Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να σκοράρεις

Κεφάλαιο 1

''Την ιστορία αυτή την έγραψα πριν αρκετό καιρό, μετά από παρότρυνση της κολλητής μου να της γράψω για έναν παραμυθένιο έρωτα, με μια διασημότητα που λάτρευε (ας μην αναφέρω το πόσο, θα ήταν καλύτερο για όλους μας). Κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν το θεωρώ κάτι το σπουδαίο, αλλά θα χαρώ να το μοιραστώ μαζί σας... ! Ελπίζω να σας αρέσει...! Οπότε την αφιερώνω στην πιο υπέροχη φίλη του κόσμου!''

Η ώρα πήγε 22.00 και η Ηλέκτρα άρχισε να ετοιμάζεται για το πάρτι. Ήταν τόσο ενθουσιασμένη που θα πήγαινε σε ένα τόσο μεγάλο πάρτι με τόσους διάσημους. Η Χριστίνα μπήκε στο δωμάτιο και της έβαλε τις φωνές.

- Ακόμα έτσι είσαι ρε συ ; Άντε έχω να ετοιμαστώ και εγώ. ΓΡΗΓΟΡΑ!

- Ποοοοοο... καλά ρε Χριστίνα. Τώρααα..! Οχουυυ.!

Στις 23.30 ήταν και οι δύο έτοιμες. Το αυτοκίνητο κόρναρε κάτω από την οικοδομή και τα κορίτσια άρχισαν να τρέχουν, όμως στα μέσα της διαδρομής ως την πόρτα τους σταμάτησε ο Κ.Μιχάλης.

- Χριστίνα κανόνισε. Μη μάθω πως δεν την πρόσεχες γιατί κάηκες.

- Καλαααααααααα..!

Και έτσι έφυγαν. Μπήκαν στο αυτοκίνητο που είχαν στείλει για τις πάρουν και ξεκίνησαν για το πάρτι. Η Ηλέκτρα καμάρωνε για το υπέροχο λιλά φόρεμά της και τις υπέροχες καινούργιες γόβες της. Στις 00.00 έφτασαν στο πάρτι. Το clubήταν γεμάτο καθώς η Ηλέκτρα ξεχώριζε αρκετούς διάσημους όπως περνούσε.

Η Χριστίνα όμως όσο περνούσε η ώρα άφηνε όλο και πιο μόνη της την Ηλέκτρα. Η ώρα περνούσε και βαριόταν όλο και περισσότερο ειδικότερα τώρα που ήταν τελείως μόνη της. Έτσι πήρε την απόφαση να βγει έξω στον κήπο για να κάνει μια βόλτα. Περνούσε με βιασύνη ανάμεσα από τον κόσμο μέχρι που κατά λάθος αφού τα μάτια της είχαν θολώσει από τα δάκρυα έπεσε πάνω σε μια αρκετά γνωστή φυσιογνωμία. Ζήτησε συγγνώμη και έφυγε τρέχοντας έξω. Αυτός όμως την ακολούθησε μέχρι έξω ώσπου στο τέλος της φώναξε να σταματήσει γιατί την κυνηγούσε πολύ ώρα. Η Ηλέκτρα σταμάτησε και γύρισε για να τον κοιτάξει. Ήταν όντως πολύ γνωστός αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί.

- Παρακαλώ ;

- Σας έπεσε αυτό τα μαλλιά σας καθώς πέσατε πάνω μου.

Η Ηλέκτρα γύρισε και κοίταξε το διαμαντένιο κοκαλάκι της που τώρα κρατούσε ο μυστηριώδης νέος.

- Σε ευχαριστώ πολύ. Δεν κατάλαβα ότι το έχασα.

Του είπε και του χαμογέλασε. Αυτός την παρατήρησε προσεκτικά ώσπου κατάλαβε πως έκλαιγε.

- Είστε καλά;

- Ποιοι;

- Εσείς.

- Εμείς; Ποιοί εμείς; Εγώ είμαι μόνο εδώ.

- Εσύ τότε. Να σου συστηθώ κι όλας. Cristiano!

- Ηλέκτρα! Και αν δεν κάνω λάθος σε ξέρω αρκετά καλά από την τηλεόραση.

- Ναι. Η αλήθεια είναι πώς ήταν αναμενόμενο να με ξέρεις. Ώστε Ηλέκτρα έτσι; Ωραίο όνομα.!

- Σε ευχαριστώ πολύ!

Ο Cristiano έβγαλε από την τσέπη του ένα μαντήλι και σκούπισε τα μάτια της Ηλέκτρας. Αυτή συνέχισε να του χαμογελάει. Η ώρα περνούσε και αυτοί μιλούσαν ασταμάτητα με γέλια και γλυκά σχόλια. Η Ηλέκτρα κοίταξε τo ρολόι της και είδε πως ήταν 4.00 η ώρα.

- Έχεις κάποια δουλεία;

- Όχι. Καμία ! Απλά ανησυχώ μήπως με ψάχνει η αδερφή μου.

- Τότε κάτσε λίγο ακόμα εδώ μαζί μου.

- Ωραίο μου ακούγετε!

Πριν τελειώσει όμως τη φράση της μια φωνή ακούστηκε από την είσοδο. ''Ηλεκτρααααααααααααα φευγουμεεεεεε''

Ήταν η Χριστίνα η οποία ήταν έτοιμη να φύγει.

- Ωχχχ...! Πάνε στο αυτοκίνητο και έρχομαι. Είπε στη Χριστίνα. Έπειτα γύρισε στον Cristianoκαι του είπε:

- Λοιπόν μάλλον θα πρέπει να φύγω.

- Δε νομίζω να είναι το τέλος πάντως. Είμαι σίγουρος ότι θα σε ξανά δω.

- Πολύ θα το ήθελα. Είπε η Ηλέκτρα και του χαμογέλασε με ένα πλατύ χαμόγελο.

Ο Cristiano έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη του και της το έδωσε.

- Αυτός είναι ο αριθμός μου. Εγώ τώρα πώς θα μπορέσω να σε βρω;

Η Ηλέκτρα έβγαλε ένα στυλό και πάνω στο χέρι του έγραψε τον δικό της.

- Νομίζω πως τώρα θα μπορέσεις να με βρεις εύκολα!

- Να είσαι σίγουρη γι αυτό !

Η Ηλέκτρα σηκώθηκε σιγά σιγά από το παγκάκι στο οποίο καθόταν ώρες τώρα. Ο Cristiano της έπιασε το χέρι πριν ακόμα γυρίσει να τον αποχαιρετήσει. Αυτή γύρισε με το που ένοιωσε το άγγιγμα του. Την τράβηξε πιο κοντά του, την κοίταξε στα μάτια και αργά αργά της έδωσε ένα φιλί.

- Αυτό νομίζω είναι μια απόδειξη πως θα τα ξανά πούμε! Έλα να σε πάω μέχρι την είσοδο.

- Ναι. Πάμε!

Όταν έφτασαν στην είσοδο αυτός την αποχαιρέτησε γλυκά και την άφησε να φύγει. Η Ηλέκτρα μέχρι να μπει στο αυτοκίνητο δεν πήρε τα μάτια της από πάνω του!