จีมินหายไปจากชีวิตของจองกุกได้หนึ่งเดือนเต็ม ความรู้สึกของร่างสูงเริ่มด้านชา หากแต่ก่อนเขาคงใช้ชีวิตเพื่อแก้แค้น แต่นี่ไม่ เขาไม่มีสิทธิ์แม้จะเอ่ยชื่อของร่างเล็ก ความผิดบาปก่อตัวขึ้นทุกครั้งที่ภาพในความคิดเป็นรอยยิ้มของจีมินเมื่อ5ปีก่อน
ร่างสูงผลักประตูบานกว้างเข้าไปหวังเพียงจะเห็นร่างของหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา
วันนี้เป็นวันแรกที่โชอาได้ย้ายมาอยู่ในบ้านตระกูลจอน ข้าวของบางอย่างที่หญิงสาวบอกไว้ว่าตนเองอยากจะเป็นคนจัดเอง ในคราแรกทั้งคู่ตกลงว่าจะแยกห้องกันแต่ก็ถูกแม่ของจองกุกเอ็ดจนต้องยอมให้โชอามานอนห้องเดียวกับจองกุก
ขายาวก้าวพาร่างตัวเองเข้าไปในห้องที่กำลังมีของใช้หลายๆอย่างรอการจัดเก็บ
นัยน์ตาสีเข้มเหลือบไปเห็นรูปหนึ่งวางอยู่ในกล่องลังที่เก็บของส่วนตัวของโชอา แต่คนในรูปก็สามารถรั้งสายตาของร่างสูงไว้
ภาพถ่ายสามคนที่มีโชอาอยู่ตรงกลางฝั่งซ้ายเป็นชายที่จองกุกไม่คุ้นหน้า แต่ฝั่งขวากลับเป็นหญิงสาวรักแรกของจองกุก
รอยยิ้มของทั้งสามคนดูมีความสุ แต่ความสงสัยของร่างสูงกลับมีมากกว่าความสัมพันธ์ดีๆของคนทั้งสาม
แกรก
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ปรากฏร่างของโชอาด้วยใบหน้าที่มีแววสงสัย
"มีอะไรรึเปล่าคะ" ร่างบางถามขึ้นก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ด้านข้างร่างสูง
"...โชอารู้จักผู้หญิงในภาพด้วยเหรอ" จองกุกหันภาพให้หญิงสาวก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
"เพื่อนสนิทสมัยเรียน แต่ตอนนี้เลิกคบกันแล้ว"
YOU ARE READING
sf/os kookmin | EMPTY
Fanfictionความพิเศษของ ความว่างเปล่า คือ การไม่มีอะไรเลย #กุกมินว่างป่าว
