sf/os kookmin | EMPTY

D E S I R E 07 | end

                ทันทีที่ร่างของคุณหมอเดินออกมาจากห้องผ่าตัด ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี อาการของจีมินอยู่ในระยะที่ปลอดภัยแล้ว และยังไม่ทราบวันที่จะฟื้นได้แน่ชัดเพราะร่างกายของจีมินนั้นได้รับแรงกระแทกจากการทรุดของตัวอาคาร รวมถึงบาดแผลที่เกิดจากการต่อสู้และการถูกยิงที่มีมากเกินไป

ร่างเล็กที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงพยาบาล สายห้อยระโยงระยางรวมถึงจอภาพที่ยังฉายให้เห็นถึงชีพจรของจีมินที่ถูกกู้กลับคืนมาได้ เครื่องช่วยหายใจที่ครอบไว้เกือบครึ่งของใบหน้าหวาน ไอน้ำบางเบาพอยังให้รู้ว่าคนตัวเล็กยังมีชีวิตอยู่

ถึงแม้จะสาหัสแต่สุดท้ายจองกุกก็ยังไม่ได้เสียจีมินไป

เขายังพอมีหวังตลอดชีวิตว่าคนรักจะกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาอีกครั้ง

กายแกร่งทรุดตัวลงนั่งข้างเตียงผู้ป่วย ฝ่ามือหนาประคองมือเล็กไว้แผ่วเบา ก้มลงจูบซับพร้อมน้ำตาจากดวงตาคมที่หลั่งริน

"ฟื้นขึ้นมาเร็วๆนะจีมินนา ผมรอคุณอยู่"

- D E S I R E -

เช้าวันนี้ดูจะสดใสเป็นพิเศษเมื่อสองแฝดได้เข้ามาทำหน้าที่เฝ้าคุณแม่แทนปะป๊าที่เข้าประชุมบริษัทตั้งแต่ 8 โมงเช้า

เครย์ได้ให้ความสะดวกกับคุณหนูทั้งสอง ทั้งเรื่องอาหาร น้ำ ขนม รวมถึงช่วยสอนให้เด็กๆอ่านหนังสือนิทานเรื่องโปรดให้มะม๊าที่หลับใหลอยู่บนเตียงได้เฝ้าฟัง

แต่ทำได้เพียงไม่นาน สองเด็กน้อยต่างนั่งนิ่ง ใช้หัวทุยซบไปกับต้นขาและฝ่ามือของมะม๊า

"ฮึก...มะม๊า..."

"มะม๊านอน...นานเกินไปแล้วนะครับ"

ดวงตากลมโตใสนั่นเต็มไปด้วยหยดน้ำตา อาจเพราะจองฮวาและมินฮยอกเป็นเด็กที่มีความคิดโตเกินกว่าวัย