G a n g s t e r
ปวดหัว
นั่นคือสิ่งแรกที่ร่างบนเตียงรู้สึกได้หลังจากผ่านค่ำคืนยามราตรีมาอย่างเหน็ดเหนื่อย
เหลือบสายตามองซากกองผ้าห่มรวมถึงชั้นในตัวน้อยของสาวทรงโตที่ควงมาเมื่อคืนตกอยู่ข้างเตียงด้วยความอนาถใจ ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะหยิบกางเกงที่ตกอยู่ข้างกันขึ้นมาสวม
ร่องรอยเล็บครูดเป็นทางยาวที่แผ่นหลังรวมถึงรอยจูบแดงแต้มตามเนื้อตัวของชายหนุ่มวัย20ปีชาวเอเชียยิ่งทำให้ดูดีขึ้นไปเมื่อเจ้าตัวไม่ได้เก้งก้าง แต่กลับมีกล้ามเนื้อที่จัดได้ว่าสมบูรณ์แบบเรียงตัวสวยอยู่บนเรือนกาย
พาร่างของตัวเองมาหยุดยืนอยู่ที่ระเบียงเหล็ก ริมฝีปากอิ่มจัดการคาบม้วนบุหรี่ไว้ก่อนที่มืออีกข้างจะจุดไฟแช็กขึ้นให้เพลิงไฟได้เผาไหม้แท่งนิโคตินนั่นจนกลายเป็นควันสีเทาลอยฟุ้งขึ้นไปในอากาศยามที่ริมฝีปากนั่นพรูลมหายใจแผ่วเบา
ปาร์คจีมิน นั่นคือชื่อที่แท้จริงของเขา แต่ไม่ใช่กับที่นี่ ที่ลอสแองเจลิส เจฟ คืออีกชื่อที่จีมินต้องการเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่
อาจเพราะปัญหาครอบครัวมั้ง เพราะมันไม่น่าจดจำเจฟก็เลยมักเลือกที่จะลืมๆมันไปเสียมากกว่า
พ่อกับแม่แยกกันอยู่ เจฟตัดสินใจแยกมาอยู่กับแม่ที่ลอสแองเจลิส ตั้งแต่เกรด1 จนถึงตอนนี้ 20ปีแล้ว
โชคดีที่เธอได้สามีใหม่ และเจฟก็ไม่ได้ซีเรียสกับพ่อเลี้ยงของตัวเองมากนัก เขานิสัยดี และรักแม่ของเจฟได้เท่าๆที่เจฟรัก แค่นี้ก็ดีแล้ว
เจฟแยกตัวออกมาอยู่ในเมืองหลังจากเรียนจบไฮสคูล และยังต้องการหาประสบการณ์ชีวิตก่อนจะกลับไปเลือกเรียนมหาลัยตามวิชาชีพที่ตัวเองต้องการจะเป็น
แต่ดูเหมือนจะเคว้งคว้างตามประสาวัยรุ่นเลือดร้อนไปเสียหน่อยเมื่อตอนนี้เจฟก็เป็นหุ้นส่วนอายุน้อยสุดของคลับผิดกฎหมายแห่งหนึ่งในที่แห่งนี้
ESTÁS LEYENDO
sf/os kookmin | EMPTY
Fanfictionความพิเศษของ ความว่างเปล่า คือ การไม่มีอะไรเลย #กุกมินว่างป่าว
