"Βρε βρε τα πιτσουνακια μου.."
Ακουω μια γνωριμη φωνη και ανοιγω σιγα σιγα τα ματια μου να δω ποιος ειναι.Βλεπω την Ελευθερια με τα χερια στραυρωτα να με κοιταει με πονηρο υφος.Το γιατι δεν ξερω.
Κοιταω διπλα μου και βλεπω τον Αρη να κοιμαται.
Αααααααα!αυτος ειναι ο λογος!
Τον σκουνταω να ξυπνησει."τι εγινε?"λεει νυσταγμενος.
Εχει πλακα οταν νυσταζει...
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΑΥΤΟ!
"Παω σχολειο ωραια και καλα και μαθαινω οτι εισαι αρρωστη.ερχομαι γρηγορα να δω πως εισαι και βλεπω αυτο?!?!?Τι γινεται εδω θα μου εξηγησει κανεις γιατι φανταζομαι αλλα πραγματα εγω....."λεει η Ελευθερια.
"Βγαλτο απο το μυαλο σου αυτο!Δεν υσχυει!!!"της λεω.
"Θα μπορουσε ομως."πεταγεται ο ακατανομαστος.Πολυ βοηθαει την κατασταση.
"Οχι δεν θα μπορουσε!!"λεω για να του κοψω τον αερα.Σαν να παραγνωριστηκαμε εδω μου φενεται..
"Σκεφτειτε μια δικαιολογια γρηγορα παντως γιατι σε λιγο ερχεται ο Χρηστος και δεν νομιζω να το χαψει αυτο..."λεει και πριν προλαβει η Ελευθερια να τελειωσει την φραση της,ο Αρης ειχε βαλει τα παπουτσια του ειχε παρει τον κινητο του απο το κομοδινο και ανοιξε την πορτα.
"Καλυτερα εγω να πηγαινω τοτε...τα λεμε κοριτσια..."και εξαφανιστηκε.
Αααα τον κλανιαρη!
Παναγια μου πωσ εξαφανιστηκε ετσι....
"Ακουω!!!"με διεταξε η ελευθερια.Και ετσι της τα ειπα ολα.Χαρτι και καλαμαρι.
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Αφου εφυγε η κολλητη μου και εκατσα λιγο με τον αδερφο μου,εφαγα λιγο σουπα και ξαπλωσα.
Και αφου δεν ειχα υπνο με επιασαν οι σκεψεις μου παλι.Και σκεφτομουνα πως εξελιζεται και αλλαζει η ζωη μας.
Σκεφτομουνα γιατι νιωθω τοσο μονη.Γιατι ο μπαμπας μου επρεπε να πεθανει τοσο γρηγορα.
Γιατι τον σκοτωσα....
Γιατι η μαμα μου ολο δουλευει και ταξιδευει....
Γιατι δεν μπορω να ειμαι ευτιχισμενη...
Γιατι μετα τον Πανο δεν εχω ξαναερωτευτει...
Και με επιασαν τα κλαμματα...
Και με πηρε ο υπνος.
Με κλαμματα στα ματια.Και οι εφιαλτες ξαναγυρισαν.
KAMU SEDANG MEMBACA
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romansa*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...
