Απόμακρινει τα χειλι του και με κοιταει.
Θεέ μου κανε να μην το μετάνιωσε παλι...
"Άρη.....!"ακουω τον αδερφο μου να φωναζει
"Ο αδερφος μου...."λεω
"Παω...."λεει
Τι;Αυτο ηταν;Θα μου πει παλι οτι ηταν λαθος;
"Θα μιλησουμε μετα..."λεει και με φιλάει στο μάγουλο.
Λες και διάβασε το μυαλό μου...
Έκατσα ενα λεπτό για να εμπεδώσω τι εγινε και μετα κατέβηκα.
"Αλεξια.."φωναζει η δασκάλα
"Ναι "λεω
"Ήσασταν ποκυ καλοί.Μπραβο.Και σας Ευχαριστω.Πολλα παιδια μετα απο αυτο θα θελουν να γραφτούν στην ομάδα.Αν και το τελευταίο δεν ηταν στο σενάριο...Τελοσπαντων...βγήκε ωραιο και ετσι....Μπραβο σας!"λεει και φεύγει.
Ουφ!Παει και αυτο!
Θεέ μου ο Άρης με φίλησε....
Δεν ξερω αν πρεπει να χαρώ η Οχι...
Φοβαμαι μην αλλαξει παλι γνωμη και χειρότερα ακομα,φοβαμαι μην φυγει μακρια....
Βλεπω ολα τα παιδια ηταν γυρω απο τον Άρη και γελαγανε.Παω κοντα να δω ποιος ο λόγος.
Σωστα!Το κολάν!
"Εεεεε Άρη θα μας το δανείσεις καμια μερα;"λεει ο Νίκος
"Γελάσαμε...."λεει αυτος
"Μην κουνιεσε πολυ μην σου σκιστεί το κολάν...."λεει ο Χρήστος
"Το καλσόν λεμε αγαπη μου...."λεει η Άννα
"Καλώς την Ιουλιέτα μας..."λεει ο αδερφος μου
"Γεια σας παιδια...."λεω
"Ησουν πολυ καλη"μου λεει η Ελευθερία
"Ναι;Ευχαριστω.Το προσπάθησα!"λεω
"Και εσυ Άρη ησουν πολυ καλος..."λεει και στον Άρη
"Ευχαριστω."λεει αυτος
Ευτυχως μαλλον κανεις δεν το κατάλαβε οτι αυτο στο τελος δεν ηταν στο έργο...
Αφου πηγαμε να φαμε μετα οταν ηταν πια αργα πηγαμε σπίτια μας.Εκανα ενα μπανιο και ξαπλωσα.Ειπε ο Άρης οτι θα μιλούσαμε αλλα....
Κλασικός Άρης πια...
Ξαπλώνω στο κρεβατι μου και κλεινω τα ματια μου.Ανοιγει η πόρτα του δωματίου μου και ξανακλεινει.
"Τι θες Χρηστο...."λεω
Και ξαπλώνει δίπλα μου.Γυρναω.Δεν ηταν ο Χρήστος...
"Άρη...."
"Άργησα...Συγνωμη....Περιμενα να κοιμηθει ο αδερφος σου..."
Δεν το πειστευω οτι ειναι εδω....Δεν το μετάνιωσε;Δεν έφυγε;
"Άρη...ηρθες..."λεω
"Ναι Αφου στο ειπα...τελος τα ψεμματα πια..."λεει
Τον κοιτάω και μου φενεται σαν όνειρο.
"Ελα δω"μου λεει και με αγκαλιάζει.Βαζω το κεφαλι μου στο στήθος του.Μυριζει τοσο ωραια.
"Σε Ευχαριστω"λεω
"Για ποιο πραγμα;"ρωτάει
"Που δεν εφυγες..."λεω
Με φιλάει στο μέτωπο.
"Δεν πρόκειται να ξαναφύγω"λεει
"Μου το ορκίζεσαι;"
"Σου το ορκίζομαι."λεει
YOU ARE READING
Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται
Romance*1ο βιβλίο* Του δινω ενα φιλάκι στο μέτωπο και μετα παω πανω και ξαπλώνω. Αν πάθαινε κατι... Μονο αυτο σκεφτομαι... Αν πάθαινε κατι πως θα συνέχιζα να ζω... Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου πλέον χωρις αυτον... Εχει ενα κομμάτι στην καρδια μου και...
