Περπατήσαμε μεχρι το σπιτι μου.Δεν μιλησαμε καθολου στην διαδρομή.Ευτυχως το κατάλαβε ο Άρης και δεν ειπε λέξη.
Φτάσαμε στο σπιτι και το μονο που ηθελα ηταν να ξαπλώσω.
"Εγω παω στο δωματιο μου..."
"Θα φτιαξω καφε και θα σου φέρω οκ;"μου λεει αυτος
"Ενταξει"
Και παω πανω και βάζω ενα σορτς και ενα μια άσπρη μπλουζα.
Και καθομαι στο κρεβατι.
Και ξαπλώνω και ολα αυτα που έγιναν ερχονται στο μυαλό μου.
"Οχι Ασε!μου κανει την δύσκολη αλλα που θα παει θα την ρίξω..."
"Καμια δεν λεει Οχι σε μενα φιλε μου!!Απλα αυτη μου το παιζει σοβαρή,με αρχές και ετσι...Αλλα μην ανχωνεσαι!Ολες ειναι ίδιες!!Πεφτουν στο τελος"
"ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!!!!"
Και δάκρυα αρχίζουν να πέφτουν...
Γιατι Θεέ μου;Γιατι...;
Εγω ηθελα Απλα καποιον στην ζωη μου...
Καποιον να νοιαζετε για μενα...
Ηθελα να ερωτευτώ,να ειμαι με καποιον που οταν θα ειμαι μαζι του θα μου κόβεται η ανάσα μου...
Μπαίνει μεσα ο Άρης με ενα φλιτζάνι στο χερι του.
Σηκώνομαι και μου το δίνει.
Πίνω μια γουλιά.
"Εισαι καλητερα;"με ρωτάει
"Οχι.Αλλα θα γίνω."
"Θες να το συζητήσουμε;"με ρωτάει
Δεν απαντάω.
"Ξερεις...νόμιζα οτι ηταν απο τους καλούς.Νομιζα πως ο Ορεστης ηταν διαφορετικός.Οτι επιτέλους βρηκα τον εναν και μοναδικό."
"Θα τον βρεις"μου λεει
"Καμια φορα βλεπω τον Χρηστο και την Άννα και ντρέπομαι που το λεω αλλα ζηλεύω."
"Τι ζηλεύεις;"
"Που ειναι ετσι πως ειναι.Που θελουν ολοι μερα να ειναι μαζι.Που δεν μπορούν μακρια ο ενας απο τον άλλον.."
"Ξερω τι εννοείς..."
"Και νόμιζα οτι ολα αυτα τα βρηκα στον Ορεστη..."
"Λεξι,ξεχνά τον Ορεστη...Δεν ειναι για σενα.Ποτε δεν ηταν!Εσυ αξίζεις καποιον καλητερο.Καποιον που θα πέθανε για σενα.Που θα έβαζε τις ανάγκες σου πανω απο τις δικές του.Και ο Ορεστης δεν ειναι ετσι..."
"Το καταλαβα αυτο!Και με τον χειρότερο τρόπο.."του λεω
"Μην σε περνει απο κατω.."
Ξαπλωνω στο κρεβατι.Σκεπαζομαι.
"Θελω αυριο να ξυπνήσω και να ειναι ολα ενα όνειρο.Γινεται;"του λεω
Ξαπλώνει και αυτος απεναντι μου.
"Δεν γινεται αυτο!Λυπαμαι..."
"Και εγω..."
"Θες μια Σουμβουλη...;"μου λεει.Δεν ξερω αν θελω.
"Για πες..."του λεω.
"Πρεπει να βρεις τον εαυτο σου Λεξι.Να κανεις πραματα για σενα..."
"Τι εννοείς;"
"Η Λεξι που ξερω εγω δεν ηταν ετσι.Εσυ πήγαινες για τζόκινγκ.Εκανες βόλτες.Λατρευες να ταξιδεύεις...."μου λεει
Και οντως τα εκανα.
"Ναι εχεις δικαιο...."
Και κλείνω τα ματια μου να ξεκουραστούν λιγο.Τσουζουν άπο τα κλάμματα...
Και το επόμενο που θυμαμαι ειναι πως ανοίγω τα ματια μου και τον βλεπω απεναντι να κοιμάται.Μαλλον μας πειρε ο υπνος.
Τι γαλήνια που κοιμάται...τον ζηλεύω...
Και απόψε κοιμηθηκα τοσο ήρεμα.Ουτε εφιάλτες ουτε Τιποτα.Κόιταω την ωρα.Ειναι μονο μεσάνυχτα ακομα.Κλεινω τα ματια μου και προσπαθώ να κοιμηθω.
Ηταν ευκολο σημερα...
CZYTASZ
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romans*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...
