Only Ever After

Kabanata 27

Kabanata 27

Nang imulat ko ang aking mga mata ay naramdaman ko ang malambot na higaan, nasa isang kama ako? Tinignan ko ang paligid, pader lang at walang bintana, isang labasan at pasukan lang ang mayroon at ito ay ang pinto na nakasara.

Biglang bumukas ang pinto at bumungad si Ian, he smiled. "Oh, gising ka na pala."

Sinamaan ko siya ng tingin, "traydor ka."

He chuckled. "Why would I be a traitor when I was never in the side of Liham?" Ngumisi lang siya at saka umupo sa gilid ng kama, agad naman akong lumayo, niyakap ko ang sariling tuhod ko at tinakpan ang aking tyan.

"Mabubulok ka sa impyerno." I tried to act brave, ngunit sa kalooban ko'y tila lumilindol na dahil sa kaba, but when I let this fear consume me, I know it's the end for me. Kailangan kong magpakatatag, Liham will run after me.

He'll save me, right?

Ngunit naalala ko, may tama siya ng bala, he's wounded. Kakaopera lang niya, he must still be unconscious. He must not know that I'm in danger.

And the idea is killing me. What if something bad happens to him as well? Lalo't may isa pang traydor na kasama niya, that woman Chaste.

"Kung mabubulok ako roon, isasama kita." Lumapit si Ian at mahigpit akong hinawakan sa aking panga, "matapang ka pa, ha? Feisty. I like woman who're like that." Ngumisi siya habang dinidistansya ang sarili.

Tumingin ako sa paligid, tanging itong kama lang. Walang gamit na pwedeng gamiting armas. Ngunit isa ang kumuha sa atensyon ko, ito ay ang pintuan.

Tumingin ako kay Ian, lumunok ako. Kailangan kong gawin ang lahat para ma-distract siya, then I'll take the moment when he lower his guard to run for my life.

I know I'll hate myself for doing this, but I have to. "Ian..." I made my voice as sweet as possible.

He grinned, "yes, Yomi?"

"Halika rito."

As if mesmerized, he nodded. Lumapit siya, I let my hand slip inside his shirt, it trailed up to his chiseled chest, lumunok ako, I feel like a bitch.

"Whoa." Ian closed his eyes, bigla niyang hinubad ang kanyang damit, tumumbad tuloy sa akin ang kanyang magandang katawan. "You wanna make love with me?" He smiled.

Lumunok ako, bigla niyang hinubad ang kanyang pantalon. Humiga siya sa kama at saka siya tumingin sa akin, "suck me." At tinuro niya ang bukol sa kanyang boxer, I know what he already meant.

"I-Ipikit mo muna ang iyong mga mata."

He raised an eyebrow, "shy? Okay." Pinikit nga niya ang kanyang mga mata at naghintay sa gagawin ko, bumaba naman ako sa kama at dahan-dahang naglakad palabas habang nakatingin sa kanya.

Nang nasa pintuan na ako ay mabilis akong tumakbo. Tinignan ko ang paligid, parang nasa isang maze ako. Sobrang mahahaba at maraming paliko-liko ang pasilyo, ngunit may mga pinto rin. Nasaan ba ako?

Habang tumatakbo ako ay narinig ko ang sigaw ni Ian, lumingon ako at nakita ko siyang mabilis na naghahabol sa akin, halata ang inis at galit sa kanyang mukha. "Pray for your body, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa iyo kapag nahuli kita!" Sigaw niya.

Bigla akong kinabahan, but it drove me the rush to survive and I ran faster. I cannot give up now. Wala si Liham dito, hindi dapat lagi na inaasa ko sa kanya ang mga ganitong bagay. I have to trust myself as well.

Nang nakita ko ang hagdan ay nagbuntong hininga ako, lumingon ako at wala na roon si Ian, did he lose me? Agad akong bumaba, I made no sound as I do it, tila nasa isang lumang mansion ako na walang tao.

Maalikabok ang paligid, nang makita ko ang malaking bintana ay nakita kong papalubog na ang araw, ilang oras kaya akong nakatulog?

