Αφου ιπια αυτο το αηδιαστικό πρασινο πράγμα ξαπλωσα για λίγες ωρες και οταν ξυπνησα ημουν οντως καλητερα.
Κατέβηκα στην κουζινα να φαω κατι και εκει με περίμενε η μαμα μου.
"Κατσε!"μου λεει και καθομαι.
"Μαμα για χθες...."
"Χθες ησουν απαράδεχτη!Δηλαδη οσο λείπω αυτα κανεις,εισαι σε παρτι και μεθας.."
"Οχι μαμα μια φορα εγινε μονο..."της λεω
"Ετσι σε μεγαλώσα εγω..."
"Μαμα εσυ δεν με μεγαλώσες...ο Χρήστος με μεγαλώνει..."της λεω
"Δεν ειναι δικαιο αυτο..."
"Ποτε φεύγεις....;;"την ρωταω αφου ειμαι σίγουρη οτι θα φυγει όπου να ναι.
"Την Τρίτη.."μου λεει.Το ξερά!
"Μαλιστα..."
"Αλλα αν θες μπορεις να ερθεις μαζι μου..."μου λεει
"Τι;"της λεω.Τι εννοεί;
"Για λίγες μερες μονο...θα σου κανει καλο..θα φύγεις απο ολα...Αυτο που εγινε με εκείνο το αγορι και χθες το μεθύσι...Θα αλλάξεις καταστάσεις,περιβάλλον...Τι λες;"
"Μαμα δεν μπορω Απλα να φυγω...εχω κολλέγιο,τον Χρηστο...."της λεω
"Σκέψου το...Ενταξει;"
"Ενταξει "λεω αλλα Απλα για να με αφήσει στην ησυχία μου!Δεν μπορω ετσι απλα να φυγω...---------------------
--------------------------------------------
--------------------------------------------------------------Την Κυριακη κύλησαν ολα ήρεμα.
Την δευτερα ομως....Οχι και τοσο...Πηγαμε το πρωι με τον Χρηστο και την μαμα μου στο τάφο του μπαμπα μου...Του άφησαμε λουλούδια...
10 χρονια πέρασαν ...
"Γεια σου μπαμπα"του λεω
"Μου λειπεις...
Ξεκίνησα παλι το τρέξιμο ξερεις...ηταν ιδεα του Άρη...μου ειχε λείψει.Μπαμπα μου τόσα χρονια νόμιζα οτι εφταιγα εγω για οτι έπαθες....
Να μπορουσα να σε δω για μια ακομα φορα..
Ξερω οτι εισαι στον ουρανό και με προσεχεις...
Σαγαπαω μπαμπακα μου..."του λεω και φιλάω την φωτογραφία τουΚλάμματα πέφτουν στα μάγουλα μου...
Παει ο Χρήστος κοντα...
"Μπαμπα..τις προσεχω εγω και τις δυο...Ειμαι ο αντρας του σπιτιού τωρα βλεπεις...Μου λειπεις..."Τωρα και οι τρεις κλαίγαμε σαν μικρα παιδια...
------------------------
------------------------------------
--------------------------------------------------Αφου φάγαμε και οι τρεις μαζί το μεσημερι η μαμα πήγε να ετοιμάσει τις βαλίτσες τις και ο Χρήστος βγήκε με την Άννα,εγω πηγα στο σαλονι και ειδα τηλεόραση.Πετυχα μια ωραια ταινια δράσης.
Μετα απο λιγο μπαίνει μεσα ο Άρης.Αυτο το παιδι δεν πρεπει να κάθεται καθολου στο σπιτι του...Ολο εδω ειναι...Και απορώ Γιατι..
"Καλώς τον"
"Πως ειμαστε σημερα;"με ρωτάει
"Τέλεια!"του λεω
"Ο Χρήστος ;"
"Με την Άννα εξω"
"Μμμμ Μαλιστα"
"Τι βλεπεις;"με ρωτάει
"Μια ταινια δράσης"
"Ωραια;"με ρωτάει
"Καλούτσικη φαίνεται..."του λεω.Ευκαιρια να ρωτησω αυτο που ηθελα."Να σου πω Άρη...μου τα ειπες ολα ετσι;Επειδη δεν θυμαμαι και πολλα πραματα απο το πάρτυ...Μου τα εχεις πει ολα ;Ολα αυτα που έγιναν;"τον ρωταω
"Εεεε...σχεδόν..."Οοχ!!
"Για λέγε..."
"Λοιπον...Αφου σε πηγα πανω και σε εβαλα στο κρεβατι μου έλεγες συνεχεια..."κοπιασε λιγο...
"Τι σου ελεγα Άρη;"τον ρωταω
"Μου έλεγες συνεχεια να σε φιλήσω..."
Τι;
ΤΙ;;;;
ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;
"Τι λες Άρη;"
"Πολλες φορες και ολας..."μου λεει
"Ορκισου ;"του λεω
"Στο ορκίζομαι!Γιατι να σου πω ψεμματα Λεξι..."
Παναγιαααα μουυυ!!!!
"Να σε ρωτησω...Το ήθελες;Να σε φιλήσω εννοώ..."
Τι ερώτηση ειναι αυτη τωρα!
"Ημουν μεθυσμένη Άρη..."
"Ακριβως!Λενε οτι οταν μεθας λες αλήθειες..."μου λεει
Πλησιάζει πολυ κοντα!!Υπερβολικα πολυ κοντα...!"Θες να σε φιλήσω Λεξι...;!"με ρωτάει και έρχεται πιο κοντα.Τι ειναι αυτο τωρα;;
"Θέλεις ;"και πλησιάζει ακομα πιο πολυ.
"Πρεπει να φυγω!Χτυπαει το κινητο μου!"λεω
"Εγω δεν ακουω Τιποτα..."μου λεει και τρέχω πανω και κλειδώνω και την πόρτα!Δεν ξερω γιατι...Θεέ μου !!!
Τι ειπα προχθές;
Του ειπα να με φιλήσει...
Γιατι να το κανω αυτο...
Τωρα πως θα τον ξαναδώ στα ματια...
ΠοποοοοοΚαι ξαφνικά μου ήρθαν ολα στο μυαλό!!
Ολα αυτα που έγιναν εκείνο το βραδυ..."Εγω σκότωσα τον μπαμπα μου ξερεις..."
"Μην φεύγεις Άρη...κατσε λιγο μαζι μου..."
"Καλα..μονο μεχρι να κοιμηθεις!""Άρη...Φίλα με..."
"Τι εννοείς Λεξι;"
"Πρωτα ο Πάνος μετα ο Ορεστης και τωρα εσυ...Τοσο χαλια ειμαι..."
"Πανέμορφη εισαι..."
"Τοτε φίλα με..."Και το φιλι στο μέτωπο...
Τα θυμήθηκα ολα!!Αλλα καλητερα να μην το εκανα...
CZYTASZ
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romans*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...