Νομιζω αυτη η μερα απλα δεν ειναι η μερα μου.Ξυπνησα παλι με δακρυα στα ματια απο τους εφιαλτες.Βλεπω την ωρα απο το κινητο και ειναι ακομα 7 το απογευμα.Βαζω τις παντοφλες μου και κατεβαινω τις σκαλες να παω στην κουζινα να πιω ενα ποτηρι νερο.Μετα σκεφτομαι ας δω λιγη τηλεοραση να περασει η ωρα και οταν πλησιαζω το σαλονι ακουω φασαρια.Τρομαξα στην αρχη αλλα μετα σκεφτηκα οτι μαλλον ο καζανοβας θα αφησε την τηλεοραση ανοιχτη.Ολα να τα περιμενεις απο αυτον!
Πλησιαζω και τι να δω..;
Χιλια χρονια θα ζησει...Ειναι ξαπλωμενος στον καναπε!Ξαναηρθε παλι??Γιατι ειναι εδω?Τοση ωρα εδω ειναι??"Τι κανεις εδω παλι?"τον ρωταω.Αλλα δεν μου απανταει.ΑΓΕΝΗΣ τελειως!
"Σου μιλαω!!!" παλι τιποτα.Τωρα θα του πω εγω.Παω κοντα και βλεπω τα ματια του κλειστα.Κοιμαται;Δεν το πειστεω...κοιμαται!Τωρα εξηγουνται ολα...Μαλλον τον πηρε ο υπνος καθως εβλεπε τηλεοραση.
Τωρα που το σκεφτομαι, καλυτερα που κοιμαται.Ετσι δεν θα ακουω την φωνη του!
Καθομαι διπλα του και παιρνω το τηλεκοντρολ να αλλαξω καναλι.Παντου διαφημισεις.Διαφημισεις και το ροχαλιτο του καζανοβα.
Κλασσικος αντρας!
Καλα δεν ειναι και ροχαλιτο με ολη τι σημασια της λεξης.Υπερβαλω λιγο.Ειναι αυτο το απαλο «παιρνω ανασα απο το στομα».Δεν ειναι ασχημο βασικα.Σε νανουριζει....
Ας γυρω λιγο το κεφαλι μου στο πλαι...να ξεκουρασω τα ματια μου..
και μετα το σκοταδι...
Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω κατι πρασινα ματια να με κοιτανε.Τρομαξα.Τσιριξα.
"Ηρεμα..με κουφανες!"λεει ο αχονεφτος.
"Τι κανεις εδω;Γιατι μου κρατας το χερι;"τον ρωταω και σηκωνω το χερι μου. Τα δαχτυλα μου ειναι ακομα μπερδεμενα με τα δικα του.Αφηνει το χερι μου.
"Εγω τι κανω?Εσυ ηρθες και ξαπλωσες διπλα μου στον καναπε!Το γιατι δεν ξερω ομως"μου απαντησε.Τωρα που το σκεφτομαι καθαρα εχει δικαιο.Εγω πηγα στον καναπε διπλα του.
"Ηθελα να δω τηλεοραση και σε ειδα εδω...και μαλλον με πηρε ο υπνος"
"Εγω οταν εφυγε ο αδερφος σου εκατσα να δω μαι ταινια και μετα με πηρε ο υπνος και το επομενο πραγμα που βλεπω οταν ξυπναω ειναι εσυ στην αγκαλια μου..."
"Εγω?Στην αγκαλια σου??Ναι καλα..." του λεω
"Αληθεια λεω.."λεει σοβαρα.
"Τελοσπαντων.Καταλαθος εγινε.Στον υπνο μου δεν ξερω τι κανω.Λοιπον...Παω να ξαπλωσω γιατι ειναι αργα και αυριο εχουμε κολεγιο."Και παω να φυγω.
"Καληνυχτα Λεξι!" μου λεει
"Αλεξια με λενε" του λεω
"Λεξι"
"Αλεξια!"
"Ενταξει λεξι!"
"Αλεξια σου ειπα!"του ξανα λεω
"Λεξι!"
"Αλεξια!"
"Λεξι!"
Φευγω πριν κανω κατι που δεν θα το μετανιωσω σιγουρα!!!!
YOU ARE READING
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romance*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...