Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

30-"Τον εχω στεναχωρήσει και αυτον και δεν θελω."

Το πρωι οταν ξύπνησα δεν ηταν δίπλα μου.

Σηκώθηκα και εβαλα ενα κόκκινο φούτερ και τα αθλητικά μου.Δεν μπορω αλλο εδω μεσα.Μπουχτισα!

Θα βγω να παρω λιγο αέρα.Θα βγω για τρέξιμο.

Κατεβαίνω κατω και βλεπω τον Χρηστο.

"Καλημερα ομορφια μου!"μου λεει και με φιλάει στο μέτωπο.Ειναι παντα τοσο γλυκός μαζι μου.

"Καλημερα"λεω

"Πως εισαι σημερα;"
"Καλα."
"Αλέξια,δεν θελω να στεναχωριέσαι ενταξει;Ειναι βλάκας και δεν σου αξίζει..."

"Ενταξει Χρηστο.Παω για τρέξιμο για λιγο οκ;"

"Ναι;Ναι ναι να πας!εχεις καιρο...και σε περιμενω να φαμε πρωινό Ενταξει;"μου λεει

"Ενταξει"

Και βγαινω εξω και βλεπω τον Άρη να έρχεται.

"Καλημερα ηλιαχτίδα!"

"Καλημερα Άρη."δεν εχω ορεξη να του την πω σημερα.

"Που πας;"με ρωτάει
"Παω για τρέξιμο.Σκεφτηκα αυτα που μου ειπες και εχεις δικαιο.Πρεπει να βρω τον εαυτο μου παλι."

"Χερομαι."μου λεει

"Χθες μας πηρε ο υπνος.Ποτε εφυγες;Δεν σε καταλαβα..."

"Οταν ηρθε ο Χρήστος σπιτι ξύπνησα.Δεν θα ηταν καλη ιδεα να μας έβλεπε μαζι στο κρεβατι..."

"Σωστα..Παω εγω τωρα.Θα τα πουμε."

"Θες μηπως να ερθω και εγω;Να σου κανω παρέα...;!"μου προτείνει

Ηθελα να ερθει αλλα ηθελα να σκεφτώ και ολας καποια πραματα...

"Οχι.Θελω να μείνω μονη μου...αλλα σε Ευχαριστω.."

"Ενταξει τοτε.Παω στον Χρηστο μεσα..."

Βάζω ακουστικά και ξεκινάω...
Οι σκέψεις μου με πήγαν πολυ μακρια...Δεν ξερω ποτε Εφτασα στην θαλασσα...

Βρηκα ενα παγκάκι και έκατσα.Παρατηρουσα την θαλασσα.Σημερα ειμαι μια ωραια μερα.Σε λιγο μπαίνει ο Απριλης.Πως περνάνε ετσι οι μηνες...Σε λιγο έρχεται το καλοκαιρι.

Ετσι πως ακούγονται τα κύματα ηρεμεί η ψυχη μου...Ειχα καιρο να το νιώσω αυτο.

Με ολα αυτα που έγιναν εχω απογοητεύετει.Οχι τοσο με τους αλλους οσο με τον εαυτο μου.Πρωτα με τον Πανό,μετα με τον Ορεστη...Αν ειναι ετσι οι σχέσεις δεν θελω καμια!

Ίσως αυτο πρεπει να κανω...
Να μείνω μακρια απο αγόρια,δράματα και σχέσεις...

Εβαλα παλι τα ακουστικά και ξεκίνησα για το σπιτι...

Οταν Εφτασα ακουσα την Άννα και τον Χρηστο να μιλάνε για μενα.

"Δεν επρεπε να τον χτυπήσεις.."ειπε η Άννα.Οοχ δεν μαρεσει αυτο...

"Σιγα μην τον άφηνα τον μαλακα να  γλιτώσει.Επρεπε να την δεις το πρωι.Ηταν χαλια.Δεν την εχω ξαναδεί ετσι απο..."δεν τελειωσε την φράση του.

"Απο τον Πανό!"την τελειωσε η Άννα.

"Ναι.Πηρα την μαμα τηλεφωνο.Ανησυχω..."συνέχισε ο Χρήστος.Τον εχω στεναχωρήσει και αυτον και δεν θελω.Βαζω ενα ψεύτικο χαμογελο και μπαινω μεσα.

"Γεια σας,γεια σας!!"τους λεω οσο πιο χαρούμενα μπορω.

"Καλώς την ομορφη.Πως πηγε το τρέξιμο;"ρωτάει η Άννα.

"Πολυ καλα.Εφτασα μεχρι την θαλασσα!"

"Μεχρι εκει κατω;;Βρε μπραβοοο!"λεει ο Χρήστος."Δηλαδη εισαι καλητερα;"συνεχίζει

"Ναι ναι μια χαρα..." Αν και ηθελα να του πω 'Οχι αλλα θα γίνω'.

"Παω να αλλάξω και ερχομαι να φαμε!"και παω πανω μες την τρελη χαρα.Μπαινω στο δωματιο μου και κλεινω την πόρτα.

Ειναι κουραστικό να λεω ψεμματα...