Only Ever After

Kabanata 16

Kabanata 16

Sa isang iglap ay lumitaw si Liham sa likod ko, halata ang pag-alala sa kanyang mukha, hinihingal siyang tumigil sa aking likuran, may bula at basa pa ang kanyang mga kamay, "what happened-" he stopped talking and stared at me.

Wala sa sarili kong tinuro ang ipis na ngayo'y tumungo sa pader.

He shifted his gaze to the cockroach and then looked back at me, nagbuntong hininga siya, halata na nabunutan ng tinik sa puso ngunit doon ko rin napansin ang pamumula niya.

Then it got me.

I was totally naked.

Mabilis akong pumasok sa banyo at saka ko sinara ang pinto sa mukha niya, parang gusto ko nang lamunin ako ng lupa dahil sa kahihiyan!

"Yomi..." Liham's voice was soft, sumandal ako sa pinto. Hindi ko alam kung sasagot ba ako o mananatiling tahimik. "I didn't mean to see you naked."

I feel my face flushing.

"Kalimutan mo na ang n-nakita mo." Nanginig ang boses ko habang sinasabi ko iyon.

"Okay." Sagot naman niya, nagbuntong hininga ako nang biglang nagpakita na naman ang ipis, "fuck!" Mabilis kong binuksan ang pinto at patakbong lumapit kay Liham, wala sa sarili ko siyang niyakap. "Kill that fucking cockroach!"

"O-Okay..." Umiwas ng tingin si Liham, hindi siya makatingin ng diretsa sa aking mata, umalon pa ang kanyang adam's apple. Mabilis akong humiwalay sa kanya nang naalala na wala pala akong saplot sa katawan.

Can't this day be more embarrassing for me?!

Tuluyan nang lumabas ang ipis sa banyo, nakita ko ang pagdadalawang isip sa mukha ni Liham, kinuha niya ang tsinelas niya at saka ito binato sa ipis ngunit hindi tinamaan, "shit." Halata ang pag-alala sa mukha niya...

Then it doomed me...

Takot din siya sa ipis.

"Just die!" Inis siyang suminghal at saka niya kinuha ang isa pang tsinelas niya, binato niya muli ito dahilan upang lumipad ang ipis.

It flew!

"Waaaah!" Tumakbo si Liham sa buong silid habang ang ipis ay sinusundan siya, hindi ko mapigilang matawa dahil sa itsura niya! Mabilis pa siyang pinagpawisan siguro dala ng takot. "Help me!" He glared.

"Hahahaha!" Pagtawa ko habang pinapanood siya, "ikaw na ang bahala sa ipis okay? Maliligo na ako." Pumasok agad ako sa banyo at saka ito sinara.

Tumungo ako sa shower area at saka binuksan ang shower, hinayaan ko ang bawat butil ng tubig na rumagasa sa aking katawan, the feels it gave made me feel safe and awake.

Pagkatapos kong maligo ay agad kong sinuot ang damit ni Liham, it felt like a shirt dress, hindi ko alam pero komportable ako sa ganitong damit, it made me feel free...

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin ng banyo, wala sa sarili kong hinaplos ang aking tyan, when would I have a baby bump? I'm so excited to know if my baby is a girl or a boy!

Pagkatapos iyon ay lumabas na ako, nadatnan ko si Liham na nakaupo sa gilid ng kama at pawisan, "I finally killed the cockroach." He said, happiness was visible in his eyes.

Ngumiti ako, "mabuti naman."

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, "my shirt suits you better than your usual clothes." Puna niya.

Yes! I totally felt the same.

"So, ano ang balak mong gawin?" Tanong ko.

Bigla niyang hinubad ang kanyang damit at saka humiga siya sa kama, "let's sleep."

"Huh? In the middle of the day?" Halos kamutin ko na ang ulo ko.

"What's wrong with that?" He grinned, "unless you want to watch me sleep, either way, I'm fine with that." Humikab siya, he crossed his arms behind his head so that it could rest there, dumapo ang tingin ko sa kilikili niyang maputi at walang bahid ng buhok.

I suddenly felt like tracing my arms around his armpit...

Binaling ko ang tingin sa ibang parte ng kanyang katawan, at doon nakagawa na naman ako ng panibagong sala sapagka't sa malalim niyang v-line dumapo ang sunod kong tingin, my eyes trailed up and his washboard abs gave me the chill.

Wow.

"Done checking your future husband out?" Tanong niya habang nakapikit ang mata, halata ang ngisi niya sa kanyang boses.

Sumimangot ako, "I'm not checking you out."

"If you say so." Sagot niya, pinampag niya ang tabi niya na tila sinasabing humiga ako sa tabi niya, ngunit pinatuloy ko ang pag-obserba sa katawan niya hanggang sa mukha naman niya napunta ang aking atensyon.

Mapula ang kanyang mga labi at matangos ang kanyang ilong, he have serious eyes with long eyelashes, mayroon pa siyang makapal na kilay na magulo! Then his hair... his messy hair!

Wala sa sarili akong humiga sa tabi niya, when he felt my weight against the bed, he grinned. Nagulat ako nang nag-de kwatro ang paa niya dahilan upang madaganan ang paa ko, dahil magkalapit lang kami ay amoy na amoy ko ang pawis niya, I don't know but it attracted me.

His sweat smelled good. It was natural yet so captivating.

"So, tell me something." He murmured.

"What something?"

"Anything you wanna say..."

"I miss my family." Bulong ko, ngunit alam kong narinig niya ang sinabi ko.

"Saan ba sila?"

"Nasa probinsya." Sagot ko naman sa kanya, "hindi ko alam kung paano sila haharapin."

Liham sighed, "it's okay, you'll just face them when you're ready." His voice was full of passion and it surprised me, he was soothing me and to be frank, it helped a lot in making me calm.

"If it's not a sensitive topic, ano ang nangyari sa mga-"

"Magulang ko?" Pagtuloy niya, it seems like he could read what is playing inside my head, lumunok ako. "It's a really sad story..."

My head tilted to face him, them there, I caught him looking at me as well, sobrang magkalapit ang ulo namin dahilan upang maamoy ko ang mabango niyang hininga, our eyes seemed to be drawn by each other as we stare at each other's mysterious orbs.

"My mom died giving birth to Lessana, I was four during that time, and my father died in a car accident the same day my mother gave birth and died. It's a tragic story between two forlorn lovers yet so romantic at the same time."

Liham's voice was sincere and honest...

"We were still kids during that time so my uncle adopted me and Lessana, siya ang nagpalaki sa amin hanggang sa nakapagtapos ako ng kolehiyo, after that, ako na ang sumupurta sa kanyang pag-aaral. I worked really hard, I was actually nothing before this..."

Nanatili akong tahimik. I know my silence is enough because he'll know I am listening to his story.

"Then our uncle died, nag-iwan siya ng kalahating milyon para sa amin ni Lessana, ngunit binigay namin ito sa ampunan, I wanted to work for Lessana and myself. Yes, it was a selfish act but I thought that Lessana and I should be independent now. I had my own principles and she gladly complied. It took time before I became successful and filthy rich though, so... yes... I was nothing."

"But you're everything now." Sagot ko.

He closed the gap between our faces, only a few more moves before our lips could touch, "am I everything to you?"