out of here
ถ้ามันคือที่ของเราตั้งแต่แรก ก็คงจะดีกว่านี้
OUT OF HERE
เสียงเปิดปิดกระดาษดังขึ้นสลับไปมา มือเล็กกดหัวปากกาลงบนกระดาษสีสะอาดตา วาดลวดลายตัวอักษรเป็นชื่อตัวเองหลังจากไล่อ่านเนื้อหาจนจบครบบรรทัดสุดท้าย
ปาร์ค จีมิน เปิดแฟ้มงานแฟ้มสุดท้ายของวันก่อนจะเรียกให้เลขาส่วนตัวเข้ามารับเอกสารทั้งหมดออกไปจากโต๊ะเขาเสียที ร่างบอบบางระบายรอยยิ้มให้เลขาคนสวยของตัวเองเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นคว้าเสื้อสูทมาสวมและไม่ลืมหยิบกระเป๋าเอกสาร โทรศัพท์ และกุญแจรถติดมาด้วย
"พรุ่งนี้ผมเข้าบริษัทสายนะ ถ้ามีงานอะไรเร่งด่วนก็ส่งมาทางอีเมล์แล้วผมจะยืนยันให้"
"ค่ะ"
เลขาสาวขานรับ ก่อนที่หล่อนจะเริ่มทำงานส่วนที่เหลืออยู่
"อย่าทำงานจนดึกล่ะ เดี๋ยวผมจะโดนหาว่าใจร้าย"
"รับทราบค่ะ บอส~" ริมฝีปากเคลือบลิบสติกสีสดฉีกยิ้ม พลางทอดมองบอสตัวเล็กที่กำลังลงลิฟท์ไปด้วยสายอ่อนโยน
จีมินควงกุญแจรถของตัวเองด้วยความอารมณ์ดี ในหัวคิดถึงแต่มื้อเย็นนี้จะทำอาหารแบบไหนให้น้องสาวทานดีนะ จะพาออกไปทานข้าวนอกบ้านพร้อมกับคุณลุงดี ปาร์ตี้บาบีคิวกับเพื่อนบ้าน หรือหม้อไฟในห้องนั่งเล่นกลางบ้าน
ครืด ครืด
เพียงแค่เข้ามานั่งในรถ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ร่างเล็กล้วงผ่านกางเกงสแล็คตัวเองก่อนจะหยิบออกมา ปรากฎชื่อของคุณลุง
"จีมินพูดครับ"
[วันนี้ไม่ต้องเข้าบ้าน ไปรับน้องที่มหาลัยแล้วไปบ้านตระกูลจอนเลย] เสียงแหบทุ้มของชายอายุมากดังออกมาจากสายจนร่างบางได้แต่ขมวดคิ้ว
YOU ARE READING
sf/os kookmin | EMPTY
Fanfictionความพิเศษของ ความว่างเปล่า คือ การไม่มีอะไรเลย #กุกมินว่างป่าว
