"Χρηστο..."παω να μιλησω αλλα δεν με αφήνει.
"ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ;;ΘΕΣ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ;;ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ;"
Και Οχι δεν τελειώνει εδω...
"ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ;;ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΣ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ;ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΣ ΕΙΣΑΙ ΔΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ!!!"λεει
"Χρηστο μηπως να ηρεμήσεις λιγο...."λεει ο Άρης
"ΤΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ;;ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ!!!ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΑΥΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ;;"
"Χρηστο εισαι σε νοσοκομειο.Ηρεμησε λιγάκι.Κατσε λιγο να παρει τα πανω της και μετα τις βαζεις της φωνές"λεει π Άρης
"Συγνωμη!Ενταξει;"λεω με όση δύναμη μπορουσα.
Με κοιτάνε και οι δυο,και ο Χρήστος έρχεται κοντα.
"Γιατι βρε κοριτσακι μου το εκανες αυτο;Για να αδυνατίσεις Γιατι δεν χρειάζεται...."
"Οχι Χρηστο.Απλα δεν ειχα ορεξη αλλα απο εδω και εμπρός θα τρωω.Στο υπόσχομαι!"λεω.Δεν μαρεσει να μου φωναζει.Ουτε να τον στεναχωρώ.Με κοίταζε και δεν ειπε Τιποτα.
"Σημερα έφαγε ολο το φυγητο της παντως.."λεει ο Άρης
"Ναι;Αληθεία Αλεξια;"με ρωτάει
"Αληθεια"λεω και έρχεται και με αγκαλιάζει.----------------
---------------------------
------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------Την επόμενη μερα ευτυχως έφυγα απο εκει μεσα.Ο γιατρός μου έδωσε κατι βιταμινες μεχρι να παρω τα πανω μου.
Ηρθε ο Χρήστος και με πειρε και πηγαμε σπιτι.Οταν ανοίγω την πόρτα βλεπω στο σαλονι ενα μεγαλο πανό που ελεγε "ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΑΛΕΞΙΑ" και ηταν ολοι εκει.
"Παιδια;Τι ειναι αυτο;"ρωταω
"Έκπληξη"μου λενε ολοι μαζιΚαι καθόμουν και τους κοίταζα.Εχω τους καλητερους φιλους που θα μπορουσα να εχω!Τους αγαπαω.
"Σας Ευχαριστω παιδια...Ειναι πολυ γλυκο αυτο μου κάνατε.."τους φιλάω εναν εναν.Ναι και την Ελεάννα.
Και Αφου κάτσαμε και τα ειπαμε και περάσαμε ωραια σαν να κουραστικα.Ετσι τους αποχαιρέτησα και έφυγα πανω.
Εκανα ενα μπανιο και έβγαλα το "νοσοκομειο"απο πανω μου.Ποιος να το φανταζόταν οτι για ενα πράγμα τοσο μικρό μπορεις μα πάθεις τόσα πολλα.Θα τρωω απο εδω και πέρα.Αυτο ειναι το μονο σίγουρο...
Ξαπλωσα και θυμηθυκα εκείνη τη μερα...
"Να σου πω Άρη...μου τα ειπες ολα ετσι;Επειδη δεν θυμαμαι και πολλα πραματα απο το πάρτυ...Μου τα εχεις πει ολα ;Ολα αυτα που έγιναν;"τον ρωταω
"Εεεε...σχεδόν..."Οοχ!!
"Για λέγε..."
"Λοιπον...Αφου σε πηγα πανω και σε εβαλα στο κρεβατι μου έλεγες συνεχεια..."κοπιασε λιγο...
"Τι σου ελεγα Άρη;"τον ρωταω
"Μου έλεγες συνεχεια να σε φιλήσω..."
Τι;
ΤΙ;;;;
ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;
"Τι λες Άρη;"
"Πολλες φορες και ολας..."μου λεει
"Ορκισου ;"του λεω
"Στο ορκίζομαι!Γιατι να σου πω ψεμματα Λεξι..."
Παναγιαααα μουυυ!!!!
"Να σε ρωτησω...Το ήθελες;Να σε φιλήσω εννοώ..."
Τι ερώτηση ειναι αυτη τωρα!
"Ημουν μεθυσμένη Άρη..."
"Ακριβως!Λενε οτι οταν μεθας λες αλήθειες..."μου λεει
Πλησιάζει πολυ κοντα!!Υπερβολικα πολυ κοντα...!"Θες να σε φιλήσω Λεξι...;!"με ρωτάει και έρχεται πιο κοντα.Τι ειναι αυτο τωρα;;
"Θέλεις ;"και πλησιάζει ακομα πιο πολυ.
"Πρεπει να φυγω!Χτυπαει το κινητο μου!"λεω
"Εγω δεν ακουω Τιποτα..."μου λεει και τρέχω πανω και κλειδώνω και την πόρτα!Δεν ξερω γιατι...Τωρα ξερω Γιατι...
Απλα δεν ηθελα να το παραδεχτώ..Κατω δεν ειπαμε πολλα.Προσπαθησα να τον αποφύγω οσο μπορουσα.Καλητερα ετσι...
Χτυπάει η πόρτα.
"Περάστε"λεω.Βλεπω την Ελεάννα να μπαίνει.Τι θελει αυτη εδω;
"Γεια σου Λεξι...εννοώ Αλεξια...Συγνωμη...ο Άρης βλεπεις...Ηρθα να σε χερετισω"
Τι εννοει;
"Τι;"λεω
"Φευγω αυριο.."λεει.Που;
"Που πας Ελεάννα;"ρωταω
"Στο σπιτι μου.Πολυ έκατσα..."
"Και ο Άρης;"λεω και με κοιταει και γελάει.
"Ο Άρης τι;"
"Τι θα τον αφήσεις;Θα στεναχωρηθεί..."λεω και βαζω τα συναισθήματα του πανω απο τα δικα μου."Αλεξια...εχω αγορι"μου λεει.Λες να μην το ξερω κοπελα μου τι μας το κοπανάς.
"Τον Άρη.Το καταλαβα!"λεω
"Οχι τον Άρη...εχω αγορι πισω στην γειτονιά μου..."
Τι; Τιιιιι!ΤΙ ΛΕΕΙ;;;
"Εχεις;"ρωτάω
"Ναι κοιτά πριν φυγω ηθελα να σου πω κάποια πραγματα..."μου λεει.Ειμαι περίεργη τωρα!
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romance*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...