Ερωτευμένη Με Αυτον Που Δεν Ερωτεύεται

7-Σταματα να με σκεφτεσαι πια Λεξι...

Το πρωι που ξυπνησα δεν ενιωθα και πολυ καλα.Ποναγαν ολα τα κοκαλα μου,η μυτη μου ηταν μπουκομενη και νομιζω εχω πυρετο.Προσπαθησα να σηκωθω αλλα ματαια.Το σωμα μου δεν με υπακουει.Ακουω τον αδερφο μου να φωναζει.

"ΑΚΟΜΑ ΚΟΙΜΑΣΕ???Ξυπνα θα αργησουμε."

"Χρηστο δεν ειμαι καλα..."του απαντησα οσο πιο δυνατα μπορουσα.

"Γιατι?Τι εχεις?"με ρωταει.Ακουω την ανησυχια στην φωνη του.

"Μαλλον κρυωσα."

Ηρθε κοντα και εβαλε το χερι στο μετωπο μου."Εχεις δεκατα"μου λεει.

"Αν ανεβει θα παρεις φαρμακο αλλα οχι ακομα γιατι δεν κανει με τοσο λιγο πυρετο."

"ενταξει"του λεω.

"Θες να σου κανω παρεα.Μπορω να μην παω κολλεγιο.Να κατσω να...."

"Οχι"τον διεκοψα."καλα ειμαι.θα κοιμηθω λιγο και θα ειμαι καλητερα."

"Σιγουρα?"με ρωταει

"Ναι πηγαινε.Μια χαρα θα ειμαι."

"ενταξει.Να προσεχεις και θα σε παρω μετα να δω πως εισαι"Με φιλαει στο μετωπο και φευγει.

Τον αγαπαω τον αδερφο μου.Πολυ.Αν δεν ειχα και αυτον δεν ξερω τι θα εκανα.Ειναι σαν μπαμπας,μαμα και αδερφος μαζι.Αφου ο μπαμπας πεθανε και η μαμα ολο δουλευει και κανει ταξιδια,εχουμε μονο ο ενας τον αλλον.

Κοιταω την ωρα και ειναι 8 ακομα.Ασ κοιμηθω λιγο.Καλο θα μου κανει.

Και κλεινω τα ματια μου και κοιμαμαι.

Ακουω καποιον να φτερνιζεται διπλα μου.Εχω ακομα τα ματια μου κλειστα.Η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι λιγο να τα ανοιξω.Ποιος να ειναι;Ανοιγω πρωτα το ενα σιγα σιγα και μετα το αλλο.Αυτος μου ελειπε τωρα...

"Τι κανεις εδω?"του λεω σιγανα.Δεν μου βγαινει η φωνη.

"Γεια σου...αααψουυυ...kitty.Πως εισαι?"

"Χαλια.Kοιτα τι καταφερες.Κρυωσα εξαιτιας σου..."

"Βασικαα..αψουυυυ...εσυ το ξεκινησες αλλα τελοσπαντων..."

"Δεν σε βλεπω και πολυ καλα."

"Δεν εχω σταματησει να φτερνιζομαι βασικα...και τα κοκαλα μουυυ..ασε..."

"Μια απο τα ιδια και εγω..."

"Τουλαχιστον εγω δεν εχω πυρετο΄.Παλι καλα.Μου ειπε ο αδερφος σου οτι εισαι χαλια και πηγα στο φαρμακειο σου πηρα κατι χαπια για το κρυωμα.Παρε αυτο τωρα και μετα απο 7 ωρες θα παρεις κ αλλο."μου λεει και μου δινει ενα χαπι και ενα ποτηρι νερο.Το καταπινω.

"Δεν χρειαζοταν παντως."του λεω.Πηγε στο φαρμακειο για μενα.Αυτος ειναι χαλια για τον εαυτο του.Καλητερα απο μενα βεβαια αλλα παλι χαλια.

"Τι δεν χρειαζοταν??"με ρωταει.

"Να πας στο φαρμακειο για μενα...."

"αααα αυτοοο...σιγα...στο δρομο μου ηταν...αλλιως σιγα μην πηγαινα..."

"α....ευχαριστω παντως"Ηταν στο δρομο του...σιγα μην πηγαινε εκει μονο για μενα...

Και ετσι πως ημουν ξαπλωμενη στο πλαι ηρθε και ξαπλωσε διπλα μου,και αυτος στο πλαι και με κοιταζε.Ημασταν απεναντι.

"Τι με κοιτας?Εχω κατι?"τον ρωταω.Γιατι με κοιταζει περιεργα...

"Ναι"

"τι?"

"Ωραιο φουτερ!"

Και κοιταζω κατω.Οντως ειναι το φουτερ του απο χθες.Το ξεχασα τελειως.

"Ημουν πολυ κουρασμενη χθες.Δεν ειχα δυναμεις να αλλαξω ρουχα.Θα στο δωσω αυριο"

"Καλα δεν χρειαζεται.Κρατα το αν θες.Εχω τοσα.ΑΨΟΥΥΥΥΥ!!!

"Γειτσες!"

"Ευχαριστω"μου λεει.

"551"του λεω.

"εεεε??"

"551"του ξαναλεω.

"Τι 551??"

"Οταν φτερνιζεται καποιος λεμε εναν τριψηφιο αριθμο και μετραμε για να βγει ενα γραμμα της αλφαφητου."

"Και γιατι να το κανουμε αυτο?"με ρωταει.

"Και καλα οτι αυτος σε μελεταει και για αυτο φτερνιζεσαι."

"Πρωτη φορα το ακουω αυτο.Για καντο να δουμε"

"551 ειπα.5 και 5 δεκα και ενα εντεκα.Βητα η Λαμδα."

"Λαμδα!!!ΕΣΥΥΥ!"λεει με ενα υφος λες και κερδισε το λοττο.

"Κανε ονειρα.Σιγα μην σε σκεφτομαι εγω.Ασε που με λενε ΑΛΕΞΙΑ."

"Ναι μας επεισες."

Για λιγα λεπτα υπηρχε ησυχια και απλα κοιταζομασταν στα ματια.

ΑΑΑΨΟΥΥΥΥ

"Γειτσες!"

"Αριθμο!"

"Σου αρεσε εεεε??λοιπον....254"

"Μμμμμ ασε θα το κανω εγω...9 και 2 11."

οοοχχχ.Δεν το πειστεω!"Οχι οχιιι αλλαζω αριθμο..."ειπα

"Ναι καλα!Λαμδα!Εσυ παλι!Επιτηδες το κανεις?"με ρωταει.Πλακα κανει ετσι?Αλλη ορεξη δεν εχω.

"Οχι βεβαια!!"λεω νευριασμενη.

"Σταματα να με σκεφτεσαι πια Λεξι..."

"Κανε ονειρα Αρη...."