KİMSESİZ #Wattys2019

Tartışmalar

Birbirimizden uzaklaştıktan sonra birlikte terastan çıktık o sırada merdiven bitiminin bulunduğu köşeden birinin kaybolduğunu gördüm. Bizim geldiğimizi gördüğünde kaçmıştı neyse ki Altan Ağa izlendiğimizi fark etmişti.

Odaya girdiğimizde Altan Ağa bizi izleyenin Rahşan olduğunu söylemişti. Bunu yine bana kızarak yapmıştı onunla uluorta tartışan yalnızca ben değildim yine de beni suçluyordu.

"Artık daha fazla tartışmak istemiyorum." dedim ve dolaptan ceketimi çıkarttım.

"Ne yapıyorsun?"

"Yarım saat sonra dönerim dışarı çıkacağım."

Annemi görmek istiyordum ve artık bunun zamanı gelmişti. İçimde onu görmeye hazır olmayan tarafımı susturmam gerekiyordu gerçeklerden kaçamazdım.

"Bir yere gitmiyorsun."

Ona annemin yanına gideceğimi söylemek istemiyordum çünkü tartıştığımız için annemin yanına gittiğimi düşünecekti. Aslında ne düşündüğünü önemsememem gerekiyordu ama şimdilik bu önemsememe işini erteleyecektim.

"Ne düşündüğünü biliyorum bunun tartışmamızla bir alakası yok zaten bugün çıkacaktım."

Önce beni dinler gibi olmuştu bir an için kabul edeceğini sanmıştım.

"Fark etmez yine de gidemezsin."

Bu kadar kesin ve emreder bir şekilde konuşması anlık ve gereksizce şaşırmama neden olmuştu.

"Neden?"

Bana cevap vermediği gibi bir de laptobunu eline almış onunla uğraşıyordu. Kapıya doğru ilerlediğimde Altan Ağa konuşmaya başladı.

"Eğer ısrar edersen kapıyı kilitlerim ve odaya girmeye çalışan herkese meşgul olduğumuzu söylerim."

Cümleyi tek tek öğelerine ayırıp incelediğimde bile aklıma gelen ilk anlamını değiştiremiyordum. Yine de yanlış anlamış olabileceğimi düşünüp gereksiz bir tepki vermemeye çalıştım.

"Şimdi hatırladım Rezan Hanım bu saatlerde odasına gelmemi istemişti."

Kaçış cümlesi olduğu açık bir şekilde anlaşılıyordu.

"Eminim öyledir. O halde neden yanına gitmiyorsun?"

Ceketimi koltuğun üstüne koyup boşta kalan ellerimi birleştirdim ve "Gidiyorum." dedim teslim bayrağını çıkartmıştım.

Hızla odadan çıktım ve salona geçtim Altan Ağa'nın beni takip etmeyeceğini bildiğim için biraz rahatlamıştım.

Biraz burada oyalandıktan sonra tekrar odaya giderdim inanmayacak bile olsa konu kapanmış olurdu böylece onun saçma lafından utandığımı düşünmezdi.

Ben tek başıma otururken koridordan bir ses geldi bu ses Ramiz Ağa'ya aitti.
Birisiyle konuşuyordu diğer kişinin sesi oldukça kısık geliyordu bu yüzden kim olduğunu anlayamamıştım.

"Madem öyle zamanı gelince bize ait olanı alıp onu hayatımızdan çekeriz."

Kimden bahsediyorlarsa onun için hiç de iyi planlar yapmıyordu.

Tekrar tanıyamadığım kadın sesini duydum hâlâ ne söylediği anlaşılmıyordu.

Ses git gide azalırken en son duyduğum ses Ramiz Ağa'ya aitti.

"Çalışma odamda konuşuruz sessiz ol."

Kanepeden kalktım ve ses kesilince odadan çıktım temkinli olmaya çalışıyordum kimse beni fark etmezse ne hakkında konuştuklarını öğrenebilirdim.