon sakin ay malapit na ako.

"Beatrix, please!"

"No!! Go away, Madison!" Madiin nyang sabi.

Pinagtitinginan na kami ng mga motorista pero wala na akong pakialam.

Nang naabotan ko sya ay pinigilan ko sya sa braso nya.

"Ano ba! Bitiwan mo ako!" Sigaw nya at pilit na kinukuha ang braso nya sakin.

"No. Let's talk!" Sigaw ko din dahil sa frustrations ko.

Tumigil sya sa pagpalag at tinitigan ako ng masama. She's trying to intimidate me, but that won't work on me anymore.

"Please, just let me explain." Pagmamakaawa ko.

Ngunit galit lang ang nakita ko sa kanya. Bigla nyang hinubad ang heels nya at nanlaki ang mga mata ko ng hinagis nya ito sakin.

Umilag ako at nabitawan ko sya. "Explain? Explain huh?!" Tiningnan nya ako ng puno ng puot.

"Please, ju-just hear me out." Ngayon ko lang narealize na hindi pala ganun kadali yung pinagdaanan ni dad para makuha yung kapatawaran na hinihingi nya sakin.

But again, I won't give up.

Lalapit na sana ako sa kanya ng kinuha nya ulit ang isang heels nya at tinuro-turo ang takong nito sakin. "Wag na wag mong hihilingin sakin ang isang bagay na pinagkait mo sa'kin for 7 years! 7 years, Madison! 7 years kong hinintay yung explanation mo pero ano? You're too late!"

God, this is so f*cking hard!

Napasabunot ako sa buhok ko. "Kaya nga andito na ako!"

Ni minsan hindi ko na naisip na sa gitna talaga kami ng daan mag-aaway.

She laughed sarcastically. "And what? Shoud I be happy now?" Inihagis nya ulit ang heels sakin ng lumapit ako sa kanya. Nadaplisan ako sa mukha pero hindi ko na ininda yung sakit nito.

"No! Hindi ko sinabi yan. Pero sana pakinggan mo naman ako." Pagmamakaawa ko.

Lumapit ulit ako sa kanya kasi wala na naman syang ihahagis sakin. Pero yun ang mali ko, bigla syang naghanap ng kung ano sa daan.