Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

10-Να τα μας.....

Και ενω ακουγα μουσικη μου ηρθε στο μυαλο ο Αρης.Στανταρ θα ειναι εξω μια χαρα και ωραια,με τα παιδια ,θα καλοπερναει.

Και εγω σαν χαζη καθομαι και σκεφτομαι το πως στεναχωρηθηκα που εφυγε γρηγορα οταν ακουσε οτι ερχεται ο αδερφος μου.Λες και ντρεποταν να το πω.Λες και δεν ξερω.

Προσπαθω να σκεφτω εναν λογικο λογο που το εκανε αυτο.Ενταξει ναι να το καταλαβα να σηκωθει απο το κρεβατι μην μας δει εκει γιατι ο νους του Χρηστου θα πηγαινε εκει που πηγε και της Ελευθεριας, αλλα το να φυγει απο το σπιτι ετσι βιαστηκα δεν το καταλαβενω.

Ολη μερα στο σπιτι μας ειναι...τωρα ξαφνικα τον επιασαν οι ντροπες;

Και ενω σκεφτομουν και αλλα...

και αλλα

και αλλα

Καποιος με σκουνταει και γυρισα τρομαγμενη.

Κατι μου ειπε αλλα δεν καταλαβα και ετσι βγαζω τα ακουστικα.

"Γεια σου αλεξια"μου λεει.

Τωρα αυτος κατι μου θυμιζει αλλα δεν μπορω να θυμηθω ονομα.

"Γεια σου...."και προσπαθω να θυμηθω ονομα αλλα τιποτα.

"Ορεστη..."μου λέει αυτος.

Ουπς!Μαλλον το καταλαβε οτι δεν θυμομουν το ονομα του.

"Ορεστη...σωστα..."του ειπα και τωρα μου ηρθε στο μυαλο ποιος ειναι.Ειχαμε περισι καποια μαθηματα μαζι.

"Με θυμασαι;"με ρωταει.

"Ναι.Καναμε καποια μαθηματα περσι μαζι..."

"Και φετος!"

"Τι εννοεις και φετος...;"ρωταω

"Και φετος εχουμε ενα μαθημα μαζι.Χημεια.Απλα δεν πολυερχομαι σε αυτο το μαθημα."

"Ααα ναι κατι θυμαμαι..."

"Ειναι αργα.Θες να σε παω καπου μηπως...;"με ρωταει.

"Οχι,δεν πειραζει.Θα περπατησω.Μην σε βαζω και σε κοπο.Σε ευχαριστω παντως"

"Σιγα τον κοπο....Δεν υπαρχει περιπτωση να σε αφησω μονη σου τετοια ωρα.Ποιος λογικος ανθρωπος θα το εκανε.Μπες μεσα"

Ελα μου ντε σκεφτομαι.Ποιος λογικος ανθρωπος.

Και ετσι μπαινω μεσα.Βαζει μπροστα και ξεκιναμε.Ενω του ελεγα τον δρομο για το σπιτι μου,μιλαγαμε για διαφορα θεματα οπως το κολεγιο.Και ετσι περασε γρηγορα η ωρα μαζι του.Καλο παιδι φενεται.Εχει πλάκα.

"Λοιπον ορεστη..σε ευχαριστω πολυ που με εφερες..."

"Εγω ευχαριστω για την καταπληχτικη παρεα σου..."μου λεει γλυκα.

"καλο βραδυ"

"καλο βραδυ Αλεξια."μου λεει και φευγει.Πολυ καλο παιδι φενεται.

Ειναι και κουκλος.Με γαλαζια ματια.Ματαρες δηλαδη.Ελπιζω να τα πουμε αυριο.

Βγαζω τα κλειδια απο την πορτα και μπαινω μεσα.Τα φωτα ανοιχτα.Και βλεπω τον Αρη να καθεται στο τραπεζακι της κουζινας.Τοσο γρηγορα ηρθε;

"Λεξι θελω να μιλησουμε...."

Να τα μας....