Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

127-Θα έρθει!Θα έρθει δεν μπορεί να μην με χερετησει...

Το πρωί ξύπνησα με την φασαρία που άκουσα από κάτω.Βλεπω την ώρα και είναι 8.
Ποτέ με πήρε ο ύπνος;Ούτε που το κατάλαβα...

Και ο Άρης;Μου είπε θα τον έβλεπα το βράδυ..

Πάω κάτω να δώ τι γίνεται.
«Ααα ξυπνησες;»με ρωτάει η μαμά μου
«Ναι.Τι γίνεται εδώ;»λέω
«Ετοιμάσου.Φευγουμε»λέει.Τι;;;;
«Τι λες μαμά;»ρωτάω
«Φεύγουμε.Ελα.Περιμενει έξω το ταξί.»λέει

Δεν μπορώ!
«Μαμά δεν μπορώ να φύγω.»λέω
«Περιμένει σου λέω Αλεξια»
Και τρέχει πάνω.
«Χρήστο κατέβα»φωνάζει

Τι συμβαίνει;Δεν μπορώ να φύγω....
Δεν χεραιτησα τον Άρη...
Τρεχω πάνω να τον πάρω τηλεφωνο.

«Ο συνδρομητής που καλέσατε μάλλον έχει το τηλέφωνο του απενεργοποιημένο»

Γαμωτο!
Ξαναπερνω!

«Ο συνδρομητής που καλέσατε μάλλον έχει το τηλέφωνο του απενεργοποιημένο»

Άλλη μια!!
Έλα Άρη...
Σήκωσε το...

«Ο συνδρομητής που καλέσατε μάλλον έχει το τηλέφωνο του απενεργοποιημένο»

Γαμωτο!
Γιατί το έχει κλειστό;
Που είναι;

Του στέλνω μήνυμα.

«Άρη που είσαι;Πάω στο αεροδρόμιο.Η πτήση είναι το πρωί.Ελα σε παρακαλώ»

Δεν απαντάει.Τωρα;

Μπαινει μέσα ο Χρήστος.
«Ποια βαλίτσα να πάρω;»λέει
Βλακα!
Δεν του απαντάω και πέρνει αυτήν που είχα στο κρεβάτι.
«Χρηστο δεν μπορούμε να φύγουμε»λέω
«Μην ξεκινάς!»λέει
«Όχι!Δεν καταλαβαίνεις!Δεν μπορούμε γιατί δεν χερετησα τον Άρη...»λέω.Ελπιζω να με λυπηθεί τώρα...
«Δεν σας έφτασε το χθεσινό;»ρωτάει
Τι είπε;;
«Τι λες Χρήστο;»λέω
«Χθες το βράδυ λέω.Που ήρθε πάνω για λίγο.Δεν σου έφτασε;»λέει και φεύγει.

Ήρθε;

Ο Άρης ήρθε εδώ.Στο δωμάτιο μου το βράδυ...
Και εγώ κοιμόμουν...

Οοοοοο ΘΕΕΕ ΜΟΥΥΥΥ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΩΩΩΩ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΥΓΩΩΩΩΩ

γιατί με πήρε ο ύπνος γαμωτο!!
Ελπίζω να μην με χερετησε χθες..
Όχι δεν νομίζω...

Θα έρθει!Θα έρθει δεν μπορεί να μην με χερετησει...

Ανοίγει η πόρτα!!
Ο Άρης...

Όχι...
Η ελευθερία είναι...
Τρέχω και την αγκαλιάζω.
«Όμορφια μου...»μου λέει
Αχ ποσό θα μου λείψουν όλα!
«Ελευθερία δεν θέλω να φυγω....»της λέω
«Το ξέρω....»λέει
«Ο Άρης;Είδες τον Άρη πουθενά;»ρωτάω
«Χθες.Το βράδυ ήταν με τον Νίκο.Σπιτι του είναι τώρα...Κοιμηθηκε εκει.Δεν ήταν και πολύ καλά....»λέει
«Ελευθερία φεύγω!»της λέω
«Τι;Τώρα;»με ρωτάει
«Ναι....Και δεν τον χερετησα....»
«Πάω να του πω να τρέξει...»λέει και με αγκαλιάζει.
«Δεν θα χαθούμε....Θα μιλάμε κάθε μέρα»μου λέει
«Φυσικά.Παντα θα είσαι η κολλητή μου.Αυτο δεν αλλάζει...»της λέω
«Καλό ταξίδι.»λέει και φεύγει.

Σαν ψέμματα μου φενονται όλα...

Έλα Άρη έλα σε μένα....