KİMSESİZ #Wattys2019

4.Bölüm

----------------KADİME-----------------

Dicle kaç saattir ortalıklarda yoktu merak etmeye başlamıştım mutfakla oda arasında mekik dokumaktan yorulmuştum. Tekrar odaya gittimde hâlâ gelmediğini gördüm masanın üstünde ders kitapları vardı. Her ne kadar üniversite hakkında konuşmak istemesede gitmek istediğini biliyordum babası yanımızda olsaydı onun benim gibi olmasına izin vermez ne yapar eder üniversiteye gönderirdi. Kızıma bu zamana kadar baba eksikliği çektirmemek için çok çaba sarfetmiştim ama tek başıma kızıma bir gelecek vadedemezdim yine de kazandığım paranın birazını kıyıya köşeye saklıyordum.

O gece olanları atlatmam baya zaman almıştı bu yüzden korkuyordum ama Ramiz beni korkumla yüzleştirmekte her zamankinden daha zalimdi. Eski halime dönmeye başladığımda Ramiz tekrar tehditlerine başlamıştı. Kendimden vazgeçtiğimden beri her şeye sadece kızımı korumak için katlanıyordum. Kendimi düşünerek hareket etseydim Ramiz'in peşimi bırakmayacağı gibi kızıma da zarar vermesini göze almış olurdum. Beni kızımın canıyla tehdit etmişti Dicle her ortadan kaybolduğunda içimi korku kaplıyordu. Ramiz kendi oğluna sahip çıkmamıştı Altan'ın da hayatını daha zor hâle getirmişti yanında kim varsa zarar görüyordu. Her günüm onunla tanıştığım güne lanet okumakla geçiyordu.

Kızımın yokluğu beni iyice rahatsız etmeye başlayınca tekrar aramaya başadım bu sefer bahçeye bakmaya çıkmıştım ama yoktu. Terasa çıktığımda şalıma sarılmış manzarayı seyrettiğini görünce rahatlamıştım onu huzursuz etmeden sessizce oradan ayrıldım.

Adımlarımı kilere doğru çevirdim yüzümde donuk bir ifade vardı ondan kurtulamayacağımı bilmeme ve bunu bana kanıtlamış olmasına rağmen onun yanına kendi ayaklarımla gidiyor olmak kendimden tiksinmeme yol açıyordu.

"Otele gitmeyi reddediyorsun bu kokuşmuş yeri tercih ediyorsun benim nikahıma girmek istemiyorsun." dedi iğrenç nefesini yüzüme soluyarak. Artık ondan korktuğumu düşünmesini istemiyordum benim korkularımın üzerine gidiyordu. Omuzlarımı dikleştirip yüzümdeki o korkak ifadeyi sildim.
"Senden kurtulamıyor olmam bunun için istekli olmamı gerektirmiyor hiçbir zaman istemeyeceğim, bir gün her şey için pişman olacaksın ama yapabileceğin tek şey daha da dibe batıp kendi sonunu getirmek olacak."

Onu bilerek sinirlendirmiştim hiçbir zaman isteyerek ona gelmeyeceğimi bilmeliydi. Çenesi kasılmıştı öfkesine hakim olan biri değildi bunu gerçek yüzünü görünce anlamıştım tek dayanağım bunu istemediğimi bilmemdi bu yüzden suratıma yediğim tokat bile bir miktar olsun içime su serpiyordu.

"İstemiyorsun öyle mi o zaman seni satın aldığımı sakın unutma. Bir dahaki sefer paranı suratına atacağım. Hizmetinin karşılığı olarak."

Bu sözleri beni yaralamıyordu beni sadece kızımla yaralayabilirdi.

-----------------DİCLE--------------------

Sabah uyandığımda annemin yanımda yattığını farkettim nadiren benimle uyurdu. Yeni uyanmanın verdiği mahmurlukla birlikte annemi uyandırmamaya dikkat ederek yerimden kalktım, ağzım kurumuştu masanın yanına gidip kendime su koydum ve suyu tek diklemede bitirdim. Sessiz olmaya gayret göstersem de annem uyanmıştı gözlerinin altı mosmordu rahat uyuyamadığını düşündüm.
"Dün gece Rezan Hanım'a bir şey mi oldu?"
Annem yine garip davranıyordu gözlerini kaçırıyordu bunu uykusuz olmasına bağladım. Ardından bana anlamamış gibi baktı ve daha sonra başını onaylarcasına salladı. Devam etmesi için duraksadım ve annem "Tansiyonu çıkmıştı gece boyunca yanındaydım." dedi. Sesi hiç olmadığı kadar güçsüz çıkıyordu.

Bugün okul olduğu için hazırlanmaya başladım ikimizde aynı anda hazır olduğumuzda annemle birlikte odadan çıktık. Kahvaltı etmek için ağır adımlarla mutfağa doğru ilerledim. Annemin diğerlerine de kahvaltı hazırlaması gerektiği için bana hızlıca bir şeyler hazırlayıp masaya koymuştu. Çok oyalanmadan kahvaltımı edip evden ayrılmıştım.