Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

119-Οπτικη γωνια Αρη

Γεια σας!
500κ;;;!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ ολους!
Θέλω να σας πω ότι οι περιπετειες της Λεξι και του Αρη έρχονται στο τέλος....

Σε λίγα κεφαλαία τελειώνει η ιστορία....!

Πολλά φιλλιαααα

————————————————————————

Το ήξερα ότι θα συμβεί αυτό αργά η γρήγορα.Το ήξερα ΓΑΜΩΤΟ!!

Ήταν ένας μήνας εξωπραγματικός.
Επιτέλους την είχα δικιά μου.
Μετά από ολά αυτά που έγιναν και ότι και να εκανα για να την κρατήσω μακριά μου,απέτυχα!
Ευτυχώς και ολας...
Πάντα ονειρευόμουν πως θα ήταν να ήμουν μαζί της.Και έιτελους η πραγματικότητα είναι πιο ωραια από τα όνειρα.

Το να μου πει ότι είναι ερωτευμένη μαζί μου τα άλλαξε όλα.
Το να της άρεσα οκ,αλλά το να με αγαπάει...
Αυτό είναι άλλο....

Και κατάλαβα κάτι που το απέφευγα χρόνια...
Την αγαπούσα και εγώ.Τοσα χρόνια.Απλα φοβόμουν και έλεγα βλακείες ότι δεν ερωτεύομαι και τέτοια.
Την αγαπούσα όμως.Νομιζω πάντα την αγαπούσα.Δεν ξέρω ποτέ ξεκίνησε.

Μπορεί τότε στο γηπεδάκι.Με το φόρεμα της.

Και το σιχαινομουν που έλεγα ψέμματα στον Χρήστο και που του το έκριβα.Ηθελα να βρω την κατάλληλη ευκαιρία.

Και τώρα έγινε αυτό!
Τι θα κάνω;
Γαμωτο!
Θα θυμώσει Τόσο μαζί μου...

Βλέπω το κινητό μου και έχω μήνυμα και αναπάντητες απο την Λεξι.

«Έρχεται από εκει μάλλον.Ειναι νευριασμένος»
Έρχεται;
Ποποοοοο
Θα γίνει εδώ το έλα να δεις....
«Μην στεναχωριεσε εσυ.Ολα καλά θα πάνε»
Αν και δεν είμαι σίγουρος.
Δεν θέλω να στεναχωριετε...
Αρκετά έχει περάσει στην ζωή της.Αρκετο κλάμα έχει ρίξει.Και τώρα αυτό...

Χτυπάει το κουδούνι.Ο Χρήστος.
Ανοίγω και μπαινει μέσα.
«Η μαμά σου;»με ρωτάει
«Λείπει»λέω
«Θέλω να εξαφανιστείς άπο την ζωή της Λεξι»μου λέει.
Νομίζει ότι θα φύγω τόσο εύκολα...;!
«Όχι»λέω
«Τι;»λέει
«Όχι.Δεν αφήνω την Λεξι.Ειναι η κοπέλα μου Χρήστο»λέω
«ΤΙ ΛΕΣ;ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΛΕΣ;»τώρα φωνάζει.
«Σου είπα.Ειμαστε μαζί!»λέω και δεν απαντάει.
«Ποσό καιρό;»λέει μετά από λίγο.
«Ένα μήνα»λέω
«Όχι!Ποσο καιρό συνέβαινε αυτό από την μεριά σου....?!»λέει.Οχ.Μηπως να πω ψέμματα;Δεν θα του αρέσει η αλήθεια.

Η Λεξι ομως αξίζει μόνο την αλήθεια!

«Εδώ και κάποια χρόνια...»λέω
Έρχεται κοντά και με σπρώχνει.
«ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ;ΣΕ ΕΒΑΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΡΕ!ΟΤΑΝ ΕΔΩ ΓΙΝΟΤΑΝ ΧΑΜΟΣ!»λέει και δείχνει το σπιτι.
«ΕΤΣΙ ΤΟ ΞΕΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΕΣΥ;»
«Δεν είναι έτσι και το ξέρεις...»
«ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΜΕ ΕΣΕΝΑ!»
«Τόσο κακός είμαι ρε Χρήστο;Τόσο κακός είμαι για την αδερφή σου;»ρωτάω
«ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΩΣΕΣ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ ΑΡΗ.ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΘΑ ΕΒΑΖΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ»
«Βρε Χρήστο δεν θέλω το κακό της...»λέω
«ΗΣΟΥΝ ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ»
«Είμαι ακόμα αδερφός σου...»λέω
«ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ!»λέει
Με σκοτώνουν τα λόγια του...
Δεν μπορώ να τον χάσω...

«Η ΕΜΕΝΑ Η' ΤΗΝ ΛΕΞΙ;!»λέει
Όχι και αυτό...
«Όχι Χρήστο.....»λέω
«Ναι.Αν θες την αδερφή μου ξεχνά με εμένα»
Πάω κοντά και με σπρωχνει.
«ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΕΚΕΙ;;»λέει και φεύγει.

Και έμεινα εκει να σκέφτομαι τι βλακεία εκανα...

Αξίζει η Λεξι να χάσω τον κολλητό μου...;!
Και σκέφτομαι εκείνη την μέρα...

"Άρη τι ηταν αυτο;"
"Δεν ηταν στο σενάριο..."
"Λεξι....εισαι ερωτευμενη;"
"Ναι Άρη..."
"Με ποιον εισαι ερωτευμενη...;"
"Με εσενα βλάκα.Με εσενα ειμαι ερωτευμενη."

Το αξίζει.
Όλα τα αξίζει.
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
ΓΑΜΩΤΟ ΑΡΗ ΠΩΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ ΕΤΣΙ;

ΓΑΜΩΤΟ!!
Εκει που νόμιζα θα είμαι ευτυχισμένος...

ΔΕΝ ΕΚΑΤΣΕΣ ΣΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ!?