Tinignan ko ang paligid, hindi ko alam kung saang dako ako didiretso, where is the exit door? Habang nag-iisip ako ay nakita ko ang isang mesa, agad akong nagtago sa ilalim noon sapagka't may tela rin na magtatago sa akin.

Nang marinig ko ang apak ng paa ni Ian na palakas nang palakas ay bigla akong kinabahan, may hawak siyang flashlight. I gasped. Siniksik ko ang sarili ko sa ilalim ng mesa para hindi niya makita, I peeped through the hole of the table clothe.

"Yomi? Alam kong nagtatago ka lang. Lumabas ka na. Kung hindi at mahanap kita, I'll fucking rip your shirt and do things you won't like."

Nanlaki ang mga mata ko, biglang lumabas ang mga luha ko, pinunasan ko sila at nanatiling tahimik.

"Putangina! Lumabas ka na! Huwag mo akong gagalitin!" Sigaw niya, his voice echoed in the abandoned mansion, nagulat ako nang naglakad siya palapit sa akin kung saan ako nakatago, I hugged myself tightly as I hold my breath.

Sisilip na sana siya dito sa baba ng mesa nang mag-ring ang phone niya, "oh?!" Halata ang inis sa mukha niya.

"May pampalaglag ng bata na kaming nakuha." Saad ng isang lalaki mula sa kabilang linya. Iyon ang lalaking kausap niya kanina!

"Sige, asan na kayo?"

"Malapit na." Sagot naman ng lalaki. Guardian cursed under his breath, tila narinig naman ito ng lalaki. "Minumura mo ba ako?"

"Hindi." Sagot niya, naglakad na siya palayo kaya nagbuntong hininga ako, "sige, tumawag ka na lang kapag nasa labas ka na ng lumang kampo natin."

"Oh sure."

Nang matapos na ang tawag niya ay agad siyang dumiretso sa hagdan, "maybe she's still in the second floor." Saad niya at saka naglakad pataas na.

Mabilis naman akong lumabas sa aking kinaroroonan at tinignan ang paligid, nang makita ko ang pinto sa wakas ay tila nabunutan ng tinik ang puso ko, tumakbo ako papunta roon at saka ko binuksan ang pinto.

Isang nakakabinging ingay ang agad na kumawala saktong binuksan ko ang pinto, nanlaki ang mata ko. It was a trap!

Mabilis akong tumakbo palabas ng mansion, narinig ko ang halakhak ni Ian sa loob, nang nasa labas na ako ay tumingin ako sa paligid, nasa gitna ba kami ng gubat?

Sa gitna ng pagtakbo ko ay narinig ko ang putok ng baril, lumingon ako at nakita roon si Ian na seryosong nakatingin sa akin, nakatutok sa akin ang baril na hawak niya. Tinaasan niya ako ng kilay. "One more step and I'll shoot your foot."

Kinagat ko ang babang labi ko at umiyak, napaluhod na lang ako, I thought I could escape him but I was wrong. I'm hopeless.

Naglakad palapit si Ian, galit niyang hinablot ang aking kamay, "tatakasan mo pa ako, ha?!" Isang malakas na sampal ang natamo ko sa kanya at tila pumutok ang labi ko, I tasted my blood after that.

"Hindi lang iyan ang makukuha mo sa akin sa susunod na tumakas ka." He hissed, saktong iyon ay may mga kotse mula sa malayo ang natanaw ko.

"That must be Dimon." Nakangising saad ni Ian, tumingin siya sa akin. "Don't worry Yomi, matatanggal na rin ang parasite sa tyan mo."

I gasped.

No, please not Levi... my innocent baby...

I closed my eyes and hoped that the cars coming are not from the enemy, instead, it is Liham with his men coming to save me.

Tumigil ang mga kotse mula sa malayo, kumunot ang noo ni Ian na nakatingin doon, "bakit sila tumigil?" Takang tanong niya, maglalakad na sana siya palapit sa mga sasakyan nang may isang galit na lalaking biglang nagpakita at tumutok ng baril sa likod ng ulo ni Guardian.

"One more fucking step and I'll shoot you."