Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

6-Νομιζω σε εσενα παει περισοτερο!

Εγινε παπι.Η εκφραση του ολα τα λεφτα.

Δεν μπορωωωω.

"Τι εγινε Αρουκο.Εσκασες απο την ζεστη και ειπες να κανεις μια βουτια!"

χαχαχαχα.ειχα καιρο να γελασω τοσο πολυ.

Και δεν μιλησε.Δεν ειχε τι να πει.Σπανιο φαινομενο για αυτον.

Και τωρα που τον παρατηρω καλύτερα τρεμει.Αληθεια τρεμει.

"Τι εχεις?Γιατι τρεμεις?"τον ρωταω.

"Τι-Τι-Τι εννοεις?Το-το νερο ειναι πα-πα-παγωμενο.Ειναι Φε-Φε-Φεβρουαριος."μου λεει.

Μαλλον εκανα βλακεια.Δεν το σκεφτηκα αυτο.

"Ελα δωσε μου το χερι σου να σε βοηθησω να βγεις εξω"του λεω και του δινω το χερι μου.Και το πιανει.Ειναι οντως παγωμενο.Και αντι να τον τραβηξω εγω εξω με τραβηξε αυτος μεσα.Ενα εχω να πω.ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΡΟ!!

"Πας καλα αγορι μου??"

"Τωρα ειμαστε πατσι!"μου λεει γελωντας.

Το νερο ειχε παει παντου.και οταν λεω παντου εννοω ΠΑΝΤΟΥ!Τετοιο κρυο δεν εχω ξανανιωσει ποτε.

"Θα-Θα-Θα σε σκοτωσω!"του λεω.

"Καλα.Παμε εξω πριν παθεις πνευμονια και με σκοτωνεις μετα"μου απανταει και με βοηθαει να βγω.Μαλλον αυτος δεν κρυωνει οσο εγω.Γιατι εμενα τρεμαν τα ποδια.

"Παμε στο αμαξι μου γρηγορα.Εχεις ασπρισει απο το κρυω"μου λεει και με βοηθαει να προχωρησω γιατι οντως τα ποδια μου δεν τα νιωθω.Φτανουμε στο αμαξι και μπαινουμε γρηγορα μεσα.

"Α-Α-Αρη κρυωνω πα-παρα πολυ"του λεω γιατι αληθεια τα κοκαλα μου τα ενιωθα κρυα.

Και βαζει τα χερια του στους ωμους μου και με τριβει μαλλον για να ζεσταθω.

"Καλυτερα;"με ρωταει.

"Ναι ενταξει ειμαι.Θα-Θα περασει"του λεω.Μπορω να πω οτι αυτο ηταν πολυ γλυκο που εκανε.

"Πρεπει να αλλαξουμε γρηγορα ρουχα.Παμε σπιτι μου που ειναι πιο κοντα, να αλλαξουμε και μετα σε παω σπιτι σου.ενταξει?"με ρωταει

"Ενταξει."

Και ετσι ξεκινησαμε.Ειναι οντως πιο κοντα το σπιτι του στο κολεγιο.Φτασαμε γρηγορα.Η αληθεια ειναι πως ετρεχε λιγο γρηγορα αλλα δεν ειπα κατι γιατι οντως ηθελα να αλλαξω ρουχα.

Βγαινουμε απο το αμαξι και μπαινουμε μεσα.

Ολα τα φωτα ηταν σβηστα.Μαλλον κοιμουνται.

"Ησυχα μην τους ξυπνησουμε"μου λεει.

Περπατησαμε μεχρι το δωματιο του και μολις μπηκαμε ο Αρης εκλεισε την πορτα και ανοιξε την ντουλαπα του και εβγαλε δυο φορμες και δυο φουτερ.Μου εδωσε απο ενα σε μενα.

Αυτος εβγαλε το τζιν του και την μπλουζα του για να βαλει τα στεγνα.

Γουρλωσα τα ματια μου γιατι ειχε πολυυυ ωραιο σωμα.Ποποοοοο!Σαν μοντελο ειναι ο ατιμος.Βλεποντας τον ετσι δεν απορω που ολα τα κοριτσια του την πεφτουν συνεχεια.Ειναι ωραιος.Και νομιζω ακουσε που ξεροκαταπια και γυρισε να με κοιταξει.Ειχε ντυθει και ολας.

Ποτε προλαβε?Μαλλον χαθηκα στις σκεψεις μου.

"Αντε.Αλλαξε γρηγορα πριν κρυωσεις."μου λεει.

"Ναι καλα!Μπροστα σου?Αποκλειεται!"

"Θεε μου...ελα θα γυρισω.Αλλαξε γρηγορα σε παρακαλω."μου λεει.

Και μου γυρισε πλατη για να αλλαξω.Το Φουτερ του ειναι λιγο μεγαλο αλλα δεν βαριεσαι...

"Ετοιμη!"του λεω και γυρναει να με δει.

"Νομιζω σε εσενα παει περισοτερο."μου λεει.

Τωρα δεν ξερω αν το εννοει η αν κανει πλακα και με κοροιδευει.Μαλλον το δευτερο.

"Ελα.Μην με κοροιδευεις."του λεω

"Αληθεια λεω"μου απανταει.Δεν ξερω αν λεει αληθεια αλλα φενεται ειλικρινεις.

"Θες να φας κατι μηπως?"με ρωταει.

"Οχι.Ευχαριστω.Μπορεις μηπως να με πας σπιτι μου?Ειμαι πολυ κουρασμενη."

Και ετσι και εκανε.Με πηγε σπιτι.Χωρις ειρωνικα σχολια.Χωρις κακιες.Χωρις τιποτα.

Και ανεβηκα γρηγορα στο δωματιο μου και ξαπλωσα κατευθειαν.Δεν αλλαξα ρουχα.

Και για πρωτη φορα δεν ειδα τον εφιαλτη που βλεπω παντα.Ειδα κατι αλλο.

Ειδα κατι πρασινα ματια νομιζω.Δεν ξερω ποιος ηταν.

Περιεργο ονειρο..