Chasing Pavements (GXG)

21. City Lights (again)

Beatrix

Napaupo ako sa sahig dahil sa bigat ng nararamdaman ko ngayon. This is worse than breaking up with your boyfriend/girlfriend. Kasi parang nakipag break na din ako sa bestfriend ko.

I never thought makakaramdam ako ng ganito kasakit. At mas hindi ako makapaniwala na of all people na masasaktan ko ay yung isa sa mga importanteng tao sa buhay ko—si Emma.

I could have lied to her to protect her from pain. But I just can't. At ang selfish-selfish ko kasi I could have, but I didn't.

Naramdaman ko nalang na may mga bisig na nakayakap sa'kin. At mas lalo akong napaiyak ng makita ko kung sino ito.

"Ssshhhh.. I don't know what happen, but I'm here." Niyakap nya ako ng mahigpit habang yung kanang kamay nya ay nasa buhok ko.

"I—i could have lied to her, b-but I didn't. Ang selfish k-ko."

"It's not your fault. Please don't blame yourself."

Napatingin ako sa kanya. "How c-could you say that?"

"I wasn't here to witness it. But I knew. It's too obvious, Beatrix. I've seen the way her eyes look at you. It's the same way how I look at you." Pinunasan nya ang mga luha sa mata ko.

"When she ranaway from the resto, I knew right there and then. Hindi ako umalis ng pumasok ka sa resto. Hinintay lang kita sa labas and I saw her and your other two friends."

Mas lalo akong umiyak sa sinabi nya.

Bakit hindi ko napansin habang yung iba nakikita na. It's my fault! This is my fault!

Nagsalita ulit sya. "It was never your fault why people like you or love you. Don't ever blame yourself Beatrix. Please." It's as if Madison can read my mind. Niyakap nya ulit ako bago inaya umalis sa lugar.

Nagdadrive na sya pabalik sa university ng maisip ko na hindi pa ako ready makita si Emma. No, more like hindi pa ready si Emma na makita ako.

I want to give her space.

Tumingin ako kay Madison. "Ayoko pang umuwi sa dorm."

Saglit syang tumingin sakin at binalik ang atensyon sa daan.

"Where do you wanna go?"

Tumingin ulit ako sa window at hindi sya sinagot. Because honestly, I don't even know where to go.

"Do you want to see the city lights again?" Tanong nya ulit ng hindi ko sya sinagot.

Bigla naman akong nabuhayan ng namention nya yung first place na pinagdalhan nya sakin. Excited akong tumango-tango.

Natawa naman sya sa reaksyon ko. "Alright. To see the city lights we go!"

And we spent the whole night there.

~*~

"Good morning, cry baby." I felt someone poked my face. "Wake up, sleepyhead."

I slightly open my eyes and close it again. "5 minutes."

Di na sya nagsalita pero maya maya ay kinulit na naman nya ako.

"Wake up, sleepyhead."

Umiling lang ako and said, "Another 5 minutes."

Maya maya ay ginising na naman nya ako. "Wake up, sleepyhead." Ulit na naman nya.

This time, lihim na akong napangiti. Ang sarap asarin ni Madison. I slightly open my eyes again and closed it right away. "10 minutes."

"Ah ganun ha?" Sabi nya at bigla akong kiniliti.

"WAAAHHHHHHAHAHAHA! STOOOP!!!" Pero di nya ako pinakinggan at kiniliti ako ng kiniliti hanggang sa bumangon na ako.